Κέλλυ
Δημητρούλια

Σε εμπρησμό από αμέλεια αποδίδονται οι περισσότερες από τις πυρκαγιές που εκδηλώνονται κάθε χρόνο στη Μεσσηνία και αρκετές ξεκινούν από χωματερές. Κανένας όμως δεν έχει τιμωρηθεί για τις πυρκαγιές που έχουν εκδηλωθεί σε σκουπιδότοπους κι έχουν εξαπλωθεί σε διπλανές εκτάσεις, όπως κανένας δεν έχει αναλάβει τις ευθύνες του για να ληφθούν τα μέτρα ασφαλείας που απαιτούνται στους χώρους αυτούς. Αυτό έχει ως συνέπεια για πολλοστή φορά να καταγράφονται στο πόρισμα της αρμόδιας επιτροπής ελέγχου οι ίδιες εγκληματικές παραλείψεις, οι οποίες μπορούν να αποδειχθούν καταστροφικές.
Αν λάβει μάλιστα κανείς υπ' όψιν πως πλησιάζουν τα 300 στρέμματα οι εκτάσεις που… επίσημα τουλάχιστον είναι καταγεγραμμένες ως χωματερές, τότε μπορεί να αντιληφθεί πως ο κίνδυνος μιας καταστροφικής πυρκαγιάς είναι πολύ μεγάλος.
Οσο όμως διαιωνίζεται η κατάσταση αυτή, τόσο θεωρείται δεδομένη η αδιαφορία, με άλλοθι συχνά την έλλειψη ή τη διάθεση ελάχιστων κονδυλίων.
Τόσο όμως οι δήμοι όσο και η Πυροσβεστική γνωρίζουν πολύ καλά το μεγάλο κίνδυνο που εγκυμονούν ακόμα και οι ανενεργές χωματερές, ειδικά όταν βρίσκονται μέσα ή δίπλα σε δασικές εκτάσεις.
Και είναι τρομακτικό να διαπιστώνει κανείς πως υπάρχει δημοτική αρχή που αδιαφορεί για τον τεράστιο όγκο σκουπιδιών που είναι εκτεθειμένος σε πλαγιά βουνού, όπου γίνεται απόρριψη χωρίς καμία απολύτως διαχείριση, χωρίς αντιπυρική ζώνη ή πρόβλεψη για άμεση επέμβαση μηχανημάτων του δήμου…
Το ότι ορισμένοι δήμοι θεωρούν… υποχρεωμένη την Πυροσβεστική Υπηρεσία να σπεύσει και να σβήσει τη φωτιά που ξεκίνησε από τον… επίσημο ή μη σκουπιδότοπό τους, δεν τους διαφοροποιεί από τους πολίτες που θεωρούν υποχρέωση της Πυροσβεστικής να σβήσει τη φωτιά που οι ίδιοι άναψαν δίπλα ή μέσα στο χωράφι τους.