"Αγαπητή μου κ. Πετρουλάκη,

Είδα προσεκτικά την παράσταση του Λούνα Παρκ, διάβασα την επιστολή σας, συναρμολόγησα και το ρολόι που κατασκευάσατε και σας γράφω δυο λόγια, για να προσπαθήσω ψύχραιμα και νηφάλια να διατυπώσω τις ευχαριστίες μου δίχως να χάσω το όριο της σοβαρότητας και περάσω στο… μελό. 

Η συγκίνησή μου βλέποντας τα νέα παιδιά να «περιγράφουν» τα τραγούδια μου και ό,τι περιέχεται πίσω από τη μουσική μου, είναι απερίγραπτη. Ομολογώ πως η οργάνωση τόσων παιδιών για να ερμηνεύσουν με τραγουδιστικά και θεατρικά δρώμενα, δεν είναι καθόλου εύκολη εργασία. Κερδίζει η εικόνα των νέων όταν καλούνται να αποδώσουν τόσα σύγχρονα κοινωνικά και πολιτικά μηνύματα και ορθώς κ. Πετρουλάκη εστιάσατε την προσοχή σας σ’ αυτά τα σημεία!

Χάρηκα για την προσπάθεια όλων των συντελεστών και γνωρίζω πως αυτές οι δουλειές, αν δεν είναι προϊόντα συνολικής προσπάθειας, δύσκολα έχουν τέτοια αποτελέσματα όπως αυτά που πραγματοποιήσατε. 

Διαβάζω πως κάνατε τη σκηνοθεσία, τα κείμενα, τις χορογραφίες (φαντάζομαι πως επιλέξατε και τις άψογες μουσικές γέφυρες μεταξύ των τραγουδιών). Σας συγχαίρω και θέλω να σας ευχαριστήσω εσάς, τους συνεργάτες πίσω από τη σκηνή, καθώς και όλα τα παιδιά που μόχθησαν για ένα τόσο ώριμο αποτέλεσμα. Θέλω, τέλος, να σας τονίσω πως δεν υπάρχει μεγαλύτερο αίσθημα κολακείας για έναν δημιουργό, από το να του αγκαλιάζουν τόσα παιδιά, με τόσο κέφι και σοβαρότητα, το έργο του.

 Το "Λούνα παρκ" στάθηκε το σημείο που θα θυμάμαι ως μεγάλη τιμή που μου κάνατε και σας ευχαριστώ από καρδιάς”