Αργησαν πολύ τα πρωτοβρόχια φέτος, την εποχή της κλιματικής κρίσης. Δεν πρόλαβαν να σώσουν την ελαιοπαραγωγή ή έστω να ανακουφίσουν τα ελαιόδεντρα, που σοκαρίστηκαν από τους συνεχείς καύσωνες του καλοκαιριού.
Το ευτύχημα είναι ότι τα φετινά πρωτοβρόχια ήταν ήπια, σαν τον παλιό καλό καιρό, τις ημέρες του Σεπτεμβρίου. Δεν είχαν καμία σχέση με τις τραγικές, φονικές πλημμύρες στη Βαλένθια της Ισπανίας και τις καταστροφικές που έζησε η Καλαμάτα και η ευρύτερη περιοχή τον Σεπτέμβριο του 2016.
Ομως, για μια ακόμα φορά, κατέδειξαν τα σοβαρά ζητήματα με τις ελλείψεις στο δίκτυο ομβρίων της πόλης. Πλημμυρικές εικόνες στα συνήθη σημεία, όπου ο καθαρισμός στα φρεάτια από τη ΔΕΥΑΚ δεν φθάνει ή είναι ανύπαρκτος, γιατί δεν υπάρχουν φρεάτια. Και κει υπάρχει κίνδυνος.
Τα πρωτοβρόχια “χτύπησαν καμπανάκι”, ανησύχησαν τον κόσμο στις περιοχές που πλημμύρισαν το 2016. Και είναι αυτές (Γλαύκου, Αγία Σωτήρα) όπου δεν προβλέπονται παρεμβάσεις, καθώς τα νερά από τα συγκεκριμένα ρέματα θα οδηγούνταν με υπόγεια σήραγγα στον Νέδοντα, με το μεγάλο αντιπλημμυρικό έργο του “Μορέα”, που βρίσκεται στα αζήτητα. Και δεν φταίει η απλή αναλογική για την εγκατάλειψή του. Γιατί παρά τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις του Δημοτικού και του Περιφερειακού Συμβουλίου, η κεντρική εξουσία είχε την “εξουσία” να πείσει για τον μεγάλο κίνδυνο και την αναγκαιότητα του έργου, να ξεκαθαρίσει και να προχωρήσει.
Ομως, εξαφανίστηκε, ξέχασε την Καλαμάτα. Δεν έδωσε εξηγήσεις και κανείς δεν ξέρει τι σκέφτεται. Ούτε καν η δημοτική αρχή.
Κι ένα άλλο σοβαρό αντιπλημμυρικό (στα Γιαννιτσάνικα), που έδωσε το οκέι στον “Μορέα” να το ξεκινήσει, το αντιμετωπίζει με επιπολαιότητα, με ανευθυνότητα. Είτε το χρηματοδοτεί ίσα - ίσα για να μην σταματήσει είτε αδιαφορεί για τις απαλλοτριώσεις. Και αντί το έργο να έχει τελειώσει το 2023, πάει για το 2025.
Δημοτικό Συμβούλιο και δημοτική αρχή οφείλουν να πιέσουν την κυβέρνηση για να προχωρήσει το αντιπλημμυρικό στα Γιαννιτσάνικα και να ξεκαθαρίσει τι θα κάνει με το έργο του Νέδοντα. Οφείλουν να πάρουν πρωτοβουλίες, γιατί οι μεγάλοι κίνδυνοι παραμένουν.
