Οι μάσκες έχουν φορεθεί σε όλες τις ιστορικές εποχές, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, με διαφορετική χρήση και συμβολισμό. Η μάσκα καλύπτει την ανάγκη του ανθρώπου να υποδυθεί – έστω για λίγο – μια άλλη προσωπικότητα. Η ψυχολογία υποστηρίζει ότι η πιο δυνατή μας εξάρτηση είναι αυτή από την εικόνα του εαυτού μας. Για να διατηρηθεί η «καλή εικόνα» μας υιοθετούμε υποσυνείδητα μια persona. Επειδή δεν αντέχουμε την κακή εικόνα, που έχουμε για τον εαυτό μας, καταφεύγουμε σε προσωπεία. Η μάσκα, ως αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας, επιβιώνει μέχρι την οριστική διάλυση της μορφής, ενώ το μέγα ζητούμενο είναι ο αληθινός μας εαυτός, μέσα από την αυτογνωσία και τις εμπειρίες μας. Για μια απόπειρα περιπλάνησης στον γοητευτικό κόσμο της μάσκας, το "Black Duck Multiplarte" οργανώνει την έκθεση, με τη συμμετοχή 4 δημιουργών. Η Αθανασία Βακίδου είναι σκηνογράφος. Εργάζεται στην Εθνική Λυρική Σκηνή στο τμήμα κατασκευής σκηνικών και είναι υπεύθυνη του τμήματος κατασκευής αντικειμένων και αξεσουάρ. Ο Θοδωρής Κανάκης είναι αρχιτέκτων που ζωγραφίζει. Κάνει σκηνικά για το θέατρο, εξώφυλλα βιβλίων και άλλων εντύπων. Επίσης, συνθέτει και παίζει background μουσική. Ο Δημήτρης Κακριδάς είναι ζωγράφος, σκηνογράφος, χαράκτης και αγιογράφος. Διδάσκει ιστορία της τέχνης, σκηνογραφία, stage makeup και πλαστικές κατασκευές. Εργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο Ευγένιος Σπαθάρης - καλλιτέχνης του ελληνικού Θεάτρου Σκιών, ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς καραγκιοζοπαίχτες και ζωγράφος. Στην έκθεση μετέχουν οι μάσκες που είχε φιλοτεχνήσει για το «Καταραμένο φίδι», χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου με θέμα τον Καραγκιόζη, με σκηνικά - κοστούμια Ν. Χατζηκυριάκου - Γκίκα και μουσική Χατζιδάκι. 

Στην Χρήστου Λαδά 9α.