Μπορεί να αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική δίνοντας βήμα σε νεότερους, όπως λέει, αλλά είναι της άποψης πως όσοι αισθάνονται υπεύθυνοι πολίτες δεν γίνονται «Κιγκινάτοι».

Εχοντας μακρά ιστορία στην πολιτική, σε υπεύθυνες θέσεις, σήμερα διαπιστώνει όσον αφορά στις ευρωεκλογές πως «δείχνουν να μη μπορούν να προκαλέσουν σοβαρούς προβληματισμούς στην κοινή γνώμη», ενώ υπογραμμίζει πως «ο ελληνικός λαός θα επικεντρώσει την ψήφο του στα εσωτερικά του παθήματα, στη δοκιμασία των νέων του, στην εθνική ταπείνωση, στο Μακεδονικό».

Αναφερόμενος ειδικότερα για τη Μεσσηνία και έχοντας διατελέσει γενικός γραμματέας Τουρισμού, σήμερα διαπιστώνει πως «παρά τις υποδείξεις» κανένας αρμόδιος δεν καταπιάνεται, και στέκεται στο ότι χωρίς αυστηρό σχεδιασμό των χρήσεων γης, χωρίς αναπτυξιακό master plan, «δεν υπάρχει, για μένα, επιείκεια χαρακτηρισμών για τα όσα κακώς συμβαίνουν στη Μεσσηνία».

Εχοντας επίσης διατελέσει γενικός γραμματέας Τύπου, σήμερα επισημαίνει πως έχουν κατατεθεί αξιόλογες λύσεις πάνω στα κρίσιμα του περιφερειακού Τύπου και διερωτάται «γιατί δεν γίνεται καμία προσπάθεια ουσιαστικής υλοποίησης των προτάσεών σας πανελλαδικά».

Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Πυλαρινού, έχει ως εξής:

- Η παραίτησή σας από τη θέση του προέδρου της Ενωσης των τέως Βουλευτών και Ευρωβουλευτών, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη Συμφωνία των Πρεσπών, σηματοδοτεί και την απόσυρσή σας από την πολιτική;

Από την ενεργό πολιτική έχω αποσυρθεί εδώ και καιρό, όταν ένιωσα ότι ήταν σωστό να μας αντικαταστήσουν νεότεροι. Οχι όμως και από τους προβληματισμούς που δημιουργεί ο δικός μας δημόσιος βίος. Οσοι αισθάνονται υπεύθυνοι πολίτες δεν γίνονται «Κιγκινάτοι». Η ευθύνη δεν παίρνει... σύνταξη!

- Στην πολιτική έχετε μακρά ιστορία. Από την περίοδο του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή στο Παρίσι -και πριν- μέχρι τον επίσης αείμνηστο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη διατρέξατε από υπεύθυνες θέσεις όλη τη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Θα θέλαμε να σχολιάσετε τη σημερινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα και τι μπορεί να ελπίζουν οι πολίτες από το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών;

Η κατάσταση της χώρας δε νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερη περιγραφή. Ολοι βιώνουμε τη σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας, που είναι ορατή ακόμα και για τους ηθελημένα τυφλούς. Κάποιοι εξωραϊσμοί και ωραιοποιήσεις γίνονται από «χαλαρούς - αδιάφορους», κομματικά ιδιοτελείς ή επιτήδειους.

Καθόσον αφορά το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας, θα τολμούσα να πω ότι κάποιοι λίγοι περιμένουν πολλά και κάποιοι άλλοι, οι περισσότεροι, σχεδόν τίποτα.

Με πράξεις και παραλήψεις (βλέπε Brexit), η Ευρώπη ετοιμάζεται να φιλοξενήσει δύο «αλήθειες» τα επόμενα πέντε χρόνια: τη διεύρυνση της ευρωπαϊκής αποσύνθεσης, μέσα από τη γιγάντωση των ενδοευρωπαϊκών ανταγωνισμών, και τον πολυεπίπεδο εμπορικό διεθνή πόλεμο που από πολλούς μήνες ήδη ξεκίνησε και ενδέχεται να οδηγήσει σε θερμές ρήξεις.

Οι ευρωεκλογές μέχρι στιγμής δείχνουν να μην μπορούν να προκαλέσουν σοβαρούς προβληματισμούς στην κοινή γνώμη (όλων των ευρωπαϊκών λαών) για το ευρωπαϊκό μέλλον μας και συγκεκριμένα για το ποια Ευρώπη θέλουμε για το 2030 ή το 2050.

Τα εσωτερικά των ευρωπαϊκών χωρών ενδιαφέροντα μονοπωλούν την προσοχή των Ευρωπαίων πολιτών και κυρίως των Ελλήνων.

Σε κάθε περίπτωση, οι δημοψηφισματικού χαρακτήρα ευρωεκλογές στην Ελλάδα θα έχουν πολιτικές συνέπειες που θα επεκτείνονται μέχρι τις βουλευτικές εκλογές.

Ο ελληνικός λαός θα επικεντρώσει την ψήφο του στα εσωτερικά του παθήματα, στη δοκιμασία των νέων του, στην εθνική ταπείνωση, στο Μακεδονικό. Η απροσχημάτιστη επιχείρηση εξαγοράς ψήφων δεν θα ευτελίσει το φρόνημα και τις αξίες ενός υπερήφανου λαού.

- Την καριέρα σας στη διοίκηση την ξεκινήσατε το 1974 από τη Μεσσηνία ως ο πρώτος νομάρχης της μεταπολίτευσης και τη συνεχίσατε ως νομάρχης των «σεισμών» της Θεσσαλονίκης. Πόσο εύκολος ήταν ο ρόλος σας στις δύσκολες εκείνες ημέρες;

Εξομολογητικά θα σας πω ότι νιώθω ιδιαίτερη συγκίνηση κάθε φορά (και συμβαίνει συχνά) που η μνήμη μου περιπλανιέται σε κείνη την εποχή.

Αποδέχθηκα την ειδική πρόσκληση του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, με τη σκέψη και το αίσθημα να προσφέρω εκείνες τις στιγμές ένα μικρό λιθαράκι στην αποκατάσταση της δημοκρατίας και την πολιτική ομαλότητα, και ταυτόχρονα να συμμερισθώ την αγωνία, τις δυσχέρειες και τους ποικίλους προβληματισμούς μιας ιστορικής περιοχής με έναν σπουδαίο και αγωνιστή λαό.

Θυμούμαι ότι η πρώτη μεγάλη φροντίδα μου ήταν η διοργάνωση των μεταδικτατορικών δημοτικών εκλογών και η ομαλή εγκατάσταση των δημοτικών αρχόντων της δημοκρατίας.

Σ’ αυτό το δύσκολο τότε εγχείρημα, γιατί περί εγχειρήματος επρόκειτο, δεν συνάντησα κανένα σημαντικό πρόβλημα. Πολίτες και Διοίκηση λειτούργησαν άψογα. Αλλα προβλήματα ήταν σοβαρά, αλλά γι’ αυτά... μια άλλη φορά. Τώρα, με την απόσταση του χρόνου και την πείρα 45 ετών, μπορώ ανυπόκριτα να παραδεχθώ ότι χωρίς την έντιμη και αμέριστη στήριξη της μεσσηνιακής κοινωνίας, της Εκκλησίας, των τοπικών ΜΜΕ, των παραγόντων της οικονομίας και του συνδικαλισμού, ελάχιστα θα είχα καταφέρει. Και κυρίως στον τομέα της δημοκρατικής ομαλοποίησης της δημόσιας ζωής στη Μεσσηνία. Η ευγνωμοσύνη μου προς όλους είναι αδιάλειπτη.

- Εχετε να διηγηθείτε κάποιο σοβαρό γεγονός που να σημάδεψε τη θητεία σας στη Μεσσηνία;

Γι’ αυτά παρακαλώ να συζητήσουμε μια άλλη φορά...

- Εστω, ποια πρόσωπα στήριξαν την επιτυχημένη πορεία σας στη Μεσσηνία;

Θα ήθελα από ευγνωμοσύνη να αναφερθώ σε πολλούς, πάρα πολλούς της εποχής εκείνης. Δυστυχώς ο χώρος ολόκληρης της εφημερίδας σας είναι περιορισμένος για μια τέτοια περίπτωση απονομής «φόρου τιμής» εκ μέρους μου. Ενδεικτικά θα αναφερθώ, και ας μου συγχωρεθούν οι αθέλητες παραλείψεις:

Στον αοίδιμο μητροπολίτη Χρυσόστομο Θέμελη, τον τότε πρωτοσύγκελλό του και νυν μητροπολίτη Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιο, στον εξαίρετο στρατηγό και στενό συνεργάτη μου Αθανάσιο Πατρίκαλο, στρατιωτικό διοικητή του νομού, τους διαπρεπείς κοινοβουλευτικούς Ψαρρέα, Κοκκέβη, Καλαντζάκο, Μπούτο, Περρωτή, Αναστασόπουλο. Τους σκαπανείς της δημοσιογραφίας Αποστολάκη, Αναπλιώτη, Μαρκόπουλο, Πλεμμένο, Ξιάρχο, Μπρεδήμα, Αναζίκο, τους δημάρχους Κούκλη (δικαστικό), Βέκκο και τον απελθόντα οραματιστή Κουτουμάνο.

Τους σημαντικούς πνευματικούς ανθρώπους Γεωργιάδη, Κατσανό, Σκούφη, Θέμελη, τους διαπρεπείς επιστήμονες, νομικούς και τεχνικούς Μανίνο, Παπαθεοδώρου, Κουταλίδη, Πάστρα, Καλογερόπουλο και τους Μεσσήνιους οικονομικούς παράγοντες και δημιουργούς Στάθη και Γιώργο Καρέλια, τους αδελφούς Κωστόπουλους, Καραγιώργη, Πετρόπουλο, Λιναρδάκη, Αλμπάνη, Χαραλαμπόπουλο, Κουρή, Μανιατάκη, Καραμπάτσο.

Σταματώ εδώ, γιατί νιώθω ότι η μνήμη μου αδικεί τους δεκάδες ακόμη σπουδαίους Μεσσήνιους, από τη Μεσσήνη, την Πύλο, τα Φιλιατρά, την Κυπαρισσία, την Ανδρούσα, τους πολύτιμους συνεργάτες μου όλων των δημοσίων υπηρεσιών – οργανισμών και τους εθελοντές δημιουργούς των δυναμικών πολιτιστικών και αθλητικών φορέων της Μεσσηνίας. Και την τοπική συνεπή και ευφυή ηγεσία των Σωμάτων Ασφαλείας.

- Η αγάπη σας για τη Μεσσηνία είναι γνωστή, έχετε άλλωστε αναγορευθεί και επίτιμος δημότης Καλαμάτας. Θέλετε, εν συντομία, να σχολιάσετε ως πρώην γενικός γραμματέας Τουρισμού τον αναπτυξιακό άξονα της περιοχής που, όπως γνωρίζετε, βρίσκεται σε φάση απογείωσης;

Επειδή η Καλαμάτα και η Μεσσηνία (μαζί με τη Λακωνία και την Κρήτη) είναι οι πλέον προνομιούχες κλιματολογικά περιοχές της χώρας, γεγονός που προσφέρει μοναδικά πλεονεκτήματα τουριστικής και αγροτικής ανάπτυξης, γι’ αυτό και ο λόγος μου θα είναι πικρός. Η τουριστική και αγροτική πραγματικότητα -εκτός από κάποιες αξιόλογες ιδιωτικές προσπάθειες- τίποτα το οργανωμένο και συστηματικό δεν παρουσιάζει, βλάπτοντας το μεσσηνιακό τουριστικό γίγνεσθαι.

Παρά τις υποδείξεις -επί χρόνια- και τις προτάσεις πολλών, κανένας από τους αρμόδιους και υπεύθυνους δεν θέλει σοβαρά, συστηματικά και επίμονα να καταπιαστεί.

Ολα γίνονται με τον κλασικό ρωμέικο τρόπο. Χωρίς λογικό ειρμό και προοπτική στο χρόνο. Από την ώρα που απουσιάζει ο αυστηρός σχεδιασμός των χρήσεων γης, δεν υπάρχει ένα αναπτυξιακό master plan, ιδίως μετά τις θλιβερές εμπειρίες (με τα ορατά δυσμενή αποτελέσματα της άναρχης τουριστικής ανάπτυξης στην Κρήτη, τα Επτάνησα, τη Χαλκιδική ή τα Δωδεκάνησα), δεν υπάρχει, για μένα, επιείκεια χαρακτηρισμών για τα όσα κακώς συμβαίνουν στη Μεσσηνία.

Η καθυστερημένη ανάπτυξη στην αξιόλογη αυτή περιοχή, ενώ ως μέγεθος φαντάζει αρνητική, κρίνεται ως ευκαιρία για μια καλύτερη προοπτική. Και τούτο γιατί σήμερα υπάρχουν δυνατότητες και εργαλεία (διοικητικά, οικονομικά, τεχνολογικά και εμπειριών) για ορθούς αναπτυξιακούς σχεδιασμούς μεγάλης απόδοσης και αντοχής στο χρόνο και τις... κρίσεις.

- Η πρωτοβουλία σας να αναβαθμίσετε την Ενωση τέως Βουλευτών και Ευρωβουλευτών από συνδικαλιστικό όργανο σε φορέα πολιτικού, κοινωνικού και κοινοβουλευτικού προβληματισμού δικαιώθηκε. Τι έχετε να παρατηρήσετε για την πολύχρονη παρουσία σας στην προεδρία της;

Δεν νομίζω ότι αρμόζει να αναφερθώ στη δεκαπεντάχρονη θητεία μου. Η Ενωση είναι ένα σπουδαίο όργανο δημοκρατίας και η παρουσία της στη δημόσια ζωή είναι υποστηρικτική του κοινοβουλευτισμού. Η επί πέντε θητείες έγκριση, από τις Γενικές Συνελεύσεις, των πεπραγμένων του Δ.Σ. της Ενωσης είναι μια ισχυρή απόδειξη ότι η όλη προσπάθεια δικαιώθηκε. Η παραίτησή μου άλλωστε για το Μακεδονικό, ως πράξη διαμαρτυρίας, δικαίωσε την Ενωση και εγκρίθηκε από όλους τους συναδέλφους μου.

Διατελέσατε γενικός γραμματέας Τύπου και, όπως λένε οι παλαιότεροι, αντιμετωπίσατε τον Τύπο της περιφέρειας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και τον βοηθήσατε καθοριστικά. Σήμερα, ο κλάδος δεν θα υπερβάλαμε αν λέγαμε ότι καταρρέει. Υπάρχει μέλλον ή να μην ελπίζουμε;

Ο γραπτός λόγος (έντυπα) περνάει μια μεγάλη περίοδο δοκιμασίας λόγω των πολλαπλών ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Και φοβούμαι ότι θα συνεχίσει να δοκιμάζεται. Σε καμία όμως περίπτωση δεν θα χάσει την αξία του και την επιρροή του, όσο κι αν «ψαλιδίζεται» από εσκεμμένες πράξεις της εξουσίας ή από τα λάθη των φορέων του. Στις στήλες της δικής σας εφημερίδας έχουν καταγραφεί κατά διαστήματα και προταθεί αξιόλογες λύσεις πάνω στα κρίσιμα θέματα που αντιμετωπίζει εδώ και πολλά χρόνια ο περιφερειακός Τύπος. Διερωτώμαι γιατί δεν γίνεται καμία προσπάθεια ουσιαστικής υλοποίησης των προτάσεών σας πανελλαδικά.