Κάτω από ιδανικές συνθήκες τα ερωτήματα αυτά θα έπρεπε να απασχολούν όχι μόνο τους επιτυχόντες και τους γονείς τους αλλά το σύνολο του εκλογικού σώματος, που θα κληθεί το αργότερο σε ένα χρόνο να αποφασίσει μεταξύ άλλων και για το μοντέλο της οικονομίας που μπορεί να προσφέρει ένα αξιοπρεπές εισόδημα στα νοικοκυριά.

Θεωρητικά πάντα η συζήτηση για το μοντέλο της οικονομίας θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει από την αρχή της διεθνούς κρίσης το 2008 ή το αργότερο αμέσως μετά την άτυπη χρεοκοπία του 2010. Δυστυχώς όμως κάθε προσπάθεια διαλόγου πνίγηκε κάτω από τις κραυγές όσων ήθελαν να μην αλλάξει τίποτα, επειδή πίστευαν ότι είναι εφικτή η διατήρηση των προνομίων τους. Κάπως έτσι χάθηκαν 10 χρόνια, το 25% του ΑΕΠ και 500.000 απόφοιτοι των ελληνικών πανεπιστημίων που αναζήτησαν και βρήκαν εργασία στις ανεπτυγμένες οικονομίες. Οι απώλειες αυτές όμως θα φαντάζουν ασήμαντες μπροστά στην καταστροφή που θα επέλθει αν οι πολίτες δεν συνειδητοποιήσουν ότι χωρίς αλλαγές στην οικονομία είναι αδύνατη όχι μόνο η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας αλλά ακόμα και η διατήρηση των υπαρχουσών. 

Ουσιαστικά η διατήρηση της κρατικοδίαιτης οικονομίας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ακόμα μεγαλύτερη μείωση του ατομικού και συνολικού εισοδήματος και συνεπώς σε ακόμα μεγαλύτερη φυγή νέων επιστημόνων στο εξωτερικό. Μόνο με την απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας, με κατάργηση των προνομίων που εμποδίζουν τον ανταγωνισμό και τη μεγέθυνση των οικονομικών μονάδων, θα δημιουργηθούν καλοπληρωμένες θέσεις πλήρους απασχόλησης στις ελληνικές επιχειρήσεις. Διαφορετικά η φυγή των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό θα συνεχιστεί μέχρι να καταρρεύσει πλήρως η ελληνική οικονομία, επειδή μεταξύ άλλων δεν θα υπάρχει ειδικευμένο προσωπικό ικανό να χειριστεί τον ήδη απαρχαιωμένο μηχανολογικό εξοπλισμό.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr