Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι “για μια ακόμα φορά ο δήμος μας προκήρυξε θέσεις σχολικών καθαριστριών μερικής απασχόλησης. Συγκεκριμένα, προκήρυξε 6 θέσεις 5ωρης απασχόλησης και 24 θέσεις 3ωρης απασχόλησης. Στο σύνολό τους, σε ημερήσια βάση, για τη καθαριότητα όλων των σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του δήμου διατίθενται 102 εργατοώρες, με τις 89 να χρηματοδοτούνται απευθείας από τον προϋπολογισμό του υπουργείου Εσωτερικών”.

Ο Θ. Ραδιώτης εκτιμά πως “για μια ακόμα φορά, όπως και την περίοδο της πανδημίας, οι θέσεις και οι ώρες οι οποίες προκηρύσσονται, είναι ελάχιστες μπροστά στην ανάγκη για καθαρά σχολεία. Οι καθαρίστριες οι οποίες θα απασχοληθούν σε αυτές, αντί για μισθό θα πηγαίνουν στο σπίτι τους ένα χαρτζιλίκι” και προσθέτει: “Η προκήρυξη αυτή αποτελεί ένα ακόμα χτύπημα στις ήδη διαλυμένες, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, εργασιακές σχέσεις. Άλλωστε, οι δήμοι διαχρονικά έχουν παίξει ενεργό ρόλο στο ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων με τα διάφορα 8μηνα, 6μηνα, 2μηνα κ.α τα οποία προκηρύσσουν.

Στον αντίποδα, ο κομμουνιστής δήμαρχος Πάτρας, προκήρυξε 180 θέσεις πλήρους απασχόλησης, χρηματοδοτώντας τις επιπλέον ώρες από ίδιους πόρους του Δήμου Πατρέων. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζει και ότι τα σχολεία του δήμου του θα είναι πεντακάθαρα και ότι οι σχολικές καθαρίστριες θα δουλεύουν με πλήρη δικαιώματα και θα μπορούν να γυρίσουν πίσω στο σπίτι τους με ένα αξιοπρεπές μεροκάματο. Το παράδειγμα του Δήμου Πατρέων δείχνει ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση μπορούν να βρεθούν και οι αναγκαίοι πόροι για την ικανοποίηση ευαίσθητων λαϊκών αναγκών”.

Καταλήγοντας, ρωτάει “άραγε, ποιος είναι ο λόγος που σε έναν από τους πιο τουριστικούς προορισμούς της χώρας μας, τον Δήμο Πύλου - Νέστορος, οι σχολικές καθαρίστριες θα είναι για μια ακόμα χρονιά «είδος προς εξαφάνιση»;”.