Νικολέττα Κολυβάρη

Αγάπη μου, συρρίκνωσα τις ανάγκες μας για... χάρη των παιδιών!
Γιατί αυτό το Πάσχα, αν δεν είσαι παιδί, δύσκολα θα δεις δώρο ή ακόμα περισσότερο θα βάλεις στη λίστα με τα έξοδα ένα δώρο για σένα. Αντίθετα, στα παιδιά το κατιτίς τους θα το πάρεις. Ειδικά το βαφτιστήρι σου δεν μπορείς να το αφήσεις χωρίς λαμπάδα και καινούργια παπούτσια. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο πως η κίνηση που υπάρχει στην πασχαλινή αγορά αφορά κυρίως τα μαγαζιά με παιδικά ρούχα και παπούτσια, όπως και τα παιχνιδάδικα.
Βλέπεις, οι παλιές εποχές, που δεν χρειαζόταν να βάλουμε προτεραιότητες και ψωνίζαμε για όλους, έχουν πια περάσει. Πλέον οι άνθρωποι έχουν ως πρώτη προτεραιότητα το να πληρώσουν την Εφορία, τα χαράτσια, τις τράπεζες... και ό,τι μείνει πάει για το γιορτινό τραπέζι και τα βαφτιστήρια.
Και μέσα σε αυτή τη νέα πραγματικότητα που όλοι καλούμαστε να προσαρμοστούμε, πιανόμαστε από εκείνα που θεωρούσαμε μέχρι σήμερα δεδομένα και γι' αυτό δεν μας ένοιαζαν. Η υγεία μας και η υγεία των ανθρώπων που αγαπάμε (σωματική και ψυχική), το νοιάξιμο για το διπλανό μας, ένας καλός λόγος, γίνονται ξανά σημαντικά για την καθημερινότητα της ύπαρξής μας. Μας δίνουν κουράγιο και δύναμη για να συνεχίσουμε - κι ας μην μπορούμε να αγοράσουμε το ζευγάρι τα παπούτσια που το χρώμα τους πάει με εκείνο το φουστάνι το οποίο είχαμε καταχωνιασμένο για χρόνια στην ντουλάπα.
Εξάλλου μετράει πολύ περισσότερο η χαρά της πιτσιρίκας όταν φορέσει τα καινούργια της παπούτσια. Οπως μετράει ένας καλός φίλος που θα μοιραστεί μαζί μας έναν καφέ και το παράπονό του, για τη δουλειά, τη σχέση του, το παιδί που έχει ή θα ήθελε να έχει.
Κι αν αναλογιστείς πόσο λίγα πράγματα έχουν αξία στη ζωή σου, τότε λίγο θα σε νοιάξει που... συρρίκνωσες τις ανάγκες σου για το χατίρι των παιδιών.