Συγκινητική και ιστορικά φορτισμένη αναμένεται να είναι η νέα ταινία με μεσσηνιακή σφραγίδα και τίτλο “Στο σύρμα”, η οποία είναι εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα που συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν, σε δύσκολες στιγμές της χώρας μας. Ο άνθρωπος πίσω από την κάμερα, ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος, υπεύθυνος και για πολλά άλλα σε αυτό το πρότζεκτ, φωτίζει στους αναγνώστες της “Ε” όλες τις πτυχές του “Σύρματος”, το οποίο αναμένεται να μας συναρπάσει.

– Πώς ξεκίνησε η ιδέα να γίνει ταινία το “Σύρμα”;

Η ιδέα για μια ταινία προϋπήρχε πριν γραφτεί το συγκεκριμένο σενάριο. Τα τελευταία χρόνια, η εξέλιξη της τεχνολογίας μάς παρέχει με πολύ χαμηλό κόστος μια ποιότητα ισάξια με τις πιο ακριβές ταινίες, ενώ ο πολύ μικρότερος όγκος του εξοπλισμού ή οι πολύ χαμηλότερες ανάγκες σε ρεύμα απαιτούν λιγότερους ανθρώπους και οχήματα – και κυρίως πολύ λιγότερο χρόνο για να στηθεί ένα γύρισμα. Οπότε τα τελευταία χρόνια παρότρυνα όλο και περισσότερο ηθοποιούς και τεχνικούς που ζούμε στην Καλαμάτα, να κάνουμε μια ταινία, αλλά δεν υπήρχε σενάριο… Ετσι, με το που μου έδειξε ο Αντώνης Κατσάς το “Σύρμα”, μέσα σε λίγα λεπτά που το ξεφύλλισα ενθουσιάστηκα τόσο που του πρότεινα αμέσως να το κάνουμε ταινία.

– Είναι η πρώτη φορά που αναλαμβάνετε έναν τόσο υπεύθυνο ρόλο, όχι μόνο πίσω από τις κάμερες, αλλά και στην οργάνωση παραγωγής. Πώς αισθάνεστε για αυτό;

Ως διευθυντής φωτογραφίας, η οργάνωση της παραγωγής μπορεί να μην είναι η ειδικότητά μου, όμως είναι κάτι που γνωρίζω αρκετά, έπειτα από τα 20 χρόνια σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές στην Αθήνα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το να αναλάβω και την οργάνωση της παραγωγής δεν είναι κάτι που επέλεξα (καθώς ξέρω πολύ καλά ότι δεν υπάρχει ούτε ο χρόνος ούτε και το καθαρό μυαλό να τα κάνεις όλα μαζί), αλλά αναγκάστηκα να το επιχειρήσω, καθώς δεν υπήρχε κανείς άλλος για να το κάνει. Από την αρχή είχα προσπαθήσει να βρω κάποιον που θα αναλάμβανε την οργάνωση της παραγωγής, και μάλιστα το είχα προτείνει σε τουλάχιστον 4-5 άτομα, αλλά κανείς δεν δέχτηκε.

– Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ταινίας όσον αφορά το κείμενο, τις προκλήσεις της; 

Το κείμενο είναι πολύ καλογραμμένο, είναι μια πολύ ωραία ιστορία, κάτι που έχουν αναγνωρίσει ήδη και όσοι επαγγελματίες ηθοποιοί συμμετέχουν στην ταινία. Η μεγάλη πρόκληση ήταν η μεταφορά του κειμένου από το θέατρο στην οθόνη. Στο θέατρο, λόγω σκηνικής οικονομίας, κάποιες σκηνές παίζονταν η μία μετά την άλλη, ενώ κάποιες άλλες ήταν απλώς αφήγηση. Οπότε, για να μην γίνει η ταινία κινηματογραφημένο θέατρο, θα έπρεπε πολλά απ’ όσα συνέβαιναν ως αφήγηση να τα δείξουμε να συμβαίνουν στον πραγματικό χώρο τους: είτε ως φλας μπακ είτε σε πραγματικό χρόνο. Επιπλέον, έτσι, σε αρκετές σκηνές έπρεπε να αλλάξει και η σειρά τους μέσα στο έργο, κάτι που βοήθησε ν’ αποκτήσει η ιστορία ακόμα καλύτερη ροή.

– Πώς επηρέασε η πανδημία τη ροή των γυρισμάτων και των υπόλοιπων διαδικασιών;

Αρκετά θα έλεγα, κυρίως όσον αφορά τη συμμετοχή των ηθοποιών. Κάποιοι Καλαματιανοί αρνήθηκαν να συμμετέχουν στα γυρίσματα της ταινίας, παρότι είχαν παίξει στη θεατρική παράσταση. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα δημιουργήθηκε με επαγγελματίες ηθοποιούς από Αθήνα, με τους οποίους είχαμε συμφωνήσει από το προηγούμενο καλοκαίρι και στους οποίους βασιζόμασταν. Οταν πρόσφατα επικοινωνήσαμε μαζί τους καθώς είχε φτάσει η ώρα για τα γυρίσματά τους, τα οποία μάλιστα ήταν για πολύ λίγες μέρες, δήλωσαν ότι φοβούνται και δεν θα συμμετέχουν.

– Αναμένεται να δούμε σύντομα την ταινία, και με ποιον τρόπο; Στο σινεμά, σε on-line streaming; 

Ο στόχος είναι η μεγάλη οθόνη, η κινηματογραφική αίθουσα, ακόμα κι αν υπάρξει κάποια ακόμα καθυστέρηση για να συμβεί αυτό. Για την ώρα το online streaming είναι κάτι που δεν θέλω να σκέφτομαι, καθώς η μαγεία της κινηματογραφικής αίθουσας και ο τρόπος που σε υποβάλλει για να παρακολουθήσεις ένα έργο δεν μπορεί να συγκριθεί με τη μικρή οθόνη και τις συνθήκες που μπορεί να επικρατούν σε ένα σπίτι κατά την προβολή. Κατά πάσα πιθανότητα, το post production (μοντάζ, μιξάζ, εφέ, μουσική) θα χρειαστεί κάποιους μήνες, οπότε αν από φθινόπωρο τα σινεμά είναι ανοιχτά, είναι πολύ πιθανό να προβληθεί την επόμενη σεζόν.

– Υπάρχουν σχέδια για να προβληθεί η ταινία και σε άλλα σημεία εκτός από την Καλαμάτα; Ή σε φεστιβάλ;

Υπάρχει πάντα η επιθυμία να βρει η ταινία διανομή, έστω και από μικρή εταιρεία ή για λίγο καιρό, ειδικότερα από τη στιγμή που θα συμμετέχουν και γνωστά ονόματα. Αν όχι, πάντα υπάρχουν φιλόξενες αίθουσες σε διάφορες πόλεις, όπως η “Αλκυονίδα” στην Αθήνα. Οσον αφορά τα διάφορα φεστιβάλ, είναι πια πολύ εύκολο να στείλεις μια ταινία σε οποιοδήποτε φεστιβάλ, οπότε πιστεύω πως η ταινία θα δοκιμάσει την τύχη της κι εκεί. Να πω εδώ ότι μπορεί να μην είναι μια “μεγάλη” παραγωγή, όμως βγαίνει ένα χορταστικό αποτέλεσμα, καθώς πέρα από την πολύ ωραία ιστορία, έχει πολλούς χαρακτήρες και πολλά μέρη γυρισμάτων.

– Μετά το “Σύρμα” έχετε σχέδια για επόμενη ταινία;

Το σχέδιο είναι να κάνουμε μία ταινία το χρόνο από εδώ και στο εξής, εδώ, στην Καλαμάτα. Ηδη υπάρχουν δύο ιδέες για σενάρια, που δουλεύονται. Υπάρχει και μια ιδέα για να γυριστεί μια σειρά από βιβλίο Καλαματιανής συγγραφέως, σε συνεργασία με αθηναϊκή εταιρεία παραγωγής.

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 

Σκηνοθεσία - διεύθυνση φωτογραφίας - μοντάζ: Λεωνίδας Παπαδόπουλος. Σενάριο: Αντώνης Κατσάς. Ηχολήπτης: Πάνος Κουραμπάς. Σκηνογράφος: Βενετσάνος Μπαλόπουλος. Ενδυματολόγος: Τζένη Αραπάκη. Μακιγιάζ: Τζία Αγγελοπούλου - Ελένη Λόλου.

Παίζουν: Γιάννης Φωτεινόπουλος, Γιώργος Γιαννόπουλος, Γιώτα Μηλίτση, Γιώργος Ιατρόπουλος, Στράτης Καΐκης, Γιώργος Τσαπόγας, Αρης Τσαμπαλίκας, Ανδρέας Μανέτας, Αργύρης Σμυρνής, Χρήστος Ζερίτης, Κώστας Μιχαλόπουλος, Αγγελική Κανδηλιώτη, Ελένη Γιαννούλη.

Συμμετέχουν επίσης πολλοί άλλοι ηθοποιοί από ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες της Καλαμάτας και της Μεσσήνης.