Η εταιρεία τυποποίησης κι εξαγωγών αγροτικών προϊόντων Panprod της οικογένειας Παντελόπουλου άντεξε στην οικονομική κρίση και πλέον αναπτύσσεται. “Απογειώνεται” με τη νέα της σύγχρονη μονάδα στο Ασπρόχωμα, με στόχο την πιστοποίηση της ποιότητας και την καινοτομία.
Για την πορεία της εταιρείας, για τη μάχη που έδωσε με την οικονομική κρίση, για την υλοποίηση της επένδυσης της νέας μονάδας, για τη σχέση της με τους παραγωγούς, τα προβλήματα και το μέλλον του πρωτογενή τομέα, μιλήσαμε με τον ιδρυτή της Panprod Χάρη Παντελόπουλο.

“Η απόφαση για την υλοποίηση αυτής της επένδυσης είναι μια συνέχεια από την έναρξη της
δραστηριότητάς μου από το 1970, που αυξάνοντας τη δραστηριότητα, αυξάνονταν και οι στεγαστικές κι επιχειρηματικές εγκαταστάσεις”, παρατήρησε ο Χ. Παντελόπουλος. Κι επεσήμανε πως “είναι ό,τι πιο μοντέρνο για τα δεδομένα της δραστηριότητας στον χώρο της παραγωγής, της διαλογής, της τυποποίησης και της εμπορίας στα αγροτικά προϊόντα”.
Αρχικά, ο ιδρυτής της εταιρείας μας ενημέρωσε ότι η panprod δραστηριοποιείται σε δύο κατηγορίες προϊόντων: τα νωπά, τα κηπευτικά και το ελαιόλαδο, τις ελιές, πάστες, βαλσαμικά ξίδια κλπ.
Στάθηκε ιδιαίτερα στην κλιματική αλλαγή, τα νέα δεδομένα που δημιουργεί και την ανάγκη προσαρμογής σε αυτά.

“Η εταιρεία υποχρεώθηκε μετά από τα φαινόμενα που παρουσιάστηκαν με την κλιματική αλλαγή να εκτιμήσει και να αξιολογήσει τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν”, παρατήρησε σχετικά και πρόσθεσε: “Χρειάστηκε να λάβουμε υπόψη όλους τους σταθμητούς και αστάθμητους παράγοντες. Κι επειδή υπάρχει άμεση σχέση της δραστηριότητας της εταιρείας με τις κλιματολογικές συνθήκες, χρειάστηκε πλέον να ξεκινήσουμε τη διασπορά κινδύνου”.
Μας εξήγησε ότι επειδή ένα καιρικό φαινόμενο δεν μπορεί να έχει συγχρόνως καταστροφικές επιπτώσεις σε όλη την Ελλάδα, με βάση τη διασπορά κινδύνου του φαινομένου, δημιούργησαν νέες Ομάδες Παραγωγών σε διάφορες περιοχές της χώρας: Από την Αρκαδία, την Αχαΐα, τη Βοιωτία
και την Εύβοια μέχρι και το Νευροκόπι στο νομό Δράμας.

Για τους κινδύνους που προκάλεσε η οικονομική κρίση κι ενώ είχε ξεκινήσει η υλοποίηση της επένδυσης της νέας μονάδας (τον Αύγουστο του 2008), ο Χαρ. Παντελόπουλος ομολόγησε ότι “είδαμε σε μία στιγμή ότι εδώ κινδυνεύουμε, όλα αυτά τα σχέδια να ανατραπούν. Και ειδικότερα τη στιγμή που η τράπεζα που είχε συμφωνήσει με την εταιρεία ότι θα είναι πάροχος της ρευστότητας στο κομμάτι που αναλογούσε, αρνήθηκε να συνεχίσουμε”.
Ωστόσο, παρατήρησε πως “τότε έχουν έρθει τα παιδιά μου, τον μεγάλο μου γιο τον είχα μαζί μου από την αρχή του 2000 και στη συνέχεια ήρθαν η Σοφία με τον Γιώργο που και αυτοί ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους, με πτυχιακά και διδακτορικό στα οικονομικά, ισχυρά χαρτιά για την εταιρεία και για τη φροντίδα που χρειαζόταν το επιχείρημα της συνέχισης και της ολοκλήρωσης της επένδυσης”.

“ΤΟ ΚΑΛΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ”
Για το πρόβλημα της ρευστότητας ο Χ. Παντελόπουλος τόνισε ότι εκμεταλλεύτηκαν το καλό όνομα της εταιρείας στην αγορά, διευκρινίζοντας πως “υπάρχει για εμάς η έξωθεν καλή μαρτυρία. Υπήρχαν πιστωτές που σεβάστηκαν τις συνθήκες για κάποιους που είχαν τη δυνατότητα. Βοηθηθήκαμε τα μέγιστα από ισχυρές και μεγάλες εταιρείες με εφόδια στα λιπάσματα, στα γεωργικά φάρμακα, στους σπόρους που θα χρειαζόταν να εισαγάγουμε από την Ευρώπη, από την Ολλανδία και Γαλλία.
Εκεί άρχισε να αναπτερώνεται το ηθικό μας. Αυτομάτως δημιουργήσαμε, επεκταθήκαμε στις Ομάδες Παραγωγών”.

Ηταν τότε που στέλεχος της Τράπεζας Πειραιώς, της παλιάς Αγροτικής, του πρότεινε να ενταχθεί στο πρόγραμμα της τράπεζας για τη συμβολαιακή γεωργία και του απάντησε ότι “ήδη η εταιρεία μας έχει ξεκινήσει το δικό της πρόγραμμα, που είναι πολύ πιο ιδανικό για τους συνεργάτες μας”.
Οταν το τραπεζικό στέλεχος του είπε πως “θα χάσεις όλα τα λεφτά, θα χρεοκοπήσεις”, του απάντησε ότι “εμείς θα διαθέτουμε όλα τα εφόδια στον παραγωγό”, καθώς για τα εφόδια, λιπάσματα κλπ. οι εταιρείες προμήθειας εφοδίων στήριξαν την panprod, λόγω του καλού της ονόματος και της μέχρι τότε συνεργασίας.

Για τη σχέση της εταιρείας με τους παραγωγούς εκτίμησε ότι “είναι θέμα εμπιστοσύνης”, παραδέχθηκε πως “είναι αντίθετες σχέσεις. Αυτός είναι που παράγει και ελλοχεύει ο κίνδυνος του χαρακτηρισμού της εκμετάλλευσης από τον έμπορο”, ενημέρωσε: “Η συμφωνία είχε ως εξής: ότι θα πάρετε τα εφόδια με πίστωση και θα φέρετε την παραγωγή. Εξασφάλιζαν και την πώληση των προϊόντων, τους παρείχαμε τη δυνατότητα της εξασφάλισης της πώλησης και με καλές τιμές.
Επειδή πάντα εκεί υπάρχει η αμφισβήτηση, είπαμε «σας παρέχουμε τη δυνατότητα να βγείτε στην ελεύθερη αγορά, να διαπραγματευτείτε τα προϊόντα σας. Αν βρείτε καλύτερες τιμές από τις δικές μας να τα πουλήσετε με την προϋπόθεση όπως ο νόμος ορίζει -το σύστημα της τρίμηνης εξόφλησης - να μας φέρετε τα χρήματα για να τα ξαναβρείτε μπροστά σας. Ηταν ίσως το ισχυρότερο χαρτί. Εκεί κερδίσαμε την εμπιστοσύνη όλου του παραγωγικού κόσμου. Με τη δυνατότητα που μας έδωσαν οι επιχειρήσεις προμήθειας εφοδίων. Το καλό όνομα της επιχείρησης στην αγορά”.

ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
Η Panprod δίνει μεγάλη έμφαση στην ποιότητα και την πιστοποίηση. Ο Χ. Παντελόπουλος επεσήμανε ότι “οι παραγωγοί για να μπουν στην ομάδα συνεργασίας θα πρέπει να πληρούν τους απαραίτητους όρους της πιστοποίησης. Θα πρέπει με τα στελέχη, τους γεωπόνους, τους πιστοποιητές μας, τους χημικούς να είμαστε βέβαιοι ότι αυτά τα προϊόντα πληρούν τον κανονισμό, τον Κοινοτικό και της χώρας μας, τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις που είναι πολύ πιο αυστηροί”.
Ενημέρωσε ότι τα στάνταρ πιστοποίησης της εταιρείας είναι πολύ πιο αυστηρά από τα ισχύοντα. “έχουν πολύ αυστηρή πιστοποίηση που αγγίζει σχεδόν τα βιολογικά>

Για τις αγορές που διατίθενται τα προϊόντα, μας είπε ότι στην Ελλάδα είναι η Lidl και οι μεγάλες παραδοσιακές αγορές, ο Ρέντης, η Θεσσαλονίκη και άλλες. Τα κηπευτικά πηγαίνουν στην πρώην Ανατολική Ευρώπη, την Πολωνία, την Τσεχία, τη Σλοβακία, αλλά και στη Γερμανία, την Κύπρο και την Αυστρία, ενώ το λάδι πάει σε Ασία, Ευρώπη και Αμερική.

Επιβεβαίωσε ότι “το λάδι της Καλαμάτας είναι σοβαρός κράχτης” και πρόσθεσε πως “με όλα αυτά που έχει υποστεί το brand μας ελιά Καλαμών, η οποία έχει δεχθεί και κάποιες πιέσεις διεύρυνσης της κατηγορίας της, δεν παύει να είναι ο ισχυρότερος στόχος και κράχτης σε αυτές τις αγορές”.

Ο Χ. Παντελόπουλος ακολούθως εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι “υπάρχει μέλλον, μιλάμε για πρωτογενή τομέα. Ομως, θα πρέπει να νοιαστούμε, να μην πούμε «μέχρι εδώ και τα πάμε μια χαρά». Πρέπει να μας απασχολήσει η εξέλιξη των γαιών, τα κτήματά μας. Ο καιρός να μας προβληματίσει”.

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΠΑΤΑΤΑ
Για την καλλιέργεια της πρώιμης πατάτας στην περιοχή μας που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, δήλωσε ανήσυχος”. “Φθίνει επικίνδυνα, κινδυνεύει να αφανιστεί αυτή η παραγωγή από το νομό μας. Εγώ την γνώρισα τη δεκαετία του ‘70 που άρχισα να δραστηριοποιούμαι εμπορικά να πλησιάζει τους 50.000 τόνους και τώρα δεν ξεπερνάει σε καμία περίπτωση τους 6.000 με 8.000 τόνους”.
Παρατήρησε ότι “η περιοχή μας δέχεται ισχυρό ανταγωνισμό και το ευαίσθητο σημείο είναι ο μικρός κλήρος των εκτάσεων που καλλιεργείται για πολλές δεκαετίες” κι εξήγησε: “Η πατατοκαλλιέργεια αποδίδει τα μέγιστα όταν γίνεται πλέον και αγρανάπαυση στα κτήματα, όπου καλλιεργείται. Αυτό το έχουν οι χώρες που έχουν μεγάλες εκτάσεις. Γι’ αυτό προοδεύουν οι χώρες όπως η Ολλανδία (αρχίζει να το χάνει το πλεονέκτημα που είχε), η Γαλλία, η Γερμανία και ισχυρός παίκτης στην αγορά του προϊόντος είναι η Αίγυπτος”.
Για την Αίγυπτο ενημέρωσε ότι “ακούμε πως θα ανοίξει καλλιεργητικό δίαυλο νοτιοδυτικά του Νείλου με αστρονομικό αριθμό στρεμμάτων. Είναι μεγάλοι κλήροι και γίνεται μηχανικά, τις βγάζει το τρακτέρ και τις πηγαίνει στο συσκευαστήριο. Μεγάλες εταιρείες προμήθειας εφοδίων έχουν αναπτύξει καλλιέργειες μοντέρνες από    πλευράς μηχανολογικής εκμετάλλευσης. Η Αίγυπτος ψεκάζεται τις τελευταίες 3 δεκαετίες με ψεκαστικά αεροσκάφη. Εκαναν θαύματα, γιατί είχαν τη δυνατότητα των εκτάσεων”.

Ολοκληρώνοντας τη συζήτησή μας ο ιδρυτής της panprod δήλωσε ότι “νιώθω απόλυτα δικαιωμένος. Οι κινήσεις ήταν όλες προσεκτικές. Ηταν σωστές οι προβλέψεις. Πάντα προσπαθούσα να είμαι μέσα στην πραγματικότητα και ει δυνατόν οι προβλέψεις να είναι προσεκτικές, αλλά όχι υπερβολικά αισιόδοξες αν και υπήρχαν”.
Και μας αποκάλυψε ότι η πρώτη εύστοχη μεγάλη του πρόβλεψη ήταν η εισαγωγή μπανάνας τη δεκαετία του ‘70, με ποσοστώσεις. “Αυτό απέδωσε τα μέγιστα. Αυτή η μονάδα στα Ακοβίτικα, έγινε γι’ αυτή τη δουλειά. Εχει θαλάμους για μπανάνες. Το συμβόλαιο με την Chiquita κράτησε 25 χρόνια, ήταν ίσως το ισχυρότερο χαρτί της καριέρας μου”.