Αυτό έγραφα μεταξύ άλλων το Νοέμβριο του 2017, και με χαρά διαπιστώνω ότι οι περισσότεροι υποψήφιοι καταθέτουν προτάσεις για την αξιοποίηση της Δυτικής Παραλίας. Με λύπη όμως διαπιστώνω ότι οι υποψήφιοι δεν τολμούν να αγγίξουν τις «καυτές πατάτες» της λειτουργίας πυρηνελαιουργείων και της οριοθέτησης του αιγιαλού.

Στο άρθρο του 2017 με τίτλο «Γιατί μένει αναξιοποίητη η Δυτική Παραλία Καλαμάτας» σημείωνα για τα πυρηνελαιουργεία:

«Δυστυχώς τόσο η δημοτική αρχή όσο και ο μελετητής του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ) της Καλαμάτας θεώρησαν ότι νότια του δρόμου Ασπρόχωμα - Μεσσήνη μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά καλλιέργειες, πυρηνελαιουργεία και ξενοδοχειακές μονάδες. Εννοείται ότι μόνο πυρηνελαιουργεία λειτουργούν στην περιοχή, γιατί κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θα δώσει χρήματα για τη δημιουργία ξενοδοχείου με φόντο τις καμινάδες των πυρηνελαιουργείων. Αρα το πρώτο που θα πρέπει να αποφασίσει η δημοτική αρχή είναι αν η Καλαμάτα είναι τουριστική περιοχή και αν θα συνεχίσει στο μέλλον να φιλοξενεί οχλούσες βιομηχανίες σε παραθαλάσσιες περιοχές».

Στο ίδιο άρθρο, τόνιζα την ανάγκη οριοθέτησης του αιγιαλού:

«Πρώτα από όλα όμως θα πρέπει να καθοριστεί ο αιγιαλός, και πολύ φοβάμαι ότι κάποιοι θα χάσουν τον ύπνο τους και πολλές ψήφους αν ανοίξει η συζήτηση για το πού φτάνει το χειμέριο κύμα και πόσοι φυτεύουν στον αιγιαλό. Αν γνωρίζαμε τη ζώνη του αιγιαλού, ίσως να μπορούσαμε να συζητήσουμε και για μέσο σταθερής τροχιάς (τραμ ή προαστιακό) που θα συνδέει το αστικό κέντρο της Καλαμάτας με τη Μεσσήνη, την Ανάληψη, τη Βελίκα και το Πεταλίδι».

Εννοείται ότι, αν δεν οριοθετηθεί η ζώνη του αιγιαλού, είναι αδύνατον να γίνουν επενδύσεις στην παραθαλάσσια τουριστική ζώνη που ορίζει το ΓΠΣ. Επίσης είναι αυτονόητο ότι μόνο ένας τρελός θα πετούσε χρήματα για να λειτουργήσει ξενοδοχείο δίπλα στις καμινάδες των πυρηνελαιουργείων.

Τα υπόλοιπα είναι απλές προεκλογικές υποσχέσεις.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr