Οι προσπάθειες της νέας ελληνικής κυβέρνησης να διαγράψει μέρος του χρέους της Ελλάδας εμφανίζεται από ισχυρούς ευρωπαϊκούς φορείς ως μια προσπάθεια για άφεση χρέους, σύμφωνα με άρθρο των New York Times.
Σύμφωνα με την αρθρογράφο της εφημερίδας, η ιδέα της άφεσης υπονοεί ότι υπάρχει ένας μεγαλόψυχος πιστωτής και ένας σπάταλος δανειολήπτης, κάτι που δεν είναι αλήθεια. Η χώρα έχει περισσότερο χρέος από ό,τι μπορεί ποτέ να αποπληρώσει, και οι δανειστές της είναι εν μέρει υπεύθυνοι γι αυτό.
Επιπλέον, καλώντας τη μείωση του χρέους ως άφεση ενισχύει το είδος της ηθικολογίας που έχει μπλοκάρει μια λογική λύση στην κρίση της Ευρωζώνης από την αρχή της το 2010. Σύμφωνα με τη Γερμανία, η Ελλάδα είπε ψέματα σχετικά με τη δημοσιονομική κατάστασή της προκειμένου να πάρει ένα υπερβολικό χρέος, άρα πρέπει να τιμωρείται με επίπονη λιτότητα.
Οι Έλληνες αξιωματούχοι όντως χρησιμοποίησαν οικονομικά κόλπα αναπτυγμένα από την Wall Street, για να καλύψουν το μέγεθος των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αλλά και πριν η χώρα ενταχθεί στην Ευρωζώνη, ζούσε σαφώς πολύ πέραν των δυνατοτήτων της κάτι που οι διεθνείς δανειστές της γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν. Εσκεμμένα παρέβλεψαν την κατάσταση των ελλειμμάτων και την ανικανότητα ή την απροθυμία της Ελλάδας να συλλέξει φόρους.
Όπως φαίνεται το σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας δεν είχε στόχο τη διάσωση της χώρας αλλά των δανειστών της οι οποίοι σε περίπτωση χρεοκοπίας θα είχαν καταστραφεί. Ο προϊστάμενος σχολιαστής των Financial Times Μάρτιν Γουλφ, είπε πρόσφατα ότι από τις εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ σε δάνεια διάσωσης προς την Ελλάδα από την Eυρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μόνο 11% πήγε στη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της ελληνικής κυβέρνησης, 16% πήγε προς τις πληρωμές τόκων, ενώ το υπόλοιπο διοχετεύτηκε μέσω της Ελλάδας σε άλλους προορισμούς.
Μια άμεση διάσωση των δανειστών της χώρας θα ήταν πιο διαφανής αλλά αυτό θα σήμαινε ότι η Ελλάδα φέρει όλη την ευθύνη.
Υπάρχει κοινή ευθύνη όμως, η οποία απαιτεί κοινή λύση. Η μείωση του χρέους - που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα χρωστούσε λιγότερα και άρα οι πιστωτές της θα έπαιρναν λιγότερα - θα ήταν ένας ειλικρινής και ηθικός τρόπος αντιμετώπισης και ο μόνος πρακτικός τρόπος να επιβάλει πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις σε αντάλλαγμα της ελάφρυνσης χρέους, γιατί η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα προκειμένου να αλλάξει.
Πηγή: tovima.gr
