Την ίδια στιγμή η κυριαρχία του Αλέξη Τσίπρα στην Κεντροαριστερά επί του παρόντος δεν αμφισβητείται. Αγνωστο παραμένει αν και πώς θα ανοίξει ζήτημα στο ΚΙΝΑΛ, η ηγεσία του οποίου δηλώνει ικανοποιημένη από το εκλογικό αποτέλεσμα. Στα σημαντικά αυτών των εκλογών αποτελεί η αποτυχία εισόδου στη Βουλή της Χρυσής Αυγής.
Ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μπροστά του μια καθαρή περίοδο τεσσάρων χρόνων με άνετη αυτοδυναμία 158 βουλευτών, αλλά και δυνατότητα να συγκροτήσει ευρύτερη πλειοψηφία που θα ξεπερνά τους 180 βουλευτές προχωρώντας σε κρίσιμες αλλαγές που θα αφορούν τόσο τον εκλογικό νόμο όσο και το Σύνταγμα. Εχει δηλαδή την πρωτοβουλία των κινήσεων για να συγκροτήσει μια σοβαρή κυβέρνηση ευρύτερης λογικής και για να υλοποιήσει με άνεση τις προεκλογικές του εξαγγελίες.
Το πολιτικό κλίμα της επόμενης περιόδου είναι και αυτό στο χέρι του νικητή των χθεσινών εκλογών. Εχει την πρωτοβουλία των κινήσεων για το ποια ζητήματα θα αναδειχθούν και αν θα υπάρξει επιλογή πόλωσης με εξεταστικές επιτροπές ή αν θα επιλεγεί ο δρόμος της συναίνεσης και της συνεργασίας, προκειμένου να υπάρξει συνολική αλλαγή σελίδας από μια περίοδο ακραίας πολιτικής πόλωσης σε μια “κανονική” πολιτική εναλλαγή.
Ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει ο βασικός “παίκτης” στο χώρο της Κεντροαριστεράς και οι επόμενες κινήσεις του θα κρίνουν αν θα καταφέρει να δημιουργήσει ένα νέο κόμμα που θα ενοποιήσει το χώρο της “Προοδευτικής Παράταξης”. Σε αυτή την πορεία είναι κρίσιμες οι εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ και το αν θα παραμείνει στην ηγεσία του η Φώφη Γεννηματά, αλλά και το αν θα υπάρξει πιθανό νέο κόμμα πιο κοντά στο Κέντρο.
Η αριστερή αντιπολίτευση στο κόμμα Τσίπρα από τον Βαρουφάκη θα έχει και αυτή τη σημασία και το ρόλο της, όπως αντίστοιχα θα συμβεί στα δεξιά του Μητσοτάκη με τον Βελόπουλο. Σε κάθε περίπτωση μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο που τα πάντα θα κριθούν από το πώς θα κινηθεί ο νικητής των εκλογών, γιατί όπως πάντα συμβαίνει η επιτυχία ή η αποτυχία του πρώτου καθορίζει το ρόλο και τη δυναμική όλων των υπολοίπων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κρατά αυτή τη στιγμή “το μαχαίρι και το πεπόνι” και αυτός καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις των επόμενων τεσσάρων χρόνων.