Το έργο γράφτηκε για τη μετανάστευση του 1900, των ανθρώπων που φεύγανε για την Αμερική κυρίως, ψάχνοντας να βρον λύση στο πρόβλημα της επιβίωσης και της ύπαρξής τους. Γράφτηκε το 1963, τότε που ένα καινούργιο ρεύμα μετανάστευσης ξεκινούσε πάλι από την Ελλάδα για τη Γερμανία αυτή τη φορά, το Βέλγιο, την Αυστραλία... Ανεβαίνει σε θεατρική μορφή σήμερα, σε μια εποχή που εμφανίζει μια εφιαλτική επικαιρότητα, καθώς ένα καινούργιο ρεύμα μεταναστών  έρχεται προς εμάς, μας βρίσκει όμως έτοιμους κι εμάς να φύγουμε για αλλού... Το "συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη" είναι η αληθινή ιστορία ενός άντρα από τη Μαντίνεια της Αρκαδίας, ο οποίος αποφάσισε να μεταναστεύσει το 1903 στην Αμερική, σε μια καθηλωτική ερμηνεία του Αντώνη Αντωνίου. Συναξάρι είναι συνήθως σύντομη αφήγηση με περιεχόμενο τα μαρτύρια και τους μάρτυρες της πίστης. Ομως η ασκητική μορφή του ήρωα και οι κακουχίες του κατά τη σύντομη Οδύσσειά του παραπέμπουν σε ένα εγκόσμιο άγιο, όχι με την έννοια του ήθους αλλά των παθών. Ο συγγραφέας έχει κατατάξει τον ήρωά του στο επίπεδο των μαρτύρων.