Με έδρα της τον 4ο όροφο του Πνευματικού Κέντρου Καλαμάτας, λειτουργεί από τον Οκτώβριο του 2004, διαθέτοντας περίπου 35.000 τίτλους βιβλίων, που καλύπτουν θέματα ιατρικής, ψυχολογίας, παιδικής λογοτεχνίας, κοινωνικών επιστημών, πληροφορικής κ.λπ. Διαθέτει επίσης εγκυκλοπαίδειες, λεξικά, βιβλία τέχνης, εκπαιδευτικά και θρησκευτικά. Η βιβλιοθήκη έχει προμηθευτεί μια κινητή μονάδα που πραγματοποιεί επισκέψεις στα σχολεία κυρίως των απομακρυσμένων από την Καλαμάτα περιοχών, επιδιώκοντας να εξυπηρετήσει τη σχολική κοινότητα με δανεισμό βιβλίων, οπτικοακουστικού υλικού κ.ά. Αυτή τη στιγμή απαριθμεί κοντά στα 8.000 μέλη, με τα ενεργά να είναι λιγότερα, όπως τονίστηκε στην “Ε”. Το υλικό της Βιβλιοθήκης είναι διαθέσιμο στο κοινό είτε για δανεισμό με την έκδοση σχετικής κάρτας, είτε για αξιοποίηση εντός του χώρου της Βιβλιοθήκης. Ο δανεισμός γίνεται πλέον εξ ολοκλήρου ηλεκτρονικά μέσω του αυτοματοποιημένου συστήματος koha. Σε ετήσια βάση δε, οι δανεισμοί που έγιναν το 2022 έφτασαν τους 10.000, ενώ από πλευράς επισκέψεων έδωσαν το παρών 45 σχολικές μονάδες, με 1.200 μαθητές συνολικά. Κατά το ίδιο έτος, η Βιβλιοθήκη εμπλουτίστηκε με 6.500 νέα τεκμήρια, εκ των οποίων 3.000 ήταν αγορές και τα υπόλοιπα προήλθαν από δωρεές.
Ρεπορτάζ: Τάσος Ανδρικόπουλος
ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ
Μιλώντας στην “Ε” η πρόεδρος της ΔΗΚΕΒΙΚ Πιπίνα Κουμάντου αναφέρθηκε αρχικά στην ανάγκη της ενοποίησης της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Καλαμάτας με τη Λαϊκή Βιβλιοθήκη της πόλης, μέσα από τρόπους και κινήσεις προς την κατεύθυνση αυτή. «Εφόσον οι Λαϊκές Βιβλιοθήκες βρίσκονται σε ένα ουσιαστικά μαρασμό, δεδομένου πως δεν έχουν τακτική και μόνιμη χρηματοδότηση, το Κράτος δημιούργησε τις Δημόσιες Βιβλιοθήκες ως δομές, δίνοντας τους πρόσβαση σε χρήματα από τον τακτικό προϋπολογισμό και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, με στόχο να υπάρξει μια συνέχεια στις Λαϊκές Βιβλιοθήκες, μέσα από την καταλογογράφηση των βιβλίων» υπογράμμισε, τονίζοντας πως στην Καλαμάτα δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο ακόμα, λέγοντας πως θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια πλούσια βιβλιοθήκη με μια σειρά βιβλίων από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΟΙ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΩΡΕΕΣ
«Δεχόμαστε καθημερινά δωρεές βιβλίων, άλλες μικρές και άλλες μεγάλες, προερχόμενες από βιβλιοθήκες ιδιωτών που δεν έχουν τον κατάλληλο χώρο να τα αποθηκεύσουν λόγω όγκου» ενημέρωσε στη συνέχεια, πληροφορώντας για όσους ενδιαφέρονται πως πρέπει να έρθουν σε επικοινωνία με τη Βιβλιοθήκη, συμπληρώνοντας ένα έντυπο με τα στοιχεία τους και τον αριθμό των βιβλίων που επιθυμούν να δωρίσουν. «Στη συνέχεια ο βιβλιοθηκονόμος καταγράφει αναλυτικά τους τίτλους, επεμβαίνοντας σε πιθανές φθορές» συμπλήρωσε. Σε ό,τι έχει να κάνει με τις νέες κυκλοφορίες, η ίδια ενημέρωσε πως γίνονται παραγγελίες δύο φορές το χρόνο, φροντίζοντας να αφορούν καινούργια βιβλία, μέσα από μια προσπάθεια ώστε να προσελκύσει η Βιβλιοθήκη νέο κόσμο τα τελευταία χρόνια, αλλά και κλασικοί αναγνώστες να έχουν την επιλογή να διαβάσουν κάτι νέο. «Ανάμεσα σε αυτά είναι και βιβλία που απευθύνονται στο ευρύ κοινό, όπως η βιογραφία του Γιάννη Αντετοκούνμπο, αλλά και αυτοβοήθειας, σαν αυτό της Ελεονώρας Μελέτη» πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας πως προσέρχονται στη βιβλιοθήκη άτομα όλων των ηλικιών, με το κοινό να είναι κυρίως γυναικείο που αρέσκεται στο δανεισμό, ο οποίος φτάνει να έχει καταγραφές σε ημερήσια βάση κοντά στα 50 άτομα. Οσο για τη μεγαλύτερη ζήτηση, αυτή όπως είπε παρατηρείται σε παιδικά, εφηβικά και λογοτεχνικά βιβλία.
Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ
Σε ό,τι έχει να κάνει με τις συχνές εκδηλώσεις και δράσεις που ανακοινώνει η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Καλαμάτας, η Πιπίνα Κουμάντου επισήμανε πως συνδυάζονται σε απόλυτο βαθμό με την εξωστρέφεια της ΔΗΚΕΒΙΚ, με στόχο να μάθει ο κόσμος πως η βιβλιοθήκη είναι ένα κέντρο διαχείρισης πληροφορίας και ανάδειξης της γνώσης. «Μέσα έτσι από εκπαιδευτικά προγράμματα, εκθέσεις, σεμινάρια και παρουσιάσεις συγγραφέων έχουμε καταφέρει να ανοίξουμε τις πόρτες μας σε ένα κοινό που πιθανώς να μην είχε προσεγγίσει τη βιβλιοθήκη» πρόσθεσε, δηλώνοντας ικανοποιημένη από την αποδοχή του κόσμου, η οποία μεταφράζεται σε αύξηση των δανεισμών αλλά και των μελών χρόνο με το χρόνο, δεδομένου πως αυξήθηκαν κατά 2.000 τα τελευταία έτη. «Το ιδανικό θα ήταν να γίνονται δράσεις μέσα από τη συνεργασία των δύο βιβλιοθηκών. Εφόσον η ενοποίηση τους δεν υφίσταται, μπορούν να συνεργάζονται περισσότερο στην παραγωγή εκπαιδευτικών προγραμμάτων» δήλωσε.
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Αναφορικά με την τεχνολογία και πώς βοηθάει αλλά και επηρεάζει το βιβλίο, η πρόεδρος της ΔΗΚΕΒΙΚ υπενθύμισε πως οι βιβλιοθήκες δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς αυτή, όντας βασική προϋπόθεση για την οργάνωση τους, ωστόσο το βιβλίο αυτό καθ’ αυτό, παρατήρησε εύστοχα πως είναι άλλο “κεφάλαιο”. «H μυρωδιά κατά το άνοιγμα, η αφή του χαρτιού και η παρουσία του δίπλα στον αναγνώστη δεν μπορούν να συγκριθούν με το άψυχο σκρολάρισμα, διαβάζοντας κάποιος από μια οθόνη, μέσα από μια διαδικασία που αποδεικνύεται κουραστική» πρόσθεσε. «Σε κάθε περίπτωση, χρησιμοποιούμε την τεχνολογία και τα σύγχρονα προγράμματα της για να φέρουμε τον κόσμο στις βιβλιοθήκες» συμπλήρωσε, πληροφορώντας πως κατά τη διάρκεια των lockdown και του εγκλεισμού αρκετός κόσμος στράφηκε στην συντροφιά του βιβλίου, με αποτέλεσμα η Βιβλιοθήκη να δώσει παρατάσεις στο δανεισμό και να αυξήσει τη δυνατότητα επιλογής περισσότερων βιβλίων, κάτι που καθιερώθηκε.
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ
Σύμφωνα με την Πιπίνα Κουμάντου, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη αντιμετωπίζει πρόβλημα με το μέγεθος του χώρου στον οποίο στεγάζεται. Όπως είπε, θα έπρεπε να στεγάζεται βάση καταστατικού σε τουλάχιστον 500 τετραγωνικά έχοντας την ευθύνη ο Δήμος Καλαμάτας, ωστόσο στεγάζεται σε μόλις 150 τετραγωνικά, έως ότου αποκτήσει δικό της κτήριο. «Οι άνθρωποι της Βιβλιοθήκης λόγω της κατάστασης αυτής εργάζονται σε δύσκολες συνθήκες» πρόσθεσε, λέγοντας πως υπάρχει ο στόχος της μεταφοράς σε ένα νέο χώρο, ο οποίος όμως “σκοντάφτει” σε κάποιες παραμέτρους. «Στον κανονισμό της δημιουργίας της Βιβλιοθήκης όπου επιβαλλόταν στο Δήμο να τη στεγάσει στα προαναφερόμενα τετραγωνικά, είχε χαριστεί στη Βιβλιοθήκη ένα οικόπεδο προκειμένου να αναγερθεί κτήριο, το οποίο εν τέλει επέστρεψε στο Δήμο, με την όλη διαδικασία να δεσμεύεται από μια εμπλοκή» γνωστοποίησε, επισημαίνοντας πως η Βιβλιοθήκη πρέπει να αποκτήσει καινούργιο, σύγχρονο κτήριο στο κέντρο της πόλης, κοντά ενδεχομένως στο Μέγαρο Χορού, λειτουργώντας ως ενιαίο κτήριο με το Μέγαρο, κάτι που ήταν άλλωστε -όπως ενημέρωσε- στα σχέδια των τότε Δημοτικών Συμβουλίων, όταν πήραν τις σχετικές αποφάσεις. «Πάντα ο πολιτισμός, η εκπαίδευση και η παιδεία πάνε μαζί» πρόσθεσε, φέρνοντας ως παράδειγμα το “Σταύρος Νιάρχος” στην Αθήνα. «Μέχρι να υλοποιηθεί αυτό το όραμα μας, και για να δεχόμαστε περισσότερο κόσμο, επεκτεινόμαστε ευρύτερα στη Μεσσηνία μέσω των παραρτημάτων μας. Ηδη έχει δημιουργηθεί αυτό των Φιλιατρών έχοντας σημαντική επισκεψιμότητα ακόμα και από τη γειτονική Ηλεία, ενώ στην ίδια λογική βρισκόμαστε σε συζητήσεις με το Δήμο Πύλου Νέστορος» διευκρίνισε.
Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ
Ακόμα, η Πιπίνα Κουμάντου ενημέρωσε πως στόχος της ήταν να φέρει τη Βιβλιοθήκη στη νέα εποχή, υποστηρίζοντας το νέο σχολείο. «Αυτό σημαίνει ψηφιοποίηση αρχείων και κατ’ επέκταση ανάδειξη του πλούτου και της πληροφορίας που υπάρχουν συγκεντρωμένα στο Νομό, με πρόσφατο παράδειγμα την ψηφιοποίηση του αρχείου του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας αλλά και του έργου του καθηγητή Πέτρου Θέμελη απ’ τις ανασκαφές της Αρχαίας Μεσσήνης» πληροφόρησε, κλείνοντας ως εξής: «Πιστεύω στη Βιβλιοθήκη και στο ρόλο της στην εκπαίδευση. Πλέον, τα σχολεία αρχίζουν να μην εστιάζουν μόνο στο σχολικό εγχειρίδιο, βάζοντας τα παιδιά να σκέφτονται, να κρίνουν και να συνεργάζονται. Κι σε αυτό οι Βιβλιοθήκες έρχονται αρωγοί».
