Και καλεί τους Συλλόγους Γονέων να εκφράσουν την οργή και την συμπαράστασή τους για το τραγικό περιστατικό στις Σέρρες, “να μην ξεχάσουμε αυτήν την μαύρη Δευτέρα και να απαιτήσουμε σύγχρονα και ασφαλή σχολεία για τα παιδιά μας”.
“Η Δευτέρα ήταν μια τραγική μέρα…”, παρατηρεί ο Σύλλογος Γονέων του 18ου και σημειώνει: “Οι γονείς του σχολείου μας είμαστε συγκλονισμένοι από το τραγικό περιστατικό σε δημοτικό σχολείο των Σερρών. Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για να σταθείς στους γονείς και συγγενείς του αδικοχαμένου 12χρόνου μαθητή, που τόσο άδικα έφυγε από την αγκαλιά τους. Όταν ακούμε τέτοια περιστατικά, κάτι μέσα σε όλους μας παγώνει, κάτι μας βαραίνει, μας θυμώνει αλλά μας προβληματίζει. Και ο προβληματισμός μας έχει να κάνει και με την κατάσταση και των σχολείων της πόλης. Συγκεκριμένα: Κτήρια χωρίς οικοδομικές άδειες. Κτήρια χωρίς τα απαιτούμενα ενεργητικά μέτρα πυρόσβεσης. Χώροι λεβητοστασίων που δεν καλύπτουν τις απαιτούμενες προδιαγραφές (πυροδιαμερίσματα, πυρόσβεση, εξαερισμός, κ.α.). Σοβάδες που πέφτουν. Δέντρα που πέφτουν. Απαρχαιομένες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, χωρίς τα απαραίτητα πιστοποιητικά. Εκτεθειμένα καλώδια, φωτιστικά που μπάζουν νερό. Κτήρια που στάζουν στις βροχές. Σχολεία που πλημμυρίζουν. Στέγες που υποχωρούν. Δρόμοι χωρίς πεζοδρόμια και διαβάσεις. Κτήρια χωρίς τον απαιτούμενο έλεγχο στατικής επάρκειας. Επικίνδυνοι περιβάλλοντες χώροι. Δάπεδα σπασμένα, φθαρμένα, ολισθηρά.
Τα περισσότερα από τα παραπάνω, δυστυχώς, είναι προβλήματα που αντιμετωπίζει και το δικό μας σχολειό.
Δεν είναι απλά ένα ατύχημα, αλλά αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο τα σχολεία συντηρούνται και της ανευθυνότητας με την οποία λειτουργούν όλοι οι «υπεύθυνοι» από την πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. μέχρι και τις δημοτικές αρχές”
Το Δ.Σ. του συλλόγου καλεί τους Συλλόγους Γονέων “να εκφράσουν την οργή και την συμπαράστασή τους για το περιστατικό, να μην ξεχάσουμε αυτήν την μαύρη Δευτέρα και να
απαιτήσουμε σύγχρονα και ασφαλή σχολεία για τα παιδιά μας. Και όσο θα πετιούνται τα μπαλάκια της ευθύνης μεταξύ των κυνικών και ανεύθυνων, τα παιδιά μας θα γράφουν τις τελευταίες τους λέξεις για τον Βασίλη που δεν πρόλαβε να παίξει… <κάντε χώρο εκεί ψηλά, έρχεται να παίξει ο Βασίλης>”.