Με την πανδημία του κορονοϊού Covid-19 θεωρούμε ότι εμπεδώθηκε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο στην ελληνική κοινωνία η αναγκαιότητα της ύπαρξης και λειτουργίας ενός δυνατού Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) με δημόσιο χαρακτήρα για να υπάρξει αξιόπιστη και ποιοτική πρόσβαση όλων των πολιτών σε αυτό. Παρόλα αυτά η Πολιτεία και παρά τις εξαγγελίες της ελάχιστα πράγματα έχει κάνει ώστε να ενδυναμώσει το ΕΣΥ. Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη εξαγγελία του υπουργού Υγείας ότι στην 6η Υγειονομική Περιφέρεια (ΥΠΕ), στην οποία ανήκει και η Μεσσηνία, προσλήφθηκαν 38 μόλις γιατροί και μάλιστα επικουρικοί και όχι μόνιμοι. Αξίζει να σημειωθεί ότι η 6η ΥΠΕ συμπεριλαμβάνει ολόκληρη την Πελοπόννησο, τη Δυτική Ελλάδα και τα Ιόνια Νησιά.
Συνέπεια αυτής της πολιτικής είναι να μην έχει γίνει έως τώρα καμία νέα πρόσληψη γιατρών στα Νοσοκομεία Καλαμάτας και Κυπαρισσίας και η κυβέρνηση να προσπαθεί με μπαλώματα να καλύψει τα κενά.
Ενα μπάλωμα που πρέπει άμεσα να αρθεί -όπως έχει ζητήσει με επιμονή ο Σύλλογος Ιατρών Κέντρων Υγείας Νομού Μεσσηνίας- είναι η απόσπαση γιατρών που έχει γίνει από κέντρα υγείας του νομού στο Νοσοκομείο Καλαμάτας. Αποτέλεσμα είναι όχι μόνο να μην είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι εκεί γιατί το οργανόγραμμα έχει άλλη κατεύθυνση, αλλά κυρίως γιατί αδυνατίζει δυσβάσταχτα -την ήδη αδυνατισμένη- Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα Περιφερειακά Ιατρεία Αρφαρών και Οιχαλίας, στα οποία αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας γιατρός, ενώ θα λέγαμε ότι "στενάζουν" τα Κέντρα Υγείας Μελιγαλά, Αγίου Νικολάου και Φιλιατρών. Η ΠΦΥ πρέπει να είναι η ραχοκοκαλιά του ΕΣΥ και η ασπίδα προστασίας των νοσοκομείων για προσωπικό και ασθενείς απέναντι στην πανδημία που αντιμετωπίζουμε.
Ενα άλλο μπάλωμα που πρέπει να αρθεί είναι ο εφοδιασμός των Νοσοκομείων Μεσσηνίας με υλικά με το σταγονόμετρο και να ξεκινήσουν γενναίες προμήθειες για τα νοσοκομεία. Πολλά από αυτά τα υλικά μέχρι πρόσφατα υπήρχαν -στο βαθμό που υπήρχαν- από δωρεές ιδιωτών. Ευτυχώς τουλάχιστον που το τελευταίο διάστημα με ενέργειες της διοίκησης του Νοσοκομείου Καλαμάτας μέσω χρησιδανείου ήρθε μηχάνημα μοριακής ανάλυσης PCR για ανίχνευση του κορονοϊού Covid-19 με λίγα όμως αντιδραστήρια.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια της ελάχιστης ενίσχυσης του ΕΣΥ -όταν οι συνθήκες τουλάχιστον απαιτούν τη μέγιστη- υπάρχουν συνάδελφοι πρώην γιατροί του ΙΚΑ εντός του νομού, οι οποίοι έκλεισαν τα ιατρεία τους και μπήκαν στο ΕΣΥ από τον Νοέμβριο 2019 και είναι ακόμα απλήρωτοι αντιμετωπίζοντας σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Επίσης δεν υπάρχουν μόνο μεγάλες καθυστερήσεις δεδουλευμένων των εργαζομένων γιατρών σε όλο το ΕΣΥ, αλλά λόγω των συνθηκών οι γιατροί υπερβαίνουν κατά πολύ το πλαφόν εφημεριών και συχνά κάνουν μέχρι 50% περισσότερες εφημερίες, η πλειονότητα των οποίων σύμφωνα με τη νομοθεσία είναι απλήρωτες.
Με αυτή τη διαμορφωμένη κατάσταση σχετικά με τις ανάγκες του ΕΣΥ στο νομό θα περίμενε κανείς ότι ο Ιατρικός Σύλλογος Μεσσηνίας (ΙΣΜ) θα ήταν μπροστάρης
και αρωγός για την υγεία των πολιτών. Πώς όμως να γίνει κάτι τέτοιο όταν το Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) του συλλόγου έχει να συνεδριάσει εδώ και μήνες; Καμία απόφαση δεν πάρθηκε έκτοτε, ενώ οι εξελίξεις τρέχουν ραγδαία και ενώ βέβαια υπάρχει σαφής δυνατότητα τηλεδιασκέψεων. Ο πρόεδρος του συλλόγου προφανώς σκέφτηκε ότι δεν είναι αναγκαία η λειτουργία του ΔΣ και γι’ αυτό αποφάσισε να ενεργεί μόνος του κατά το δοκούν. Ο ΙΣΜ στο διάστημα της πανδημίας εκτός από τις ενημερώσεις του μειοψηφικού προεδρείου του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) ελάχιστα πράγματα έκανε. Ούτε καν μια μικρή οικονομική στήριξη των γιατρών των κέντρων υγείας με υλικά προστασίας δεν έκανε αν και ζητήθηκε επίμονα από μερίδα συναδέλφων του ΔΣ. Με δύο λόγια ο Ιατρικός Σύλλογος Μεσσηνίας στάθηκε κατώτερος των περιστάσεων.
Τελικά πρέπει να νιώθουμε υπερήφανοι που οι δείκτες υποχώρησης της πανδημίας βελτιώνονται κυρίως λόγω της ατομικής ευθύνης και των περιοριστικών μέτρων, ενώ οι αρμόδιοι φορείς ολιγωρούν; Ας σκεφτούμε και ας πράξουμε δεόντως...