Παρότι δεν πρόκειται για ένα έργο μεγάλου μεγέθους, οι εργασίες όπως και σε άλλα σημεία της πόλης εξελίσσονται με αργούς ρυθμούς, με αποτέλεσμα τη μείωση της δουλειάς τους, σε μια περίοδο που ήλπιζαν να “ανασάνουν” μετά την πανδημία. Παράλληλα, η κατάσταση μπροστά από τα καταστήματά τους συνεχίζει να προκαλεί δυσκολίες στην πρόσβαση του κόσμου σε αυτά όπως και στη μετακίνησή του μέσω του δρόμου, με αποτέλεσμα τα ατυχήματα να είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο.

Oπως τόνισαν στην “Ε”, η κατάσταση δεν φαίνεται πως θα αλλάξει σύντομα προς το καλύτερο και δηλώνουν απαισιόδοξοι για τις μέρες του Πάσχα, όπου το κέντρο παραδοσιακά “βουλιάζει” από κόσμο.

Λίλιαν Ψηλάκη (Εμπόριο υφασμάτων)

«Εδώ και εννέα μήνες ένας δρόμος 50 μέτρων είναι ένα εργοτάξιο, ενώ θα μπορούσε με σωστή οργάνωση να γίνει σε ένα μήνα. Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός πως γωνιακά μαγαζιά σαν το δικό μου έχουν να αντιμετωπίσουν και τις εργασίες της Αναγνωσταρά, το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Πρακτικά, λόγω της κατάστασης αυτής χάσαμε το καλοκαίρι, τα Χριστούγεννα, ενώ και για το Πάσχα όλα είναι ρευστά, τη στιγμή που το κομμάτι προς τον Αγ. Νικόλαο δεν έχει ξεκινήσει καν. Αν οι φορείς ενδιαφέρονταν πραγματικά, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος θα πίεζε ώστε να “τρέξουν” τα έργα και να μην παρατηρούμε εργασίες με κενά διαστήματα ακόμα και δέκα ημερών. Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής είναι να έχουμε χάσει το 80% της πελατείας μας, τη στιγμή που δεν λαμβάνουμε καμία στήριξη ή ελάφρυνση. Εχοντας περάσει έτσι την οικονομική κρίση και μετά την υγειονομική, τώρα ήρθε η κρίση του… οδοστρώματος να μας “τινάξει στον αέρα”. Υπάρχουν πελάτες που δηλώνουν αδυναμία να διασχίσουν αυτό το δρόμο, ενώ υπήρξαν και περιστατικά που κατέστρωσαν… σχέδιο, ώστε να μπορέσουν να φθάσουν στο κατάστημά μου. Όταν ένα τέτοιο ποσοστό πελατείας απομακρύνεται από εσένα δίχως να το θέλει, είναι δύσκολο να επανέλθει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, ηλικιωμένα άτομα που επισκέπτονται τα μαγαζιά ή τους γιατρούς του δρόμου αλλά και παιδιά που πηγαίνουν φροντιστήριο έχουν πέσει “θύματα” του δρόμου σκοντάφτοντας στα εμπόδια, με αποτέλεσμα να έχουν προκύψει σοβαροί τραυματισμοί. Οσο για τους ξένους επισκέπτες, στη θέα και μόνο ενός τέτοιου δρόμου δεν θα μπουν καν στη διαδικασία να τον διασχίσουν, μιας και οι βροχοπτώσεις δημιουργούν συνεχώς λίμνες στην καρδιά κατά τα άλλα του εμπορικού κέντρου της πόλης. Αραγε πρέπει να γίνει ένα σοβαρό ατύχημα λόγω της κατάστασης αυτής για να βάλουν οι υπεύθυνοι μυαλό;».

Βασίλης Μητρόπουλος (Photography Vasilis Mitropoulos)

«Λόγω της κατάστασης με το δρόμο, η κίνηση στη δουλειά μας έχει μειωθεί αισθητά, ακόμα και κάτω από το 50%, χάνοντας όπως είναι λογικό σημαντική πελατεία. Για να μην μειωθεί ακόμα περισσότερο δε, μπαίνω στη διαδικασία να κάνω delivery τις παραγγελίες των πελατών, ώστε να μην τους αναγκάσουμε να έρθουν σε αυτό το δρόμο, υπό τέτοιες συνθήκες. Υποτίθεται πως το αρχικό χρονοδιάγραμμα έκανε λόγο για ολοκλήρωση των εργασιών πριν τα Χριστούγεννα, φτάνοντας όμως ακόμα και το Πάσχα να είναι μετέωρο. Τουλάχιστον, θα περιμέναμε να υπάρξει μια καλύτερη μέριμνα για τους πεζούς ώστε να προσεγγίζουν τα καταστήματα, αλλά αντί αυτού παρατηρούμε συνεχώς κόσμο να πέφτει κάτω και να τίθεται σε κίνδυνο η σωματική του ακεραιότητα, γεγονός που κάνει το κομμάτι αυτό της Κολοκοτρώνη φόβητρο για κάποιον που σκέπτεται να το διασχίσει, επιλέγοντας ενδεχομένως κάποιο παρεμφερές κατάστημα σε παρακείμενο δρόμο.  Οσο για το αν δεχόμαστε κάποια ενημέρωση, αυτή προέρχεται μόνο από τους εργάτες τους οποίους ρωτάμε για την εξέλιξη των εργασιών, καθώς κανείς από τους αρμόδιους δεν έχει μπει στον κόπο να μας ενημερώσει προσωπικά. Θα μπορούσε τουλάχιστον ο δήμος να προβεί σε κάποια μείωση παγίων ή σε κάποια ελάφρυνση βλέποντας πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, μιας και οι υποχρεώσεις μας τρέχουν κανονικά. Παράλληλα, δεν υπήρξε μέριμνα για τον φωτισμό κατά μήκος των έργων, με αποτέλεσμα ο δρόμος να είναι ακόμα πιο επικίνδυνος τα βράδια για πολλούς λόγους, έχοντας καταγραφεί ήδη απόπειρες διάρρηξης σε καταστήματα». 

Λίνα Κούτρου (KouKou Bebe)

«Αν αναλογιστεί κανείς πως τα έργα ξεκίνησαν εδώ και μήνες και ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί, η κίνηση σαφώς και έχει πέσει αισθητά. Ιδίως κατά την περίοδο των Χριστουγέννων που περιμέναμε μια καλύτερη κινητικότητα, ο τζίρος μας κατέγραψε πτώση μιας και ο κόσμος δεν επέλεγε την Κολοκοτρώνη για τις αγορές του, βλέποντας πως η πρόσβαση ήταν δύσκολη έως και αδύνατη σε κάποιες περιπτώσεις. Εξωτερικές σωληνώσεις και λάσπες άλλωστε συνέθεταν ένα σκηνικό που μόνο θελκτικό δεν ήταν στο κατά τα άλλα γιορτινό κλίμα, κάνοντας τον κόσμο να ψάξει αλλού αυτό που πιθανώς αναζητούσε.  Δουλεύοντας στις περισσότερες των περιπτώσεων μόλις δύο άτομα στα έργα και αυτά όχι συνεχώς, φτάσαμε 50 μέτρα δρόμου να μην έχουν ολοκληρωθεί ακόμα, προκύπτοντας μάλιστα κακοτεχνίες ακόμα και σε κατάστημα του δρόμου, λόγω διαρροής. Αυτό που ζητάμε είναι να ανοίξει όσο πιο γρήγορα γίνεται ο δρόμος, καθώς όσο μένει κλειστός, τόσο ξεχνιέται από τον κόσμο, ο οποίος όσο και αν αποτελεί πελατειακό κοινό δεν παύει να είναι αποκλεισμένο, με την εξέλιξη αυτή να είναι μόνο αρνητική για τις επιχειρήσεις».

Παναγιώτης Γεωργιτσέας (My View Solutions, υπεύθυνος Τύπου και Δημ. Σχέσεων Εμπορικού Συλλόγου Καλαμάτας)

«Τα καταστήματα που είναι λιανικής πώλησης και χρειάζονται την κίνηση στο δρόμο έχουν επηρεαστεί πολύ, δεδομένου πως ο δρόμος είναι για πολλούς μήνες κλειστός. Αν συνυπολογίσουμε τις υπόλοιπες συνθήκες που επικρατούν στην αγορά, δηλαδή το ενεργειακό και τον πληθωρισμό, καταλαβαίνει κανείς πως η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων έχει φτάσει στα όριά της. Εχοντας ξεκινήσει τα έργα τον Ιούλιο, το πλάνο έκανε λόγο για ολοκλήρωση πριν τα Χριστούγεννα, ωστόσο αυτό δεν ευδοκίμησε ποτέ. Ως Εμπορικός Σύλλογος έχουμε κάνει αρκετές συναντήσεις με το δήμαρχο, με την απάντηση να είναι η ίδια και να αποστασιοποιείται από τις ευθύνες του δήμου, κινούμενη ή στον εργολάβο ή στις καιρικές συνθήκες. Σε άλλες πόλεις έχει παρατηρηθεί πως οι εργασίες τρέχουν με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς, ενώ αν ανατρέξουμε σε άλλες χώρες, ένας δρόμος λίγων μέτρων όπως η Κολοκοτρώνη δεν είναι υπερβολή να πούμε πως μπορεί να ολοκληρωθεί σε 48 ώρες. Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι πως αν -ο μη γένοιτο- συμβεί κάποιος τραυματισμός και χρειαστεί να περάσει κάποιο ασθενοφόρο, αυτό είναι αδύνατο, όπως και στην περίπτωση της Πυροσβεστικής, κάτι που δεν προβλέφθηκε από κανέναν αρμόδιο, αφήνοντας επαγγελματίες και πεζούς στην τύχη τους, περπατώντας παράλληλα στα σκοτάδια μιας και δεν υπήρξε μέριμνα ούτε για φωτισμό κατά μήκος του δρόμου. Σε μια πόλη που υποτίθεται πως θέλουμε οργάνωση, όλα τα παραπάνω δεν θα έπρεπε να υφίστανται αλλά να είχαν προβλεφθεί, ώστε ο πιο κεντρικός πεζόδρομος της πόλης να μην έχει ανάμεσά του ένα συνεχόμενο εργοτάξιο, το οποίο μόνο δυσφήμηση αποτελεί για τον τουρισμό. Εφόσον λοιπόν ο εργολάβος δεν μπορεί να ολοκληρώσει ένα έργο που έχει αναλάβει, οι αρμόδιοι πρέπει να βρουν τον τρόπο ώστε να ασκηθεί η ανάλογη πίεση, μιας και οι επιχειρήσεις δεν παύουν στιγμή να έχουν υποχρεώσεις, σε όποιο σημείο της πόλης και αν βρίσκονται».