Οι μετανάστες εργάτες στη Μεσσήνη περιμένουν καθημερινά από πολύ νωρίς το πρωί στην αρχή της οδού Καπετάν Κρόμπα. Ομως, ακόμα και οι λιγοστοί εργοδότες που άλλοτε πρόσφεραν μερικά μεροκάματα, δε φαίνονται πια. Οι ελιές δεν είχαν φέτος δουλειά και οι πατάτες αργούν ακόμα.
Ο Γιόχαν Δημητρόφ μένει 10 χρόνια στην περιοχή με τη γυναίκα και το γιο του. Για ελιές φέτος πήγε μόλις 11 μέρες και πρέπει να πληρώνει ενοίκιο, νερό και ηλεκτρικό. Ετσι, δεν έχει καταφέρει ακόμα να μαζέψει τα 100 ευρώ που χρειάζεται για να βάλει βενζίνη στο αυτοκίνητο, για να επιστρέψει η οικογένειά του στη Βουλγαρία. "Πόσα χρόνια άραγε θα πρέπει να περάσουν ακόμα στην Ελλάδα για να πούμε ότι θα υπάρχει δουλειά;" αναρωτιέται, κι εξηγεί πως τώρα στη Βουλγαρία η κατάσταση είναι παρόμοια με την Ελλάδα. Ακόμα και οι τιμές των προϊόντων δεν έχουν μεγάλες διαφορές.
Ο Ιβάν είναι στην Ελλάδα από το 1995. Εχει κάνει πολλές δουλειές κι έχει μεγάλη εμπειρία ως οδηγός. Ομως τώρα περιμένει καθημερινά από τις 7 το πρωί για δύο περίπου ώρες και κανένας δε σταματάει να του προτείνει δουλειά. "Θα πάω στη Βουλγαρία. Εχουν ήδη φύγει η γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Εκεί έχουμε σπίτι, κάτι θα κάνουμε και με δουλειά". Για να τα καταφέρει όμως πρέπει να μαζέψει μερικά χρήματα για το ταξίδι. Οπως σχολιάζει, "δυστυχώς στην Ελλάδα τώρα κανένας δε μπορεί να βοηθήσει για κάτι καλύτερο".
Ο Γιάννης Πετρόφ είναι 10 χρόνια στην Ελλάδα, αλλά εδώ και 1 - 2 μήνες δεν έχει καθόλου δουλειά. Μάλιστα είχε επιστρέψει στη Βουλγαρία και γύρισε στην Ελλάδα για τις ελιές. Ομως έκανε μόνο 5 - 6 μεροκάματα. Τώρα περιμένει να πάει στη Μανωλάδα για μεροκάματα στις φράουλες κι εύχεται να είναι κάπως καλά τα λεφτά μπας και καταφέρει να νοικιάσει κάποιο χώρο για να μένει με τη γυναίκα του. "Αμα έχω δουλειά θα μείνω στην Ελλάδα" τονίζει.
Ο Ντραγάμ Μιχάλωφ ήρθε πρόσφατα στην Ελλάδα για να βρει δουλειά γιατί στη Βουλγαρία η κατάσταση ήταν τραγική. Κι εδώ όμως η κατάσταση που βρήκε δεν είναι καθόλου καλή.
Ο Γιώργος Πετρόφ προσπαθεί εδώ και 3 χρόνια να μαζέψει 200 ευρώ για το ταξίδι της επιστροφής, όμως δεν τα καταφέρνει γιατί πληρώνει ενοίκιο, λογαριασμούς, τέλη κυκλοφορίας, φόρους και ασφάλεια αυτοκινήτου. "Μόλις μαζέψω τα 200 ευρώ θα γυρίσω στη Βουλγαρία. Μερικά μεροκάματα είναι μόνο, ελπίζω να τα βρω" λέει κι εξηγεί πως το κάθε μεροκάματο ανέρχεται γύρω στα 25 ευρώ. Η επιστροφή βέβαια στη Βουλγαρία δεν πιστεύει πως θα του αλλάξει τη ζωή, αλλά εκεί τουλάχιστον θα έχει δικό του σπίτι.
