Και μπορεί μεν στην διάρκεια του χρόνου μέχρι το Συνέδριο να καλλιεργήθηκε κλίμα αισιοδοξίας και να άλλαξε το σύνθημα σε "Νέα Δημοκρατία - Νέα Ελλάδα", δεν μπορεί όμως οι επιτελείς του Σαμαρά, αλλά κυρίως ο ίδιος, να μην ανησυχούν για το τελικό αποτέλεσμα.
Το μεγάλο ερώτημα που ανακύπτει και αποτελεί απορία κάθε καλόπιστου κεντροδεξιού -και όχι μόνο- πολίτη είναι αν ο μύχιος στόχος του Αντ. Σαμαρά είναι ένα γενναίο λίφτινγκ της Νέας Δημοκρατίας που θα ανανεώσει την σχέση της με την εκλογική βάση, θα καμουφλάρει την φθορά που εισπράττει από λανθασμένες κινήσεις στο μέτωπο της κρίσης για να τσιμπήσει πόντους στις όποιες εκλογές ή η δημιουργία ενός νέου κόμματος με κυρίαρχο τον ίδιο τον πρωθυπουργό και με γενικό ξεκαθάρισμα σε πρόσωπα και καταστάσεις που σήμερα δεν ελέγχει απόλυτα.
Οσοι γνωρίζουν την βαθύτερη πολιτική φυσιογνωμία του Αντ. Σαμαρά πιο πολύ θα έγερναν προς την δεύτερη εκδοχή, ερμηνεύοντας μάλιστα τις κινήσεις του με τοποθετήσεις σε νευραλγικούς τομείς προσώπων της διαχρονικής αυλής του χωρίς να συνυπολογίζει τον βαθμό ικανότητας και αποτελεσματικότητας που μπορούν να επιδείξουν.
Πάνω σε αυτό το σκεπτικό είναι δύσκολο να δομηθεί μια νέα πολιτική που θα μπορεί να δικαιολογήσει την γενική πρόσκληση για συστράτευση και κοινή πορεία με αξιόλογα πρόσωπα του ευρύτερου κεντροδεξιού χώρου, τα οποία θα δώσουν με την παρουσία τους κύρος και αισιοδοξία στις επιδιώξεις του Αντ. Σαμαρά. Είναι πάντως βέβαιο ότι αν ο πρωθυπουργός δεν στείλει στη χωματερή τα φθαρμένα υλικά και τα μπάζα, κανένας ενδιαφερόμενος δεν θα βρίσκει τον δρόμο για να μπει στο κτήριο που απ’ έξω θα γράφει "Περεστρόικα". Και αν μπει θα φύγει, διότι μέσα θα συνεχίζεται το πάρτι των γνωστών και μη εξαιρετέων.
Την μεγαλύτερη δυσκολία στην ευόδωση του εγχειρήματός του ο Αντ. Σαμαράς θα την συναντήσει στη Μεσσηνία, κάτι που αν ακουστεί στην υπόλοιπη Ελλάδα θα φανεί όχι απλώς παράδοξο αλλά και εκτός λογικής. Οι Μεσσήνιοι όμως βλέπουν, ακούνε και συζητούν τις πράξεις και τις παραλείψεις του, τα καλά και τα κακά του Αντ. Σαμαρά και πάνω απ’ όλα των αυλικών του που εξ ονόματός του, (άγνωστο αν και εν γνώσει του) παίζουν χωρίς κανόνες, μακριά από τον πολιτικό πολιτισμό και πάντως με μόνο γνώμονα τα συμφέροντά τους. Ούτε καν με βάση τα συμφέροντα του Αντ. Σαμαρά.
Μια άλλη Νέα Δημοκρατία; Ενα νέο κόμμα με άλλο όνομα; Το ίδιο κάνει αν ο Αντ. Σαμαράς δεν καταλάβει ότι το δικό του πολιτικό συμφέρον είναι ταυτισμένο με το συμφέρον της χώρας στην βάση της ευημερίας όλου του ελληνικού λαού και όχι μόνο των τρωκτικών, των τερμιτών και των τυχοδιωκτών.
Μακάρι να διαψευστούμε και ο Αντ. Σαμαράς, όπως και να λέγεται το κόμμα του, να μας μετατρέψει σε γη της επαγγελίας.
Υ.Γ.: Αυτά για την Κεντροδεξιά. Διότι η Κεντροαριστερά φαίνεται να το… παραψάχνει. Οταν καταλήξει κάπου, τότε θ’ αρχίσει να ψάχνεται ο Σαμαράς.
