Διότι στις 9 Μαρτίου συνέρχεται το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Και αν δεν έχει ολοκληρωθεί, ως τότε, η αξιολόγηση, αυτό σημαίνει ότι θα χάσουμε και την τελευταία ευκαιρία να μπούμε στο περίφημο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Με απλά λόγια, κινδυνεύουμε, όπως έχει παραδεχθεί δημοσίως ο αντιπρόεδρός σας, ο Γιάννης Δραγασάκης, να μην μπορέσουμε να πάρουμε και εμείς ζεστό φθηνό χρήμα από τον μπεζαχτά που διαχειρίζεται ο Μάριο Ντράγκι. Και το γνωρίζουν όλοι ότι πρόκειται για την τελευταία ευκαιρία. Τρία χρόνια τώρα, βρέχει φθηνό χρήμα από την ΕΚΤ, αλλά εμείς… κρατάμε ομπρέλα. Και ο Σόιμπλε και οι όμοιοί του έχουν «λυσσάξει» να μην υπάρξει άλλη παράταση του προγράμματος, πέραν του τέλους του 2017. Εχουμε δηλαδή μπροστά μας την τελευταία ευκαιρία, που πρέπει να αρπάξουμε από τα μαλλιά.
Χάσαμε τις προηγούμενες όταν η πρότερη κρίσιμη αξιολόγηση, που θα έπρεπε να είχε κλείσει ως τον Φεβρουάριο του 2015, τινάχτηκε στον αέρα με την εκβιαστική προσφυγή σε εκλογές και τα όσα ακλούθησαν στην επάρατη περίοδο της βασιλείας Βαρουφάκη, για την οποία ασφαλώς πρέπει να έχετε μετανιώσει και εσείς. Ε, θα ήταν έγκλημα να χάσουμε και αυτήν. Είτε διότι κάποια στελέχη σας -π.χ. ο Βερναρδάκης- δεν κατανοούν την σημασία της, είτε διότι άλλα ορέγονται πρόωρες εκλογές, όπως και ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας.
Το ότι ακόμη και ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και άλλοι Ευρωπαίοι παράγοντες έχουν πια κουραστεί από την αιώνια «μίρλα» των εκτιμήσεων και προβλέψεων του ΔΝΤ και του Σόιμπλε, διαμορφώνει μια ευνοϊκή συγκυρία. Οι αποφάσεις θα είναι επώδυνες. Αλλά οι υπεύθυνοι ηγέτες στα δύσκολα φαίνονται. Το πολιτικό κόστος το έχετε ήδη χρεωθεί. Αν όμως βυθίσετε τη χώρα πίσω στο 2015, θα υποστείτε και εξαφάνιση. Κυρίως όμως, μια τέτοια εξέλιξη, θα είναι καταστροφική για τον τόπο.
Γ. Π. Μασσαβέτας
