Ο Περικλής Μαντάς επέλεξε να ακολουθήσει τη γραμμή της αποχής η οποία είχε υποδειχθεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως εναλλακτική για όποιον είχε συνειδησιακό ζήτημα. Ο Γιάννης Λαμπρόπουλος παρότι είχε ισχυρές αντιρρήσεις για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο επέλεξε την αποχή για να μην ταυτιστεί με τον Αντώνη Σαμαρά.

Ιδιαίτερη δε εντύπωση έκανε η διαφοροποίηση του Κώστα Βλάση ο οποίος εθεωρείτο από τους πλέον ισχυρούς υποστηρικτές του πρώην πρωθυπουργού στην Πελοπόννησο. Το δρόμο της αποχής ακολούθησε και ο βουλευτής Αργολίδας Γιάννης Ανδριανός.

Ο τελικός απολογισμός βρίσκει αποδυναμωμένο τον πρώην πρωθυπουργό τόσο στην Πελοπόννησο την οποία θεωρούσε προνομιακό του πεδίο όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Οι υπολογισμοί για 70 - 80 βουλευτές οι οποίοι «ελέγχονται» και θα ακολουθήσουν το Σαμαρά σε περίπτωση εσωκομματικής σύγκρουσης με το Μητσοτάκη αποδείχτηκαν όνειρα θερινής νυκτός.

Δεν είναι τυχαίο ότι στην ομιλία του την Πέμπτη το απόγευμα ο Αντώνης Σαμαράς θέλοντας να δικαιολογήσει προκαταβολικά το στραπάτσο έκανε λόγο για «ανεπίτρεπτες πιέσεις»  σε  βουλευτές. Όπως είπε, «μπερδεύτηκαν οι “ζυμώσεις” με τις… πιέσεις εν όψει μάλιστα μιας ψηφοφορίας, υποτίθεται, “κατά συνείδησιν”».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην παρούσα φάση δεν φαίνεται να θέλει να δώσει συνέχεια στην εσωκομματική σύγκρουση γι’ αυτό και αμέσως μετά την ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου περιορίστηκε να δηλώσει ότι «στόχος επετεύχθη, πάμε παρακάτω». Σε ερώτηση για την ομιλία Σαμαρά, προσπέρασε, σημειώνοντας «Αφού είπαμε… ο καθένας έχει την άποψή του».

Το αν θα υπάρξει νέα διαφοροποίηση Σαμαρά το επόμενο διάστημα παραμένει άγνωστο αλλά είναι φανερό ότι το μέτρημα απωλειών  θα παίξει σημαντικό ρόλο στις επόμενες κινήσεις. Το πιθανότερο είναι να υπάρξει άλλη μια καταγραφή διαφοροποίησης  με ομιλία «πατριωτικού περιεχομένου» στο συνέδριο της Ν.Δ. την άνοιξη. Μετά τις ευρωεκλογές  και ανάλογα με το αποτέλεσμα να χαραχθεί νέα στρατηγική απ όλες τις πλευρές. Η εξέλιξη των πραγμάτων δείχνει ότι πολύ δύσκολα θα υπάρξει παράθυρο ευκαιρίας που να οδηγεί στην Προεδρία ή έστω σε μια θέση στις Βρυξέλλες.