Ο καθένας μελετά περίπου ό,τι θέλει: αεροδρόμια στην Τρίπολη, στη Σπάρτη και όπου ο καθένας φανταστεί, σιδηροδρομικές γραμμές από τον Πύργο και από το Ναύπλιο, δρόμους εκατομμυρίων με υπόγειες σήραγγες για να συνδεθούν δύο χωριά 100 κατοίκων και ό,τι σκεφτεί ο κάθε τοπικός παράγοντας. Το εύκολο είναι να βρεθούν τα λεφτά, να γίνει μια αρχική μελέτη, η οποία κατά βάση περιγράφει το τι πλεονεκτήματα θα έχει το συγκεκριμένο έργο και πόσο ωραία θα γίνει η ζωή μας αν αυτό κατασκευαστεί. Έχουν γεμίσει τα ντουλάπια και τα γραφεία από αρχικές μελέτες αλλά αυτό όπως έχει αποδειχτεί δεν αρκεί.

Σε σχέση τώρα με μεγάλες παρεμβάσεις όπως είναι η κατασκευή μιας νέας σύγχρονης σιδηροδρομικής γραμμής που θα συνδέσει την Καλαμάτα με την Πάτρα και τελικά και με την Αθήνα, τα πράγματα θα πρέπει να είναι από την αρχή ξεκάθαρα. Εδώ έχουμε ένα έργο στρατηγικού χαρακτήρα για τον τομέα των μεταφορών. Δεν αρκεί δηλαδή μια μελέτη. Για να κατασκευαστεί χρειάζεται ένα συνολικό πλαίσιο ανάπτυξης του σιδηροδρόμου στη χώρα, στο οποίο να εντάσσεται το συγκεκριμένο τμήμα. Χρειάζεται να έχει αποφασιστεί καταρχήν ο χαρακτήρας εκμετάλλευσης του σιδηροδρομικού δικτύου. Οι σιδηροδρομικές μεταφορές θα μείνουν δημόσιες με τον ΟΣΕ κρατική εταιρεία ή θα δοθούν με συμβάσεις παραχώρησης; Οταν το κεντρικό αυτό ζήτημα δεν έχει πολιτική απάντηση όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.

Οταν θες να κρατήσεις δημόσια τα δίκτυα και την εκμετάλλευση θα πρέπει να πεις με τι λεφτά θα το κάνεις, διαφορετικά κοροϊδεύεις τον κόσμο και σπαταλάς λεφτά για μελέτες χωρίς καμιά προ- οπτική. Αν από την άλλη αποφασίσεις να τα δώσεις σε ιδιώτη και να κινητοποιήσεις πόρους, θα πρέπει να περιοριστείς απλώς σε μια μελέτη γενικού χαρακτήρα και τα υπόλοιπα ας τα αναλάβουν αυτοί που θα κατασκευάσουν και θα λειτουργήσουν το έργο. Οταν δεν υπάρχει στρατηγική και ξεκάθαρο πλαίσιο τσαλαβουτούν όλοι σε όλα και από λίγο, με αποτέλεσμα να μην παράγεται κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα και αυτό που παράγεται να είναι τελικά μικρό, μίζερο και ακριβό. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει επί σειρά ετών στη χώρα και αυτό κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει.

Αν θέλουμε να προχωρήσουμε θα πρέπει να ληφθούν γενναίες πολιτικές αποφάσεις. Οπως επανειλημμένα έχουμε επισημάνει, αν θέλουμε ως χώρα και ως περιοχή να αποκτήσουμε ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο και τρένο που θα μεταφέρει επιβάτες και εμπορεύματα με βάση τα σύγχρονα πρότυπα, θα πρέπει να αποφασιστεί η παραχώρηση σε ιδιωτικές εταιρείες. Υπάρχει το δίκτυο της Βόρειας Ελλάδας που αποτελεί ισχυρό δέλεαρ. Αντιλαμβανόμαστε ότι τόσο αυτοί που κυβερνούν σήμερα όσο και η πλειοψηφία των πολιτών δεν ενθουσιάζονται με αυτή την προοπτική, αλλά είναι καιρός να καταλάβουν ότι αποτελεί τη μοναδική διέξοδο, αν θέλουμε να ξεφύγουμε από τη σημερινή στασιμότητα. Ο άλλος δρόμος είναι να περιμένουμε να βρουν τους πλούσιους να τους… φορολογήσουν! Με τα έσοδα που θα εξασφαλίσουν να φτιάξουν σύγχρονο τρένο που θα τρέχει όπως στην Ιαπωνία και βέβαια θα μεταφέρει το λαό με συμβολικό τίμημα! Επειδή όμως τα παραμύθια κράτησαν πολλά χρόνια, είναι καιρός να απαλλαγούμε από αυτά και από τους παραμυθατζήδες που συνεχίζουν να τα αναπαράγουν.           

                                                                                                                                                            panagopg@gmail.com