"Τρεις μήνες μακριά από αυτό που αγαπάς είναι πολύς καιρός. Πόσο μάλλον για τον λάτρη του βουνού που ζει και αναπνέει για την Κυριακή" αναφέρει ο ΕΟΣ σε σχετική του ανακοίνωση, η οποία φιλοξενεί την εμπειρία του συμμετέχοντα Γιώργου Γκιουλέκα από την εξόρμηση:
Όπως τονίζει: "Σημείο εκκίνησης η Άνω Βέργα στα 900 μ. υψόμετρο. Νερό από τις βρύσες του χωριού, μπατόν, καπέλα, φύγαμε. Κυκλική πορεία Νότια Ανατολικά ακολουθώντας το καλντερίμι που κάποτε ένωνε ανθρώπους και χωριά. Λίγο έξω από το χωριό οι δύο σάρες θυμίζουν την αγριάδα του Άθωνα, δεν θα θελες να σε βρει εδώ ούτε νύχτα, ούτε βροχή. Σύντομα το μονοπάτι χώνεται ανατολικά μέσα στο δάσος. Τα έλατα καλωσορίζουν τον επισκέπτη, προσφέρουν απλόχερα τη δροσοσκιά τους. Ο ήλιος πονηρά παίζει κρυφτό πίσω από τα σύννεφα. Η ρίγανη σου γαργαλάει τη μύτη, δύο νωχελικές χελώνες σε κάνουν να αναρωτιέσαι για τη σχετικότητα του χώρου και του χρόνου. Eνα περαστικό ψιλόβροχο, μας οδηγεί στην κορυφή Προφήτης Ηλίας του Καλαθιού στα 1.316 μ. υψόμετρο. Ο ήχος της καμπάνας σημαίνει Πεντηκοστή, σπάει τη μοναξιά των ελάτων. Η θέα από την κορυφή αφοπλιστική, σου κόβει την ανάσα, σ’ αποζημιώνει για τον ιδρώτα που ριξες. Eστω αυτόν το λίγο, μιας και ο ήλιος ήταν σύμμαχος, κρυφοκοιτούσε διακριτικά σε όλη την διαδρομή σαν την καλή πεθερά. Η Καλαμάτα στο πιάτο, η Μεσσηνιακή και η Λακωνική Μάνη χαλί να τις πατήσεις. Η επιστροφή; Σύντομη και κατηφορική, κυκλώνοντας το Καλάθι Βόρεια Δυτικά. Οι πεζούλες και τα πετράλωνα σε ταξιδεύουν στο χρόνο, το μονοπάτι όμως θες δε θες σε γυρίζει σπίτι. Ωπ κάτι κόκκινες σκεπές! Μα πότε φτάσαμε; Να σου πάλι οι βρύσες της Άνω Βέργας, αυτό θα πει κύκλος. Άσφαλτος και τσιμέντο, παν τα χρώματα κι οι μυρουδιές".