Ογδόντα επτά ιστορίες ανάµεσα στο αµήν και το αµήν· ιστορίες που έλκονται από το µη περαιτέρω και το γένοιτο/έτσι ας γίνει (αµέν – εβραϊστί: אמן)· κείµενα που ταλαντεύονται ανάµεσα σε ηµερολόγιο, αφορισµό και όνειρο. Η απόγνωση ως παραδοχή, η απουσία ως στήριγµα, το πένθος ως φάρσα, ο θάνατος ως περιέργεια ζωής κόβουν και ράβουν αυτό το βιβλίο. Ένα γαϊτανάκι από προσευχές στο Κενό (και εν κενώ) από πρόσωπα που επινοούν αυτό που ζουν, δοκιµάζουν αυτό που δεν αντέχουν, αφηγούνται αυτό που αγνοούν. Αρθρωτή πρόζα κατευνασµού µιας καθηµερινότητας που στέκεται αναποφάσιστη ανάµεσα στη βαναυσότητα, στο ιερό και στο µηδέν.