Οπως σημειώνουν, μεταξύ άλλων, στη μήνυση, “μηνύουμε και ζητάμε τη νόμιμη τιμωρία παντός υπευθύνου για τις παρακάτω εγκληματικές πράξεις και παραλείψεις που τελέστηκαν εις βάρος μας και εις βάρος των μελών του Συλλόγου μας, καθώς και όλων των ελαιοπαραγωγών που είμαστε αγρότες ελαιοκαλλιεργητές της κτηματικής περιφέρειας της Τ.Κ. Χανδρινού Χιλιοχωρίων Δήμου Πύλου Νέστορος Μεσσηνίας. Εξαιτίας της αδικαιολόγητης και δόλιας αδράνειας της ΔΑΟΚ (Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής) Μεσσηνίας που είναι υπηρεσία της Περιφέρειας Πελοποννήσου στην εκτέλεση του προγράμματος δακοκτονίας για το έτος 2025 προκλήθηκε ολοκληρωτική καταστροφή του ελαιοκάρπου και ανεπανόρθωτη βλάβη της παραγωγής μας. Οι εγκληματικές πράξεις και παραλείψεις των υπευθύνων συνιστούν παράβαση καθήκοντος και αντιβαίνουν στις συνταγματικές επιταγές (άρθρα 17, 25, 106 Σ) και τέλος θεμελιώνεται ευθέως ευθύνη του Δημοσίου (άρθρο 105 ΕισΝΑΚ). Αρμόδιος για την εφαρμογή της προγραμματισμένης δακοκτονίας είναι το αρμόδιο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης με τα όργανα, τις υπηρεσίες και τους υπαλλήλους του”.
Ειδικότερα, αναφέρουν ότι ο διαγωνισμός για ανάθεση της δακοκτονίας 2025–2027 από τη ΔΑΟΚ Μεσσηνίας, για την Κτηματική Περιφέρεια Χανδρινού, αρχικά κηρύχθηκε άγονος. Υποστηρίζουν ότι η υπηρεσία δεν αξιοποίησε την ειδική διαδικασία για “διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση, λόγω κατεπείγουσας ανάγκης” και πως “εγκληματικά καθυστερημένα ο επόμενος διαγωνισμός υπήρξε επιτυχής και ανατέθηκε η δακοκτονία σε συγκεκριμένο ιδιώτη εργολάβο”.
Ακόμα, αναφέρουν ότι “η δακοκτονία, κατά πάγια πρακτική, πρέπει να εκκινεί τον Μάιο εκάστου έτους για να προληφθεί ο δάκος κατά την γέννα και πριν την ωοτοκία. Στο τέλος Ιουλίου 2025, δεν είχε πραγματοποιηθεί, με εγκληματική αμέλεια του Ελληνικού Κράτους του αρμόδιο Υπουργείου και της ΔΑΟΚ Μεσσηνίας, ούτε ένας ψεκασμός, ενώ η σύμβαση με τον εργολάβο που τελικά θα εκτελούσε το έργο, δεν είχε υπογραφεί. Οι ψεκασμοί άρχισαν ελλιπώς να πραγματοποιούνται τον Αύγουστο 2025”.
Οι μηνυτές κάνουν λόγο για “ζημιά εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και οικονομική καταστροφή των κατοίκων” και για “ποιοτική υποβάθμιση του παραγόμενου ελαιολάδου, καθώς αυξήθηκε η οξύτητα και μειώθηκε η εμπορική του αξία, αφού η ασθένεια του γλοιοσπορίου ως επακόλουθο της ασθένειας του δάκου ήταν αποτελειωτική”.
Επίσης, υποστηρίζουν ότι η παρακράτηση της εισφοράς υπέρ δακοκτονίας (1,5%), “στην περίπτωση των παραγωγών του Χανδρινού αντιστοιχούν κατά τ’ ανωτέρω σε τουλάχιστον
150.000 ευρώ, ήταν νομικά και ηθικά αδικαιολόγητη και παράνομη και κατά τον τρόπο που
πραγματοποιήθηκε συνιστά το αδίκημα της υπεξαίρεσης (άρθρο 375 κλπ.) επειδή”, μεταξύ άλλων “δεν παρασχέθηκε υπηρεσία: η δακοκτονία δεν εκτελέστηκε ορθά νόμιμα και αποτελεσματικά εντός του κρίσιμου χρόνου”.
Καταλήγοντας, οι μηνυτές αναφέρουν: “Περαιτέρω στην προκειμένη περίπτωση: Το αρμόδιο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, η Περιφέρεια Πελοποννήσου και η ΔΑΟΚ Μεσσηνίας παρέλειψαν να εκτελέσουν εγκαίρως το πρόγραμμα δακοκτονίας, μολονότι είχαν θεσμική και νομική υποχρέωση και η παράλειψη αυτή ήταν αποφασιστικής σημασίας, καθώς στέρησε από τους παραγωγούς τη μόνη αποτελεσματική μέθοδο προστασίας των καλλιεργειών τους. Άμεση συνέπεια ήταν η παραγωγή ελιάς και ελαιολάδου στην περιοχή του Χανδρινού να υποστεί καταστροφή σε ποσοστό περίπου 70%, γεγονός που συνδέεται άμεσα και αιτιωδώς με τη μη έγκαιρη εκπλήρωση των υποχρεώσεων των κατά Νόμο υπευθύνων. Επιπλέον, το υπόλοιπο 30% της παραγωγής που διασώθηκε, δεν διατηρεί την ίδια ποιότητα, καθώς η προσβολή από τον δάκο και στη συνέχεια από το γλοιοσπόριο οδήγησε σε τεράστια αύξηση της οξύτητας και στην απώλεια της εμπορικής αξίας, απώλεσε την ιδιότητα του έξτρα παρθένου ελαιολάδου και μείωσε σημαντικά την εμπορική του αξία.
Την σύνδεση της ζημίας από την πλημμελή δακοκτονίας και της προσβολής από δάκο με την προσβολή από ασθένεια γλοιοσπορίου και στην ολοκληρωτική καταστροφή της ελαιοπαραγωγής μας επιβεβαιώνουν οι αρμόδιοι επισήμως και παρατίθεται αυτούσια σχετική επιστημονική μελέτη του «Συλλόγου Ελεύθερων Επαγγελμάτων Γεωπόνων Μεσσηνίας»”.
Συνήγοροι υπεράσπισης της κατηγορίας έχουν οριστεί οι δικηγόροι Αντώνης Κατσάς και Παναγιώτης Νταής.
Οι μηνυτές έχουν προτείνει ως μάρτυρες, τους: 1) Απόστολο Ζωντανό του Κων/νου, γεωπόνο, πρόεδρο Συλλόγου Γεωπόνων Ελεύθερων Επαγγελματιών Μεσσηνίας. 2) Δημήτριο Καγιά του Νικολάου, γεωπόνο. 3) Κουτουμάνο Νικόλαο περιφερειακό σύμβουλο της Περιφέρειας Πελοποννήσου. 4) Πετράκο Αθανάσιο πρώην βουλευτή Μεσσηνίας. 5) Ραδιώτη Αθανάσιο του Αλέξανδρου, δημοτικό σύμβουλο Δήμου Πύλου Νέστορος. 6) Τσέκα Νικόλαο του Παναγιώτη, αγρότη. 7) Βασίλειο Νικητόπουλο του Γεωργίου, μέλος του Τοπικού Συμβουλίου ΤΚ Χανδρινού. 8) Βασίλειο Θερριό του Αθανασίου, αγρότη. 9) Βασίλειο Κατσά του Αθανασίου, πρόεδρο Αγροτικού Συνεταιρισμού Γλυφάδας Πυλίας. 10) Αποστολόπουλο Βασίλειο του Ιωάννη, αγρότη. 11) Παγάνη Θεόδωρο του Κων/νου πρόεδρο Τ.Κ. Χανδρινού.
