Κι όμως σύμφωνα με εκτενές ρεπορτάζ του γερμανικού Spiegel σε συνεργασία με τις πλατφόρμες Bellingcat και The Insider, καθώς και με την ιταλική La Repubblica, όλα αυτά συμβαίνουν στην Ευρώπη τα τελευταία 10-15 χρόνια.
Όμως για περίπου μια δεκαετία οι γερμανικές Αρχές εμφανίζονται να μην γνωρίζουν ή να μην ασχολούνται ιδιαίτερα με την ρωσική κατασκοπεία. Μόνο πρόσφατα και ενίοτε εκμεταλλευόμενες λάθη των, φερόμενων ως, κατασκόπων του Πούτιν, έχουν προχωρήσει σε έρευνες, συλλήψεις και απελάσεις πρακτόρων.
Η αφήγηση που δημοσιεύτηκε πρώτα στην έντυπη έκδοση του έγκυρου γερμανικού περιοδικού ξεκινά με την κατάληξη της ιστορίας της Μαρία Αντέλα Κ., η οποία για να δικαιολογήσει στους φιλους της μια πολύμηνη απουσία, έγραψε στο facebook - ναι, φαίνεται πως στις μέρες μας οι κατάσκοποι είναι ενεργοί στα social media - ότι έπασχε από καρκίνο. Τελικά, είχε απλά αποσυρθεί στην Ρωσία μετά από αρκετά χρόνια «υπηρεσίας» ως γραμματέας του παραρτήματος του Lions Club στη Νάπολη, κοντά στη μεγάλη βάση που διατηρεί εκεί το ΝΑΤΟ. Το πραγματικό της όνομα σύμφωνα με το ρεπορτάζ είναι Olga Vasilyevna K.
Ένας «στρατός» πρακτόρων
Σύμφωνα πάντα με το Spiegel, οι πράκτορες του Βλάντιμιρ Πούτιν προσπαθούν να επηρεάσουν πολιτικά κόμματα, να χειραγωγήσουν εκλογικές αναμετρήσεις, να ελέγξουν κανάλια στο Telegram και να ξεσηκώσουν διαδηλώσεις σε χώρες της Δύσης. Εισβάλουν στα δίκτυα πληροφορικής των δυτικών κρατών και χακάρουν ευαίσθητες δομές. Λίγοι ηγέτες στον κόσμο έχουν δώσει τόση δύναμη στους πράκτορες των μυστικών τους υπηρεσιών, όσο ο Πούτιν, ο ίδιος άλλωστε πρώην αξιωματούχος της KGB.
Οι εργαζόμενοι στην FSB, την SWR που αφορά στο εξωτερικό της Ρωσίας και την στρατιωτική GRU υπολογίζονται σε δεκάδες χιλιάδες. «Από χειραγώγηση προεκλογικών εκστρατειών μέχρι δολοφονικές επιχειρήσεις, η Ρωσία έβλεπε την Ευρώπη σαν ένα πεδίο όπου μπορούσε να ‘παίζει’ ελεύθερα», είπε στους δημοσιογράφους ο, προφανώς ελληνικής καταγωγής, Μαρκ Πολυμερόπουλος, επικεφαλής των επιχειρήσεων της CIA από το 2017 ως το 2019. Υποστηρίζει ότι οι σχετικές προειδοποιήσεις που είχε απευθύνει δεν βρήκαν ευήκοα ώτα.
Ο αναγνώστης του ρεπορτάζ μπορεί να διαβάσει ένα χρονικό των επιχειρήσεων πρακτόρων της Μόσχας σε διάφορες χώρες, συνοδευόμενο από διαδραστικό χάρτη.
Σημειώνεται ότι για μεγάλο χρονικό η Γερμανία ίσως υποτιμούσε την ρωσική δραστηριότητα, παρά τις προειδοποιήσεις Αμερικανών και Βρετανών, εστιάζοντας στις μεγάλες εισαγωγές φυσικού αερίου. Παρόμοια φαίνεται ότι εκτιμούσαν την κατάσταση σε Ρώμη και Παρίσι.
«Την επομένη της 11ης Σεπτεμβρίου κυριαρχούσε η άποψη ότι η Δύση με τη Ρωσία είχαν κοινό στόχο τον αγώνα κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Η αντικατασκοπεία αποδυναμώθηκε, με πολλούς να την θεωρούν μια ιστορία του Ψυχρού Πολέμου. Αλλά ενώ η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε, η κληρονομιά της στις υπηρεσίες πληροφοριών παρέμενε ολοζώντανη, γεγονός που υποτιμήθηκε από πολλούς. Κι αυτό έμελε να έχει κόστος», διαβάζουμε χαρακτηριστικά.
Η κατάσταση άλλαζε σταδιακά την τελευταία πενταετία ή ίσως και από την προσάρτιση της Κριμαίας από την Μόσχα, το 2014. Όμως ήταν η εισβολή στην Ουκρανία που πραγματικά τρόμαξε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Η κυβερνοεπίθεση σε αμερικανικά συστήματα μέσω των οποίων επικοινωνούσαν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας την πρώτη ημέρα του πολέμου, ήταν από μόνη της αρκετή.
Οι «παράνομοι» πράκτορες του Πούτιν
Μπορεί οι εργαζόμενοι στις μυστικές υπηρεσίες να είναι πολλές χιλιάδες αλλά οι πραγματικά μυστικοί πράκτορες της Μόσχας υπολογίζονται περίπου στους 70 τον αριθμό. Είναι άνδρες και γυναίκες που ζουν στη Δύση επί πολλά χρόνια, μεθοδικά χτίζοντας φαινομενικά «κανονικές» ζωές, ακριβώς όπως η Μαρία Αντέλα Κ στη Νάπολη.
Ο πλέον διαβόητος τέτοιος πράκτορας ήταν ο Herman Simm, ο οποίος ήταν επί χρόνια υψηλόβαθμο στέλεχος στην αμυντική βιομηχανία της Εσθονίας, μιας πρώην σοβιετικής χώρας που πλέον βρίσκεται στην αμερικάνικη ζώνη επιρροής. Ο Simm ήταν ο κατάσκοπος που επέφερε «τη μεγαλύτερη ζημιά στην ιστορία της Συμμαχίας», σύμφωνα με μια εμπιστευτική αναφορά του ΝΑΤΟ το 2010.
Ακόμα πιο κεκαλυμμένοι ήταν το ζεύγος Anschlag που ζούσαν στο γερμανικό κρατίδιο του Έσσε. Ο Andreas και η Heidrun Anschlag αποσπούσαν πληροφορίες από αξιωματούχους του στρατού και επιχειρηματίες σε κοινωνικές εκδηλώσεις, την περίοδο που ο Andreas εργαζόταν σε μια εταιρία προμήθειας ανταλλακτικών αυτοκινήτων. Κάποια στιγμή μάλιστα κατάφεραν να στρατολογήσουν έναν αξιωματούχο του ολλανδικού υπουργείου Εξωτερικών στην Χάγη. Ο άνδρας αυτός αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και η σύζυγός του ήταν βαριά άρρωστη. Έναντι ανταλλάγματος προφανώς, έδωσε στους Anschlag εκατοντάδες έγγραφα κρυφών ερευνών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Το 2013 το ζευγάρι καταδικάστηκε σε πολλά χρόνια φυλάκιση αλλά σύντομα μετακινήθηκαν στη Μόσχα.
Επίσης στην Χάγη προσπάθησε να δράσει ο Sergey Cherkasov, Ρώσος νεαρός στην ηλικία πράκτορας, γεννημένος στο Ρίο της Βραζιλίας το 1989. Με εξαιρετικές συστάσεις από το διάσημο πανεπιστήμιο Johns Hopkins, έγινε δεκτός για να κάνει την πρακτική του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Όμως εντοπίστηκε από τις ολλανδικές αρχές και συνελήφθη τον περασμένο Απρίλιο. «Ακριβώς όταν οι αναφορές για μαζικές δολοφονίες, βιασμούς και βασανισμούς από περιοχές της Ουκρανίας ξεκίνησαν να κατακλύζουν τις ειδήσεις, η Ρωσία φαίνεται πως προσπάθησε να τοποθετήσει έναν πληροφοριοδότη στον οργανισμό που διώκει εγκλήματα πολέμου», γράφουν οι συντάκτες του Spiegel.
Ο μεγάλος όγκος ωστόσο των πρακτόρων που δίνουν πληροφορίες στην Μόσχα εμφανίζονται ως Ρώσοι διπλωμάτες. Στην αρχή του 2022, οι δυτικές υπηρεσίες εκτιμούσαν ότι μόνο στη Γερμανία βρίσκονται 150 Ρώσοι κατάσκοποι, κάτοχοι διπλωματικής ταυτότητας.
Οι αφελείς πληροφοριοδότες και οι συμπαθούντες
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, πολλοί από τους Ευρωπαίους που φτάνουν να δίνουν ευαίσθητες πληροφορίες σε πράκτορες της Μόσχας το κάνουν από αφέλεια ή/και για να κερδίσουν χρήματα. Ένα τέτοιο παράδειγμα φαίνεται να ήταν ο υποψήφιος διδάκτορας Ilnur N που παρέδιδε στον πράκτορα Strukov στοιχεία έρευνας πάνω στις μεταφορές και την αεροναυπηγική. Όταν οι γερμανικές υπηρεσίες εντόπισαν τη μεταξύ τους ανταλλαγή και πήγαν να τους συλλάβουν, ο Ρώσος επικαλέστηκε την διπλωματική ασυλία και έφυγε. Ο νεαρός επιστήμονας από την άλλη, προφυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε έναν χρόνο φυλάκιση με αναστολή.
Αντίθετα με τον Ilnur N, ο αντισυνταγματάρχης του γερμανικού στρατού Ralph G. φαίνεται πως έδινε υλικό επειδή απλά συμπαθούσε την Ρωσία. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο που αντιμετωπίζει σε δικαστήριο του Ντίσελντορφ, έδινε απόρρητες πληροφορίες για την πολιτική ασφάλειας της Γερμανίας στην GRU του Πούτιν από τον Οκτώβριο του 2014 ως και τον Μάρτιο του 2020. Παράλληλα φέρεται να υποδείκνυε στους πράκτορες αξιωματούχους που ήταν επίσης θετικά διακείμενοι προς την Μόσχα, προκειμένου να προσεγγιστούν επίσης ως πιθανοί πληροφοριοδότες.
Στο ρεπορτάζ του Spiegel συμπεριλαμβάνεται και αντίδραση της ρωσικής πρεσβείας στο Βερολίνο, η οποία κάνει λόγο για σπέκουλα χωρίς βάση. «Η εμμονή με την ρωσική κατασκοπεία» είναι «βαθιά δυσάρεστη», είπε ένας εκπρόσωπος της πρεσβείας.
Πηγή: tvxs.gr
