Από τους δήμους στους οποίους αναμφισβήτητα παρουσίασε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η έκβαση της εκλογικής μάχης, ήταν και αυτός της Μεσσήνης. Αιτία τα όσα προηγήθηκαν με την ξαφνική στροφή της Νέας Δημοκρατίας η οποία εκεί που όλα έδειχναν πως θα στήριζε το δήμαρχο Κ. Σπυρόπουλο, έκανε στροφή και έριξε με… αλεξίπτωτο τον Στ. Αναστασόπουλο, εκ των "ορφανών" της Νομαρχίας που στάθηκαν τελικά τυχερά μετακινούμενα σε δήμους. Στο επίπεδο του τοπικού μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας, το χρίσμα στον κ. Αναστασόπουλο ήταν αποτέλεσμα της καραμπόλας που προκλήθηκε από τις επιθυμίες αλλά και τις δυσκολίες του Σωτ. Παναγιωτόπουλου. Ο οποίος ξεκίνησε με ημιεπίσημο χρίσμα ως υποψήφιος δήμαρχος Οιχαλίας και κατέληξε υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης με τον Δημ. Δράκο, θέση την οποία είχε εγκαίρως… καπαρώσει ο κ. Αναστασόπουλος. Σε επίπεδο κεντρικού μηχανισμού ήταν αποτέλεσμα της παρέμβασης του Δημ. Πτωχού μέλους της 15μελούς Εκτελεστικής Επιτροπής. Για την οποία καταγγέλθηκε από το Δημ. Δουρούμη ότι ήταν αποτέλεσμα συμφερόντων στην παραλιακή ζώνη στα οποία η δημοτική αρχή αντιτάχθηκε. Ετσι και αλλιώς όμως, η επιλογή της Νέας Δημοκρατίας ήταν προσβλητική πρωτίστως για τον κ. Σπυρόπουλο αλλά και για τους ντόπιους, καθώς ένα ολόκληρο κόμμα εξουσίας αγνόησε το πλήθος τοπικών στελεχών του και έφερε ως υποψήφιο ουσιαστικά έναν επαγγελματία του κομματικού μηχανισμού από άλλη περιοχή και μάλιστα εκτός των ορίων του νέου δήμου.
Μετά από όλα αυτά η ανεξαρτητοποίηση Σπυρόπουλου και η χωριστή κάθοδος στο Δήμο Μεσσήνης εκ των πολλών συνεργατών του ήταν αναμενόμενη και έτσι ο λεγόμενος "φιλελεύθερος χώρος" εμφανίστηκε με δύο υποψηφιότητες. Ετσι μια αναμέτρηση στην οποία η Νέα Δημοκρατία θεωρούσε ότι έχει το δήμο από χέρι μετατράπηκε σε ντέρμπι το οποίο κέρδισε με ελάχιστες ψήφους διαφορά. Και έχει ενδιαφέρον να φωτιστούν ορισμένες πλευρές που έχουν σχέση με το τελικό αποτέλεσμα, στη διαμόρφωση του οποίου περισσότερο συνέτειναν λάθη τακτικής και στρατηγικής του συνδυασμού Τζώρτζη.
Την ώρα που η Νέα Δημοκρατία ταλαιπωρείτο φανερά με την επιλογή της, στο χώρο του ΠΑΣΟΚ γινόταν… πανηγύρι. Αντί να κλείσει γρήγορα και αποφασιστικά η υπόθεση της υποψηφιότητας προκειμένου να αξιοποιηθεί το πρόβλημα στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας, ο καθένας έκανε και έλεγε ό, τι ήθελε με αποτέλεσμα η φθορά να είναι διαρκής. Στη Μεσσήνη υπάρχουν καταστάσεις παλαιόθεν που ανάγονται στη σφαίρα της πολιτικής ψυχοπαθολογίας, εκδηλώθηκαν προσωπικές στρατηγικές και το κλίμα έγινε ακόμη χειρότερο καθώς η πολιτική διεύθυνση από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ήταν ανύπαρκτη. Ετσι ο συνδυασμός Τζώρτζη ξεκίνησε ως ανεξάρτητος, στην πορεία μπήκε στη διαδικασία του χρίσματος το οποίο πήρε μετά… μυρίων κόπων και βασάνων, αλλά δεν έλυσε το πρόβλημα. Αντιθέτως εξελίχθηκε μια ιστορία διαπραγματεύσεων για τη συγκρότηση του ψηφοδελτίου, στη διάρκεια των οποίων ανατράπηκαν τα δεδομένα και βάθυνε ο διχασμός ανάμεσα σε παράγοντες διαφορετικών ομάδων. Μπερδεύτηκαν βουλευτές, κομματικοί και άλλοι παράγοντες για να εμφανιστεί το ΠΑΣΟΚ "ενωμένο, δυνατό" και το αυτογκόλ ήρθε με την παρέμβαση Παπανδρέου για "ψήφο στο ΠΑΣΟΚ". Πολίτες από το συντηρητικό χώρο και την "ανέστια" αριστερά απομακρύνθηκαν και δημιουργήθηκε το κατάλληλο πολιτικό κλίμα για να μην πάρει ψήφους από αριστερούς ο συνδυασμός ούτε στο δεύτερο γύρο.
Η διαδικασία αυτή όμως είχε και μια ακόμη πλευρά που επέδρασε σημαντικότατα στο τελικό αποτέλεσμα. Την ώρα που στα χωριά ο Στ. Αναστασόπουλος δεν είχε κανένα πρόβλημα αναγνωρισιμότητας και αυτός έτρεχε ενώ άλλοι έκλειναν το ψηφοδέλτιο και έβαζαν σε ενέργεια το "το σκληρό" μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας, στο συνδυασμό Τζώρτζη ομφαλοσκοπούσαν και έτρεχαν αμήχανα στα χωριά να κλείσουν το ψηφοδέλτιο, χάνοντας και στο επίπεδο της επαφής με την τοπική κοινωνία.
Με δεδομένα αυτά εξανεμίστηκαν όλα τα πλεονεκτήματα, το παιχνίδι ήρθε στα ίσια και κέρδισε εκείνος που δεν έκανε λάθη, αλλά και διέθετε μηχανισμό που "σάρωσε" παντοειδώς την περιοχή. Αντιθέτως στο συνδυασμό Τζώρτζη έγινε λάθος επιλογή στην κεντρική στόχευση. Την φθορά ως "αλεξιπτωτιστής" ο κ. Αναστασόπουλος την υπέστη όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα και δημιουργήθηκε κλίμα τεράστιας δυσφορίας στη Μεσσήνη και ορισμένες περιοχές του υφιστάμενου δήμου. Η επαναλαμβανόμενη αναφορά σε αυτό το θέμα και μάλιστα ως κεντρικό στοιχείο πολιτικής, ενώ δεν προσέφερε τίποτε στη Μεσσήνη όπου το κλίμα είχε διαμορφωθεί, δημιουργούσε αρνητική εικόνα στις περιοχές του νέου δήμου που δεν αισθάνονταν να έχουν κάποια σχέση με τη Μεσσήνη και τα πρόσωπα που κατάγονταν ή όχι από εκεί. Γι’ αυτούς όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι ήταν ξένοι, επομένως τα περί εντοπιότητας όχι μόνον δεν ενδιέφεραν αλλά έστελναν και κόσμο στο Στ. Αναστασόπουλο που αισθανόταν "αλληλέγγυος" ως ξένος με την έδρα του νέου δήμου. Αντιθέτως ο συνδυασμός Τζώρτζη δεν επέλεξε το φιλέτο του Μεσσηνιακού Κόλπου και τα συμφέροντα σε αυτή την περιοχή ως πεδίο αντιπαράθεσης, χάνοντας και επί της ουσίας αλλά και σε ζητήματα επικοινωνίας.
Στο δεύτερο γύρο ο συνδυασμός Αναστασόπουλου εμφανίστηκε συμπαγής αλλά έδειξε ότι ουσιαστικά είχε πιάσει "ταβάνι" εξαντλώντας όλα τα περιθώρια. Κέρδισε όμως ένα τμήμα πολιτών μέσα στην ίδια τη Μεσσήνη καθώς ήταν φυσιολογικό οι ψηφοφόροι Σπυρόπουλου να διχαστούν μεταξύ εκείνων που αποφάσιζαν με τοπικά κριτήρια και των άλλων που επέλεγαν την κομματική πειθαρχία. Και αν αυτό ισχύει για τους πολίτες δεν μπορεί να μην ισχύει με τα στελέχη του συνδυασμού Σπυρόπουλου στα οποία υπήρχε μεν έντονη δυσφορία αλλά ταυτοχρόνως είχαν πέσει πάνω τους από τον πρώτο κιόλας γύρο οι άνθρωποι του μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας.
Στην αντίπερα όχθη έγινε μια κούρσα για να καλυφθεί η διαφορά, αλλά φαίνεται ότι λειτούργησαν άλλες σκοπιμότητες και αντιθέσεις που οδήγησαν σε απώλεια του δήμου. Με χαρακτηριστικότερη περίπτωση την πτώση στο Δήμο Αίπειας όπου ήταν γνωστό ότι υπάρχουν προβλήματα, αλλά κανένας δεν παρενέβη για να απορροφήσει τους κραδασμούς αλλά και να αποτρέψει ενδεχόμενες "τράμπες" με τις περιφερειακές. Ολο αυτό το διάστημα οι μηχανισμοί που θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν και να "στεγανοποιήσουν" τη δεξαμενή ψήφων δεν κινητοποιήθηκαν και από ορισμένους δεν ζητήθηκε κάτι τέτοιο παρά τις σχέσεις τους με την ευρύτερη περιοχή του δήμου. Την ίδια ώρα στο εσωτερικό του συνδυασμού μετρούσαν… σταυρούς και έψαχναν να βρουν ποιος εκλέγεται και ποιος όχι.
Συνοψίζοντας θα μπορούσε να σημειώσει κάποιος ότι είχαμε δύο διαφορετικές εικόνες στους συνδυασμούς:
- Ο Στ. Αναστασόπουλος ξεκίνησε πολύ αρνητικά αλλά είχε δύο σημαντικά πλεονεκτήματα: Είχε κατ’ αρχήν υπερδεκαετή καθημερινή σχεδόν παρουσία στις τηλεοράσεις, που τον έκανε οικείο στον πολίτη του χωριού και έδινε την εντύπωση πως για να είναι στη θέση του τόσα χρόνια θα είναι έμπειρος, ικανός και καλός δήμαρχος. Διέθετε ταυτοχρόνως ένα σκληρό μηχανισμό που δούλεψε για λογαριασμό του με την καθοδήγηση του Δημ. Πτωχού και των συνεργατών του που γνώριζαν πρόσωπα και πράγματα και πίεζαν μέχρι… τελικής πτώσεως. Η μειλίχια γενικώς συμπεριφορά του κ. Αναστασόπουλου και η φυσική ηπιότητα "κάλυπταν" αυτές τις παρεμβάσεις, ενώ ο ίδιος είχε όλη τη δυνατότητα να κόβει βόλτες τα καφενεία και τα χωριά απερίσπαστος.
- Ο Νίκος Τζώρτζης ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις αλλά έπεσε στην παγίδα της παθογένειας που χαρακτηρίζει το ΠΑΣΟΚ στη Μεσσήνη και σε άλλες περιοχές, στοιχείο που οδήγησε σε απώλεια της αρχικής δυναμικής, ένταση της εσωπαραταξιακής διαμάχης και απομάκρυνση φύσει συμμάχων. Μηχανισμός δεν υπήρχε για να διευθύνει από πίσω την εκλογική μάχη χωρίς την υποψία ότι κάποιοι… ψηφοθηρούν σε βάρος των άλλων, ενώ τα πολιτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ περιόρισαν τη συμβολή τους σε κάποιες παρουσίες. Ετσι αναγκαστικά ο ίδιος κλείστηκε για το ψηφοδέλτιο και έχασε τη μάχη της επικοινωνίας. Στο δεύτερο γύρο άγγιξε τη νίκη κρατώντας δυνάμεις στους δήμους αλλά και διευρύνοντας την επιρροή του σε Μεσσήνη, Ανδρούσα, Αριστομένη, Τρίκορφο αλλά δεν κατόρθωσε να καλύψει τη διαφορά καθώς είχε πέραν των άλλων σημαντικές απώλειες στο Δήμο Αίπειας. Ενα στοιχείο που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο κ. Τζώρτζης, είναι και η δημόσια αντίδραση του τ. δημάρχου Χρ. Χριστόπουλου στην επιλογή του, παρά το γεγονός ότι για χρόνια υπήρξαν στενοί συνεργάτες.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει αναφορά και στον "καρατομηθέντα" δήμαρχο Κ. Σπυρόπουλο, ο οποίος απέδειξε ότι μαζί με τους συνεργάτες του είχαν σημαντική επιρροή στον καποδιστριακό δήμο αλλά και σε άλλους γειτονικούς. Το ποσοστό που συγκέντρωσε έχει ιδιαίτερη σημασία αν ληφθεί υπόψη ότι δέχθηκε πολύ μεγάλη πίεση από το μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας. Και ακόμη ότι μέχρι λίγο πριν από τις εκλογές εθεωρείτο σίγουρη η υποψηφιότητα, γεγονός που είχε οδηγήσει σε επανάπαυση αφού δεν θα υπήρχαν δυσκολίες συγκρότησης ψηφοδελτίου στα χωριά εφόσον έπαιρνε τη στήριξη από τη Νέα Δημοκρατία.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πλήρωσε την ωμή παρέμβαση στις υποθέσεις του δήμου και οριακά η Μεσσήνη δεν αποτέλεσε το μοναδικό δήμο που θα έχανε. Την πλήρωσε με το χαμηλό ποσοστό του κ. Αναστασόπουλου στον πρώτο γύρο, αλλά κυρίως με την ανατροπή του αποτελέσματος στις περιφερειακές εκλογές καθώς ο Πέτρος Τατούλης (50,27%) βρέθηκε μπροστά από το Δημήτρη Δράκο (49,74%) κερδίζοντας στο δεύτερο γύρο περίπου 1.000 ψήφους όταν ο αντίπαλός του έχανε περίπου 500 ψήφους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι ο Στ. Αναστασόπουλος έχασε 230 ψήφους όταν ο Ν. Τζώρτζης κέρδιζε 550 ψήφους. Η προσπάθεια να αποδοθεί σε τρίτους εντός της ΝΔ το περιφερειακό κάζο, δεν αποτελεί παρά μια προσπάθεια να κουκουλωθούν οι ευθύνες για την επιλογή στο Δήμο Μεσσήνης.
Κλείνοντας τα εκλογικά δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην αξιοπρεπή παρουσία του υποψηφίου της Λαϊκής Συσπείρωσης Κώστα Αποστολόπουλου που έδωσε για πρώτη φορά τη δυνατότητα στην παράταξη του ΚΚΕ να έχει φωνή στο Δημοτικό Συμβούλιο.

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Οι εκλογές τελείωσαν και από την 1η Ιανουαρίου αναλαμβάνει η νέα δημοτική αρχή. Το πρώτο που θα έπρεπε να επισημανθεί είναι το γεγονός ότι στην ουσία ο κ. Αναστασόπουλος έχει τη στήριξη μόνον του 42% εκείνων που ψήφισαν, ποσοστό που κατεβαίνει πολύ πιο χαμηλά αν υπολογιστούν οι… ζώντες εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Κατά συνέπεια θα πρέπει να πολιτευτεί με πλήρη συναίσθηση της πραγματικότητας στην τοπική κοινωνία, καθώς μάλιστα υπάρχουν και μείζονος σημασίας θέματα τα οποία θα αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Στην προσπάθεια να υποστηριχθεί η υποψηφιότητα του κ. Αναστασόπουλου, τα στελέχη της ΝΔ αλλά και υποψήφιοι του συνδυασμού του καλλιέργησαν μια εικόνα που τον φορτώνει με πολύ μεγαλύτερες ευθύνες στη διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων. Εμφανίστηκε περίπου ως "σωτήρας" της περιοχής με εξαιρετικές ικανότητες, επιτυχημένος που θα επιτύχει και στο δήμο, ένας δήμαρχος… σούπερμαν που προσέφερε η αξιωματική αντιπολίτευση στη Μεσσήνη. Τώρα θα πρέπει να το αποδείξει, πλην όμως είναι άλλο πράγμα να παίζεις με την τηλεόραση εμφανιζόμενος κάθε τρεις και λίγο σε ρόλο διευθυντή υπηρεσίας και άλλο να διαχειριστείς την καθημερινότητα, τις έκτακτες καταστάσεις και την προοπτική ενός δήμου αυτού του μεγέθους. Οι δήμοι δεν λειτουργούν με υπηρεσιακές διαταγές και η διαχείριση της καθημερινότητας είναι το ζητούμενο για όλους τους δημάρχους.
Οι μεγάλες υποσχέσεις για έργα στην περιφέρεια του δήμου σε μια περίοδο που σφίγγουν τα λουριά και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων μπαίνει στην προκρούστεια κλίνη, θα αποδειχθούν συντόμως χωρίς αντίκρισμα. Και η πραγματικότητα θα είναι αμείλικτη καθώς, όπως φαίνεται, θα μπουν στην τελική φάση ζητήματα που έχουν να κάνουν με το "φιλέτο του Μεσσηνιακού Κόλπου". Και εκεί δεν μπορεί να πετάξει κανένας τη μπάλα έξω από το γήπεδο καθώς θα πρέπει να τοποθετηθεί. Ο δρόμος Καλαμάτα-Ριζόμυλος είναι ένα σημαντικό ζήτημα που θα αντιμετωπισθεί και έχει να κάνει με την προοπτική ιδιαίτερα της Μεσσήνης. Από τη στιγμή που δεν επελέγη ως λύση η διαπλάτυνση του σημερινού δρόμου με τον τρόπο που είχε προβλεφθεί από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ, τα πράγματα έγιναν εξαιρετικά δύσκολα. Πολύ γρήγορα θα γίνει αντιληπτό ότι μάλλον με την… Καλαμάτα θα πρέπει να συνενωθούν οι Δήμοι Πεταλιδίου, Αίπειας και Βουφράδων στην οποία θα κατευθύνονται αφήνοντας πίσω τους τη Μεσσήνη. Ενώ η παραλιακή ζώνη στη Μεσσήνη εκ των πραγμάτων θα κοπεί στα δύο και εξ όσων γνωρίζουμε δρόμος που θα… ανεβοκατεβαίνει για να μην κόψει την περιοχή στα δύο, δεν… χρηματοδοτείται. Αλλωστε δεν χρειάζεται να είναι κανένας αφελής, ο κ. Αναστασόπουλος απέφυγε τα δύσκολα στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου αλλά γνωρίζει καλά πως αν ήταν εύκολο τεχνικά και οικονομικά να κατασκευαστεί ευθύς και… κοντός δρόμος, τότε θα είχε γίνει ήδη η αλλαγή στις μελέτες. Η απομόνωση της Μεσσήνης από μια μεγάλη περιοχή η οποία μέχρι τώρα θεωρείται ως ζωτικός χώρος για την οικονομική ζωή στην πόλη, είναι επί θύραις με την κατασκευή αυτού του δρόμου και με αυτή τη χάραξη.
Και φυσικά το μείζον ζήτημα είναι τι γίνεται με το χώρο νοτίως του σημερινού δρόμου για τον οποίο υπάρχει ενδιαφέρον μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, τα οποία ασφαλώς θα πιέσουν για ευνοϊκές λύσεις σε διάφορα ζητήματα είτε αυτά εκκρεμούν, είτε προϋποθέτουν τροποποιήσεις υφιστάμενων ρυθμίσεων. Στα σημεία που προαναφέρθηκαν θεωρούμε ότι γίνεται φανερό ότι εκ των πραγμάτων θα τεθεί ζήτημα αναστροφής πρακτικών και πολιτικών που ακολούθησε ο κ. Αναστασόπουλος κατά τη θητεία του στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Από εκεί και πέρα ισχύει εκείνο που ισχύει για όλους τους δήμους: Η οργάνωση των υπηρεσιών του, η εγγύτητα στον πολίτη, η οργάνωση της αλληλεγγύης αποτελούν στοιχήματα αλλά και εγκυμονούν κινδύνους αν δεν κερδηθούν αυτά. Κανένας δεν θα ήθελε να αποτύχει η οποιαδήποτε δημοτική αρχή, ανεξαρτήτως της γνώμης που μπορεί να έχει. Ως εκ τούτου η παρουσία της αντιπολίτευσης θα πρέπει να κατατείνει στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, να διαθέτει στοιχεία δημιουργικής κριτικής αλλά και αποφασιστικότητας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων διαχείρισης της παραλιακής ζώνης.
Και ένα ξεκάρφωτο υστερόγραφο: Είναι θλιβερή η ιστορία της αγοραπωλησίας της ψήφου των τσιγγάνων και οι άνομες συναλλαγές υποψηφίων με αυτούς. Και γίνεται ακόμη πιο θλιβερή καθώς διαπιστώνεται ότι μπορεί να κρίνει και την εκλογή σε ένα δήμο τεραστίων διαστάσεων. Το φαινόμενο αν κάποτε εμπεριείχε μια δόση γραφικότητας και περιοριζόταν στις… κουμπαριές, σήμερα έχει γίνει εξαιρετικά επικίνδυνο. Οι τσιγγάνοι πρέπει να έχουν δικαιώματα αλλά ο πλειστηριασμός για την εκποίησή τους αποτελεί μελανό σημείο στην εκλογική διαδικασία. Και η συναλλαγή οδηγεί στην ανοχή, γεγονός που έχει πολλαπλές συνέπειες στην καθημερινή ζωή της πόλης που έχει διαταραχθεί επικίνδυνα.

Γράφει ο Ηλίας Μπιτσάνης