Σύμφωνα με την ενημέρωση από την ΚΝΕ, η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε “στον χώρο, όπου συντελέστηκε ένα από τα στυγερότερα εγκλήματα της περιόδου της «λευκής τρομοκρατίας» 1945-46 του αστικού κράτους και των «παρακρατικών» του οργανώσεων κατά ολόκληρης οικογένειας που είχε μέλη της στο ΚΚΕ (Σωτήρης Πέτρουλας κ.α.), άλλων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, συναντήθηκαν παλαιότερες, με νεότερες γενιές κομμουνιστών και αγωνιστών όπως και απόγονοι της οικογένειας. Από την πρώτη στιγμή, ξεχώρισε η παρουσία της Δήμητρας Πέτρουλα, που έζησε πολύ μικρό κοριτσάκι τα γεγονότα, όταν ομάδα περίπου 60 Χιτών που λυμαίνονταν την ευρύτερη περιοχή, σκότωσαν μόνο σε μια μέρα, εννιά μέλη της οικογένειάς της στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά.
Η ίδια με το που κατέφθασε στο χώρο, σημείωσε: «Αφήστε με τώρα, είμαι σε καλά και σίγουρα χέρια των συντρόφων της ΚΝΕ και του ΚΚΕ». Η συγκίνηση, όπως ήταν φυσικό, ήταν πολύ μεγάλη για αυτό το ξεχωριστό «αντάμωμα» νέων και παλαιότερων γενεών.
Ήταν σαν να ζωντάνευσαν οι μνήμες, οι λέξεις, σαν ν’ άρχιζε ξανά η ιστορία, ραγίζοντας ακόμη και τις πέτρες, με μια ταυτόχρονα υπόσχεση, ότι η θυσία της οικογένειας Πέτρουλα, οι νεκροί της, όπως και οι χιλιάδες κομμουνιστές, αγωνιστές της εθνικής αντίστασης, του ΔΣΕ, όλων όσοι έδωσαν και τη ζωή τους, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν για να τερματίσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο δεν πήγε χαμένη, θα δικαιωθεί μέσα από την δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, των κομμουνιστών, όλων όσοι συμπορεύονται μαζί τους.
Στα Πετρουλιάνικα, που σήμερα υπάρχει μνημείο, έγινε και η πρώτη αναφορά έγινε στις θυσίες συνολικά της οικογένειας από το 1943 επί κατοχής, μέχρι τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα, στις 27 Ιουλίου 1965.
Χαιρετισμό, εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ έκανε ο Ανδρέας Πούλος, γραμματέας του Συμβουλίου Περιοχής Πελοποννήσου.
«Δεν κράτησαν ούτε τον άγραφο νόμο της Μάνης να σέβονται γυναίκες και παιδιά», σημείωσε η Δήμητρα Πέτρουλα, αναφερόμενη στα γεγονότα και στην πρώτη στην Ελλάδα ομαδική σφαγή της περιόδου της λεγόμενης «λευκής τρομοκρατίας», προσθέτοντας: «Εγώ δεν ξεχνώ και αφήνω αυτή τη σκέψη στα «χέρια» της ΚΝΕ, γιατί ξέρω ότι δεν θα ξεχάσει, θα συνεχίζει να θυμάται». Τόνισε επιπλέον, ότι και η οικογένειά της «πλήρωσε» το γεγονός ότι ο πατέρας της ήταν μέλος του ΚΚΕ, του ΕΛΑΣ, και αυτό δεν του συγχωρέθηκε ποτέ απ’ όλους τους παρακρατικούς-φασίστες-συμμορίτες που τον κυνηγούσαν.
Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, από τον Νίκο Κουτουμάνο, μέλος της και Γραμματέα της ΕΠ Πελοποννήσου. Εκ μέρους της ΚΝΕ από τον Αντώνη Κωσταδήμα, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της και εκ μέρους της οικογένειας Πέτρουλα, από τη Δ. Πέτρουλα.
Η εκδήλωση στο χώρο, έκλεισε με προσκλητήριο νεκρών για τους δολοφονηθέντες της ομαδικής σφαγής Γιώργο Πέτρουλα, Παναγιώτα σύζυγο Γιώργου Πέτρουλα, Μαριγούλα το γένος Κουφάκου σύζυγο Σωτήρη Πέτρουλα, Χριστοφίλη και Καλιόπη κόρες του Σωτήρη Πέτρουλα, Πανιώρα σύζυγο του Μιχάλη Πέτρουλα και Ξανθίππη σύζυγο του Αντώνη Πέτρουλα”.
