Η περίπτωση της ελληνικής οικονομίας μέσα στην κρίση αλλά και οι ιδιαιτερότητες οι οποίες παρουσίασε, δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο. Η αφορμή αλλά και οι αιτίες που οδήγησαν στο χρηματοοικονομικό και κοινωνικό αυτό χάος, απασχολούν και θα απασχολούν για μεγάλο χρονικό διάστημα ολόκληρη την οικονομική επιστημονική κοινότητα και όχι μόνο.
Ο χρόνος και η διάρκεια ενός τέτοιου φαινομένου είναι κάτι το οποίο αξίζει να σταθεί κανείς. Το μεγάλο αυτό χρονικό διάστημα ύφεσης και παραμονής της Ελλάδας στο "υπόγειο της κρίσης" μόνο τυχαίο δεν είναι. Η δομή της ελληνικής αγοράς είναι τέτοια που την καθιστούν ευαίσθητη στις διακυμάνσεις, και αυτό γίνεται πιο αισθητό αν σκεφτεί κανείς ότι ένας από τους πλέον σημαντικότερους παραγωγικούς τομείς της όλα αυτά τα χρόνια, είναι η κατασκευαστική δραστηριότητα. Ο κλάδος αυτός έχει οδηγήσει την ελληνική οικονομία σε χρυσές εποχές καινοτομίας και ανάπτυξης, παρόλο που σήμερα έχει δεχθεί ένα τεράστιο πλήγμα.
Δυστυχώς όμως παρουσιάζει μεγάλη ευαισθησία σε αρνητικές μεταβολές, που σε περίπτωση οικονομικής ύφεσης οδηγεί στην καταστροφή ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό της παραγωγικής βάσης, χάνοντας έτσι κάθε ελπίδα ανάκαμψης. Η σπουδαιότητα και η ευαισθησία αυτή γίνεται ξεκάθαρη αν σκεφτεί κανείς τη συμπεριφορά ενός καταναλωτή ως προς τις οικοδομικές εργασίες, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας. Ελάχιστες επενδύσεις, κυρίως εσωτερικές, αβεβαιότητα και έλλειψη χρημάτων για οποιαδήποτε κατασκευαστική δραστηριότητα.
Επίσης, ένας απ τους παράγοντες που επηρέασαν την ελληνική αγορά είναι η θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη. Οι αγορές που βρίσκονται κοντά στη δική μας οικονομική επικράτεια είναι χώρες με μικρή οικονομική δύναμη και χαμηλές επενδυτικές στρατηγικές. Αυτό περιορίζει έτσι την αποδοτική εξάπλωση της οικονομίας μας μέσα σε άλλες μεγαλύτερου εύρους. Πάντα, κάθε χώρα επωφελείται από έναν ισχυρά οικονομικό γείτονα. Για παράδειγμα, φανταστείτε τα οικονομικά οφέλη που μπορεί να αποκομίσει η Γαλλία από την Ισπανία και τη Γερμανία, με τις οποίες συνορεύει, και κατά πόσο η μία μπορεί να οδηγήσει την άλλη σε μια σταθερή πολιτική και οικονομική άνθηση.
Ο ξέφρενος ρυθμός ανάπτυξης στη δεκαετία του 2000 εντυπωσιακός. Ομως τα σημάδια για μια μη υγιή οικονομική άνθηση πολλά και σημαντικά. Στον παρακάτω πίνακα αντικατοπτρίζεται η πορεία του ονομαστικού ΑΕΠ σε σχέση με το ελληνικό δημόσιο χρέος από το 1997 έως το 2009. Τα ποσά του πίνακα αναφέρονται σε δισεκατομμύρια ευρώ.
Από το 1997 έως το 2008 η πορεία το Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος είναι θετική και αυξανόμενη κάτι που μας δείχνει μια ισχυρή οικονομική ανάπτυξη. Παρ' όλα αυτά, αξίζει να παρατηρήσουμε ταυτόχρονα και την μεγάλη αύξηση που παρουσίασε το δημόσιο χρέος εκείνη την περίοδο, ειδικά την περίοδο 2005-2006, πράγμα το οποίο αποδεικνύει μια μη πραγματική και ουσιαστική μεγέθυνση της ελληνικής οικονομίας, η οποία ίσως ήταν εμφανής εκείνη την περίοδο, αλλά μια επιφανειακή και μονόπλευρη ανάπτυξη.
Καμιά φορά οι άνθρωποι είναι δύσκολο να μην μένουν στην επιφάνεια αλλά να ψάχνουν την ουσία, και αυτό γιατί σπάνια ένας άνθρωπος τρομάζει όταν όλοι γύρω του χαμογελούν…
