Η θλίψη μου είναι βαθειά για τον θάνατο του φίλου, πατριώτη μου και καταξιωμένου Δημάρχου Κυπαρισσίας και Τριφυλίας, Ηλία Τσίγγανου.

Άνθρωπος με καθαρή ιστορική συνείδηση, με χαλύβδινη διάθεση εθνικής προσφοράς και με υψηλό φρόνημα κοινωνικής συμπαράστασης και αλληλεγγύης. Αυτός ήταν.

Όρθιος και αλύγιστος μπροστά στους κάλπικους αφεντάδες. Η ματιά του ατένιζε από την πάνω Χώρα, το πέλαγος από τη μια, και από την άλλη, τα βουνά του Λυκαίου, του Επικούρειου Απόλλωνα. Για να παίρνει από εκεί απέραντα όρια η σκέψη του και φως η καρδιά του. Και να γίνεται η ζωή του παράδειγμα για όλους μας.

Ας πω μια λεπτομέρεια του πολιτικού του βίου.

Σ’ ευχαριστώ Δήμαρχε, γιατί με δική σου πρωτοβουλία συνεκάλεσες το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Κυπαρισσίας κάποτε, τον Μάρτιο του 1997, και κάλεσες εμένα τον νέον πολιτικό από την Γάρδιτσα της Τριφυλολυμπίας που διεκδικούσε την Αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, να τον ακούσετε. Να τον τιμήσετε. Δεν το ξεχνώ. Όταν θα σμίξουμε στον ουρανό με αυτό το σήμα θα σε αναγνωρίσω και θα σε αγκαλιάσω και πάλι.

Υπομονή και υπερηφάνεια να κρατείτε για τον Άνθρωπό σας, λέω στην οικογένειά του.

Αιωνία η μνήμη του θα είναι στη σκέψη μας. Και τότε δεν πεθαίνει.