Αυθόρμητα συγκινημένοι στο τέλος της παράστασης, μαζί με άλλους θεατές κραυγάσαμε “Μπράβο”. Θα μπορούσαμε στο σημείωμα αυτό να επεκταθούμε αναλυτικότερα για το υπέροχο αυτό θεατρικό ρίσκο της “Μέθεξης”, αλλά δεν το κάνουμε, γιατί εντελώς απροειδοποίητα σας στέλνουμε αυτό το σημείωμα.  

Οι εγκυκλοπαιδικές αποσκευές ενός θεατρικού διανοούμενου, σαν αυτές του Πέτρου Κλάδη και με έμφυτο ταλέντο (ταλέντο = πολλή δουλειά) τον υποχρεώνουν να φτάσει π.χ. στην σχεδόν απίστευτη προσέγγιση διασκευής (μετάφραση-διασκευή-σκηνοθεσία) της “Τριλογίας του Λινέιν” του Μάρτιν Μακ Ντόνα ("Η βασίλισσα ομορφιάς του Λινέιν" - "Οι εραστές του Λινέιν" – “Το κρανίο της Κονεμάρα”) σε μια παράσταση. Στην κορυφή του ρίσκου αυτού δεσπόζει η προσφορά - γνωριμία της σύγχρονης “μυθικής” περίπτωσης του Ιρλανδού συγγραφέα με το κοινό της Καλαμάτας. Είμαστε βέβαιοι ότι ο Πέτρος Κλάδης και όλοι οι συντελεστές της παράστασης γνωρίζουν πολύ καλά ότι το μεγαλύτερο ρίσκο είναι να μη ρισκάρεις. 

Η “Μέθεξη” κυριολεκτικά τα κατάφερε, προσφέροντας στο θεατρικό απαιτητικό, πλέον, κοινό της Καλαμάτας μια σπάνια θεατρική εμπειρία. Μια απαιτητικότητα που γαλουχείται, κυρίως, τα τελευταία χρόνια από τις “ερασιτεχνικές” θεατρικές ομάδες της πόλης. Το πρωτοφανές, για τα ελληνικά θεατρικά πράγματα, φαινόμενο της δράσης αυτών των θεατρικών σχημάτων-ομάδων στην Καλαμάτα πρέπει να απασχολήσει ιδιαίτερα τους πολιτιστικούς ιθύνοντες της πόλης. Αυτοί οι ιθύνοντες πρέπει να ενημερώσουν κυρίως τους υπεύθυνους των διαδικασιών απόκτησης του τίτλου “Καλαμάτα 21”, να αντιληφθούν π.χ. ότι η πολύχρονη θεατρική δράση και το συνολικό αποτέλεσμα των σχημάτων αυτών κτίζει στην πόλη μια σπάνια - πολύτιμη πολιτιστική παράδοση και κληρονομιά. Φίλοι του θεάτρου και μη, μην χάσετε για κανένα λόγο αυτή την παράσταση. 

Κώστας Χαλκιάς

Ολγα Αλεξανδροπούλου