Μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος, μια σύγχρονη μοντέρνα μάγισσα δένει στο γαϊτανάκι της τις φαινομενικά άσχετες ιστορίες των ανθρώπων, των οποίων τις επιθυμίες προσπαθεί να εκπληρώσει. Ζητάμε εδώ από τη συγγραφέα να μας τη συστήσει. Η ίδια όμως δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Γιατί η Μάρω Λεονάρδου, πέρα από συγγραφέας, είναι μια αναγνωρίσιμη δημοσιογράφος που επί δεκαετίες έχει «τραβήξει κουπί» σε πολλά γνωστά ΜΜΕ. Είναι επίσης μία τρίτεκνη μητέρα και μια νεότατη... γιαγιά. Μα πάνω απ' όλα είναι μια χαμογελαστή, διακριτική, αλλά και ντόμπρα γυναίκα, με την οποία είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε περί μάγων, δημοσιογράφων... και άλλων δαιμονίων.
- Μια μάγισσα μ' ένα πλουμιστό όνομα θεωρεί μαγεία τη γνώση που αποθησαυρίζει στην καρδιά και το μυαλό, και δένει μ' αυτήν ευχές και ξόρκια για να εκπληρωθούν οι επιθυμίες των ανθρώπων... Θέλετε να μας τη συστήσετε;
«Είναι η πρωταγωνίστρια του βιβλίου "Καφές με Ζάχαρη" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Κέδρος": μια σύγχρονη μάγισσα, που έχει τελειώσει πανεπιστήμιο, έχει αλλάξει 3 δουλειές, έχει παντρευτεί και χωρίσει, είναι μητέρα... και παράλληλα είναι μια πολύ όμορφη και σαγηνευτική γυναίκα.
Ονομάζεται Πλουμίνα Ζαΐρα Ζωγραφιά, και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μάς ξεναγεί στον άγνωστο κόσμο της μαγείας, του έρωτα και των συναισθημάτων - ενώ προσπαθεί να γαληνέψει τις ψυχές των ανθρώπων που ζητούν τη βοήθειά της, εκπληρώνοντας τις πιο ανομολόγητες επιθυμίες τους».
- Πολλοί θα εκπλήσσονταν από το πόσο πολυάριθμη είναι και σήμερα η πελατεία των κάθε είδους μάγων. Ο ορθολογικός άνθρωπος των μορφωτικά υψηλότερων στρωμάτων πού βρίσκει αντίστοιχη ελπίδα; Ποια είναι η δική του μαγεία;
«Καταρχήν, ποιος σας είπε ότι στις μάγισσες και τις χαρτορίχτρες απευθύνονται μόνο χαμηλότερου μορφωτικού και πνευματικού επιπέδου άνθρωποι... Ακόμη όμως και αν το δεχθούμε αυτό, μαγεία υπάρχει παντού, και στη δική τους ζωή, αν θελήσουν να την αναζητήσουν. Είναι η μαγεία στη γνώση, είναι η μαγεία στη ζωή, είναι η μαγεία στις ανθρώπινες σχέσεις, όταν την αφήνουμε να αναπτυχθεί, είναι η μαγεία της φύσης...».
- Το βιβλίο σας έχει μια τρυφερότητα που ξεκινά ήδη από το εξώφυλλο· δεν φοβάστε όμως να χρησιμοποιήσετε ρεαλισμό και μια σκληρή λαϊκή γλώσσα όπου χρειάζεται. Πώς σας μιλούν προσωπικά οι αντιφάσεις;
«Η ζωή από μόνη της είναι μια ολόκληρη αντίφαση, μια διαρκής εναλλαγή τρυφεράδας και σκληρότητας. Ο δικός μου στόχος ωστόσο είναι να παντρέψω το όνειρο με την πραγματικότητα, το ρεαλιστικό με το σουρεαλιστικό. Το έχω επιχειρήσει λίγο πολύ και στα προηγούμενα βιβλία μου, στο συγκεκριμένο όμως γίνεται με πολύ πιο έκδηλο και αποφασιστικό τρόπο. Κι αυτό, γιατί θέλω να δείξω στον αναγνώστη ότι υπάρχουν και τα δύο - και είναι στη δική του διακριτική ευχέρεια να επιλέξει αυτό που του ταιριάζει, να πιστέψει αυτό που προτιμά».
- Είστε πολλά χρόνια δημοσιογράφος. Τι άποψη έχετε για τη σημερινή κρίση στο χώρο του Τύπου, αλλά και για τη συνεχιζόμενη κρίση στην Ελλάδα; Με ποιους τρόπους συνδέονται μεταξύ τους;
«Οι δημοσιογράφοι στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι υπεύθυνοι οι ίδιοι για τα δεινά που τους έχουν βρει. Σίγουρα, σπαταλήθηκαν πολλά χρήματα, για εύκολο πλουτισμό και ικανοποίηση της ματαιοδοξίας ορισμένων, όλα αυτά σε συνδυασμό με τα πολιτικά παιχνίδια που παίχτηκαν και παίζονται (για μένα αυτός είναι ο ορισμός της διαπλοκής). Ομως οι δημοσιογράφοι, μικροί-μεγάλοι, τα έβλεπαν και τα γνώριζαν χρόνια τώρα όλα αυτά, από πρώτο χέρι. Είναι δική τους ευθύνη που δεν τα σταμάτησαν. Κι αυτό έχει να κάνει και με την κρίση γενικότερα».
- Ποια είναι η καλή μαγεία που θα μπορούσε να ομορφύνει τη ζωή μας, ακόμα και σ' ένα πλαίσιο γενικευμένης δυσκολίας; Τι θα γράφατε σ' έναν Οδηγό για καλοπροαίρετους καθημερινούς μάγους που κυνηγούν ένα μερίδιο ευτυχίας;
«Την ώρα που πάτε στη δουλειά σας οδηγώντας, βάλτε τη μουσική που αγαπάτε στο ραδιόφωνο, ανοίξτε το παράθυρο, κοιτάξτε τον ουρανό και τον ήλιο και πείτε "ευχαριστώ" για τα ελάχιστα καλά που αυτή η ζωή μπορεί να μας προσφέρει. Αγκαλιάστε τα παιδιά σας και τους αγαπημένους σας και απολαύστε το θαύμα της ζωής όσο είστε νέοι και υγιείς. Πετάξτε από πάνω σας τα μη, όχι, δεν... και πείτε μόνο ναι, θέλω, μπορώ.
Επιτέλους χαμογελάστε λίγο και ρίχτε αυτή τη ρημάδα τη ζαχαρίτσα στον καφέ, σαν μαγικό για να φύγει η πικρίλα!...».
«Αυτά τα μεταφυσικά, τα οποία αναφέρω και στο βιβλίο, εμένα δεν με ενδιαφέρει να πω αν είναι ή δεν είναι αλήθεια, αν ισχύουν ή δεν ισχύουν, αν "βγαίνει" ή "δεν βγαίνει" ο καφές! Εξαρτάται από τον αναγνώστη - κάποιοι θα τα διαβάσουν και θα πουν, ναι, έτσι είναι, ενώ κάποιοι άλλοι θα πουν, μα τι βλακείες είναι αυτές. Εγώ αυτά τα χρησιμοποίησα απλώς ως ένα τέχνασμα, γιατί εκείνο που ήθελα πραγματικά να δείξω είναι η ανάγκη του κάθε ανθρώπου να ελέγξει το μέλλον του και το πεπρωμένο του. Ή έστω, να το μάθει πριν να του συμβεί. Κι αυτό είναι μια παλιά, διαχρονική ανάγκη του ανθρώπου. Αυτή την ανάγκη άλλοτε την καλύπτουν οι μάγοι, άλλοτε την καλύπτει η θρησκεία, άλλοτε οι new age θεωρίες με τις μετεμψυχώσεις και τις ροές ενέργειας - που είναι και πολύ της μόδας τελευταία.
Προσωπικά δεν έχω καταλήξει ως προς το τι συμβαίνει πράγματι και τι όχι. Αν αυτό το βιβλίο δεν ήταν μυθιστόρημα, αλλά δημοσιογραφική έρευνα, θα ήταν μια ευκαιρία να τα παρουσιάσουμε όλα αυτά σαν ρεπορτάζ. Ακόμα και τα ποσά που δίνουν οι άνθρωποι σε αυτές τις σύγχρονες μάγισσες - και τα οποία μπορεί να φτάσουν ως τα 3.000 ευρώ σε εποχή κρίσης (μιλάμε για περιουσίες) για να τους πουν π.χ. αν ο αγαπημένος ή η αγαπημένη τους θα τους παντρευτεί ή όχι. Ή ακόμα χειρότερα, για να τον "δέσουν" με τα ξόρκια, να τον έχουν "σιγουράκι".
Πάνω απ' όλα πάντως, με αυτό το βιβλίο, που έχει happy end, εμένα στόχος μου ήταν να δώσουμε και κάτι στους ανθρώπους να χαρούν. Μια υπενθύμιση, ότι δεν είναι όλα δύσκολα και μαύρα...».
