Η Lou is κυκλοφορεί το τρίτο της, ελληνόφωνο αυτή τη φορά, album. Σημαντικός συνεργάτης είναι ο Κύριος Κ. κατά κόσμος Θοδωρής Κοντάκος ο οποίος εκτός από παραγωγός και ενορχηστρωτής συμμετέχει στα περισσότερα τραγούδια ως στιχουργός. Οι ενορχηστρώσεις και το ύφος των κομματιών παίζουν με τη διάθεση του ακροατή, χρησιμοποιώντας στοιχεία άλλοτε ποπ, άλλοτε ροκ ή έντεχνα, δημιουργώντας ένα προσωπικό ήχο που ταιριάζει με το συναίσθημα και την πολυχρωμία που αγαπά η ίδια η Lou is.
Οπως λέει μιλώντας στην “Ε”: «Το ονόμασα χρώματα γιατί ήθελα να παίξω με τους ήχους, τις μελωδίες και τα στυλ χωρίς περιορισμούς. Το album είναι μια ιστορία απώλειας, ελπίδας και αναγέννησης. Η ηρωίδα της βρίσκεται μόνη και χαμένη σε σχέση με όλα όσα θέλησε. Αναζητά τον εαυτό της, μετράει τις δυνάμεις της και ξαναφτιάχνει σιγά σιγά τον κόσμο της. Απομονώνεται στο δωμάτιό της, ονειροπολεί στα σύννεφα, πατάει στα πόδια της, παίζει με τις σκέψεις και τις πιθανότητες, τις επιθυμίες και τους φόβους της και ανοίγει ένα μονοπάτι καινούργιο, τρομακτικό και πολλά υποσχόμενο. Ακολούθησα τη φωνή μου, την διάθεσή μου και τις ιδέες μου κάπως τυφλά κι αυτές βρήκαν στον Κος Κ. το τέλειο έδαφος να ανθίσουν. Ποιος να μου έλεγε πως το πιο δικό μου πράγμα θα εκφραζόταν ιδανικά μέσα από μια συνεργασία… Η δική μας διαδρομή στο στούντιο τελείωσε. Ωρα είναι να ταξιδέψει στα δικά σας αυτιά και τη δική σας καρδιά» λέει η αγαπημένη ερμηνεύτρια.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η Lou is μιλά για τη δημιουργική διαδικασία, τη συνεργασία της με τον Κύριο Κ., τον συμβολισμό των λουλουδιών στο εξώφυλλο και την προσωπική διαδρομή που γέννησε τα «Χρώματα».
- Μέσα από τους στίχους μιλάς για απώλεια, ελπίδα και αναγέννηση. Πόσο προσωπική είναι η ηρωίδα του album; Είσαι εσύ ή κάποια φανταστική φιγούρα μέσα από σένα;
Αρκετά προσωπική, καθώς μέχρι στιγμής γράφω στίχους από την ανάγκη να κατανοήσω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου και να προχωρήσω πέρα απ´ αυτά. Αυτό δεν σημαίνει ότι όσα περιγράφω είναι κυριολεκτικά ή ακριβή όμως. Αφετηρία είναι κάτι δικό μου το οποίο στη συνέχεια στολίζω με φανταστικά στοιχεία.
- Η απομόνωση, η ενδοσκόπηση και η ονειροπόληση διατρέχουν σαν νήμα όλα τα κομμάτια. Ηταν το γράψιμο μια μορφή προσωπικής θεραπείας;
Σίγουρα. Η μουσική για μένα είναι πάντα προσωπική θεραπεία είτε ακούω σε επανάληψη album αγαπημένου μου καλλιτέχνη είτε παίζω και τραγουδάω αγαπημένα κομμάτια, είτε γράφω καινούργιο υλικό. Θεωρούσα τον εαυτό μου κοινωνικό ον αλλά τελικά έχω μεγάλη ανάγκη να απομονώνομαι σε ηρεμία ώστε να δω τι μπορεί να γεννηθεί από εκεί.
- Οι ενορχηστρώσεις κινούνται από την ποπ στο ροκ και στο έντεχνο. Ηταν συνειδητή επιλογή να «παίξεις» με τόσα μουσικά χρώματα ή το άφησες να σε οδηγήσει;
Ηταν συνειδητή επιλογή το να μην περιοριστούμε και να αφήσουμε το υλικό να μας πάει. Αυτή η μάχη των στυλ υπάρχει μέσα μου χρόνια χωρίς ξεκάθαρο νικητή οπότε είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον να την ενσωματώσουμε στο άλμπουμ.
- Η συνεργασία με τον Κύριο Κ. φαίνεται πως ήταν κομβική. Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας και πώς αναπτύχθηκε αυτή η ιδιαίτερη δημιουργική σύνδεση;
Με τον Θοδωρή γνωριζόμασταν πολλά χρόνια αλλά είχαμε χαθεί. Βρέθηκα στο στούντιό του για το προηγούμενο αγγλόφωνο άλμπουμ μου, το «Fall in your sky», και μου άρεσε ο τρόπος που βλέπει τη μουσική και τη δημιουργία. Ετσι όταν ήρθε η ώρα για τα καινούργια πήγα ξανά εκεί κι εκείνος με παρέσυρε στο να γράψουμε μαζί ελληνικό στίχο. Ηταν πολύ εύκολο ομολογώ να συντονιστούμε και να μιλήσουμε κοινή γλώσσα. Το σοκ ήρθε μετά όταν συνειδητοποίησα πως μέσα από έναν διάλογο βγήκε κάτι τόσο προσωπικό.
- Το «Χρώματα» είναι ένα άλμπουμ γεμάτο εικόνες και συναισθήματα. Αν κάθε τραγούδι ήταν χρώμα, ποια θα ήταν η παλέτα του δίσκου;
Δεν θα έλεγα ακριβώς πως κάθε τραγούδι είναι ένα μόνο χρώμα ή πως αντιπροσωπεύει μια διάθεση. Οι ιστορίες μου, οι στιγμές που περιγράφω, κρύβουν ένα μείγμα αποχρώσεων και διαθέσεων. Υπάρχει απογοήτευση και θλίψη αλλά ταυτόχρονα έρχεται και φως οπότε ένα τραγούδι μπορεί να είναι μωβ αλλά να έχει και λίγο ζωηρό κόκκινο μέσα. Εκεί που παραιτείσαι και βυθίζεσαι στο σκοτάδι η θέληση για ζωή ανάβει μια φωτιά. Σίγουρα τα χρώματά μου εδώ είναι μπλε, μωβ, πράσινο, κόκκινο και ροζ όπου ροζ είναι το «Εκεί που μένεις», νομίζω το πιο ρομαντικό και ονειροπόλο τραγούδι που έχω γράψει.
Τώρα που το album είναι έτοιμο να ταξιδέψει στον κόσμο, τι εύχεσαι να βρουν οι ακροατές μέσα σ’ αυτό;
Εύχομαι να βρουν αυτό που ψάχνω κι εγώ στα τραγούδια. Να νιώσουν πως δεν είναι μόνοι, ότι κάποιος τους καταλαβαίνει και βιώνει αντίστοιχα πράγματα και σίγουρα θα ήθελα να βρουν λύτρωση.
- Στο εξώφυλλο του album, τα λουλούδια -τόσο παρόντα στην εικόνα- μοιάζουν να λειτουργούν και σαν προστασία και σαν δήλωση. Ποιος είναι ο συμβολισμός τους για εσένα;
Πολύ ωραία αντίληψη! Για μένα κυρίως είναι η σκέψη ότι ανθίζω μέσα από τις πληγές μου και τους κόπους μου. Εριξα την προστασία μου, εξέφρασα τα βαθιά μου μυστικά και άνθισαν τα λουλούδια στην καρδιά μου.
- Η συνολική αισθητική του εξωφύλλου έχει μια ποιητικότητα – φυσική, ονειρική, γήινη αλλά και άχρονη. Ηθελες να δημιουργήσεις έναν συμβολικό «κήπο» αναγέννησης;
Ηθελα να μεταδώσω ακριβώς αυτή την αίσθηση του ονειρικού κόσμου. Συχνά νιώθω ότι μία πατάω γερά στη γη και την άλλη πετάω στα σύννεφα. Ο δίσκος αυτός είχε αυτήν την αίσθηση πολύ έντονα οπότε η ιδέα ήταν να δημιουργήσουμε αυτήν την εικόνα ονειροπόλησης και ρομαντισμού έχοντας όμως ένα κάδρο και τα λουλούδια να με κρατούν λίγο πιο κοντά στον απτό και πραγματικό κόσμο.
