Το κείμενο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, σε απόδοση στα ελληνικά του Νίκου Γκάτσου και σε σκηνοθεσία του Νίκου Φουσιάνη, απέδωσαν εξαιρετικά καλά για την εμπειρία και την ηλικία τους οι ερασιτέχνες ηθοποιοί. Ενα έργο διαχρονικό, αλλά δύσκολο για να το αποδώσει κάποιος και να αναδείξει πάνω στο σανίδι θέματα που ταλανίζουν από πάντα την ανθρωπότητα. Ο φασισμός και η καταπίεση, τα κοινωνικά "πρέπει", η απελπισία και η αποκτήνωση του ανθρώπου, που φτάνουν ένα ανθρώπινο πλάσμα να μην έχει επαφή με τα αρχέγονα ένστικτά του, να μην προστατεύεται από αυτά. Και η παράσταση του Θεατρικού Ομίλου του Λυκείου Μεσσήνης μας θύμισε ότι ο φασισμός και οι φασίστες δεν είναι τέρατα με παράξενη όψη, ξένα ως προς την ανθρώπινη φύση, είναι οι άνθρωποι που ζούμε μαζί τους, που συναντάμε στην καθημερινότητά μας και κάνουμε παρέα, άσχετα από πολιτικές πεποιθήσεις και χρωματικές ιδεολογίες. Η επιμέλεια της παράστασης ήτανε της Αγγελικής Ρακιντζή, και έπαιξαν οι: Μαρία Γεωργιοπούλου, Μαρία Χαΐνη, Μαρινίκη Καραδήμα, Μαρίνα Σταθοπούλου, Αναστασία Αλεβίζου, Αμαλία Ηλιοπούλου, Μαρία Τσιλίκα, Μαρία Διαμαντή, Θεοδοσία Παλλάνι, Ιωάννα Ηλιοπούλου,  Ολγα Χαρλέπα, Στασινή Πετρουλάκη, Σοφία Οικονόμου, Παναγιώτα Καραμήτσου.

Ν.Κ.