Αλλαγή συνθηκών
Τον Ιανουάριο του 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα είχε τις προϋποθέσεις για να προχωρήσει σε μία οργανωμένη έξοδο από την ευρωζώνη χωρίς να επέλθει πλήρης οικονομική και κοινωνική καταστροφή. Τον Ιούλιο όμως οι συνθήκες είχαν αλλάξει γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας «άδειασε» τον κ. Βαρουφάκη παρά το γεγονός ότι οργάνωσαν το αιφνιδιαστικό δημοψήφισμα, το οποίο, όπως είχαν προειδοποιήσει οι Ευρωπαίοι εταίροι, έθετε ουσιαστικά το ερώτημα ναι ή όχι στην ευρωζώνη.
Τον Ιανουάριο του 2015 η οικονομία είχε ρυθμό ανάπτυξης 0,8% του ΑΕΠ, που σύμφωνα με τους ειδικούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα έφτανε το 2,5% το 2015. Σήμερα η οικονομία έχει επιστρέψει -ύστερα από τα λάθη και τις παραλείψεις του κ. Τσίπρα και του κ. Βαρουφάκη- σε βαθιά ύφεση. Οι ειδικοί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπολογίζουν ότι η ύφεση θα δώσει μείωση του ΑΕΠ κατά 3%-5% το 2015. Είναι εντελώς διαφορετικό ένα Grexit με αναπτυσσόμενη οικονομία από ένα Grexit σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης.
Ενα άλλο πλεονέκτημα που έχασε η κυβέρνηση Τσίπρα σε διάστημα μερικών μηνών είναι το πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό. Η εξασφάλισή του από την κυβέρνηση Σαμαρά -εννοείται με τις θυσίες του ελληνικού λαού- επέτρεπε στο Δημόσιο να αυτοχρηματοδοτεί τις βασικές του ανάγκες και άνοιγε τον δρόμο στη συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πιστωτές για την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Η επιστροφή, με ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα, σε πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα περιορίζει την ελευθερία κινήσεων της κυβέρνησης και μεγαλώνει την εξάρτηση από τους πιστωτές.
Οικονομική διάλυση
Το τρίτο πλεονέκτημα που κατασπατάλησε η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν η ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας του παραγωγικού ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Το 2009 η Ελλάδα είχε έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της τάξης του 15% του ΑΕΠ, το οποίο μηδενίστηκε μέχρι το 2014.
Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης υπονόμευσε την εξαγωγική προσπάθεια, προκάλεσε με την αλλοπρόσαλλη πολιτική του προβλήματα στον τουριστικό τομέα, αποξένωσε πολλούς Ελληνες πλοιοκτήτες που θριαμβεύουν σε παγκόσμιο επίπεδο, «πάγωσε» ή ματαίωσε σημαντικές ξένες επενδύσεις και στη συνέχεια δημιούργησε πρόσθετα προβλήματα στον ιδιωτικό τομέα οδηγώντας το τραπεζικό σύστημα σε αδιέξοδο.
Η επιδείνωση της κατάστασης στον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα της οικονομίας αφαίρεσε τη δυνατότητα από την Ελλάδα να εξασφαλίσει το αναγκαίο συνάλλαγμα για να χρηματοδοτήσει ενδεχόμενο Grexit. Με την οικονομία υπό κατάρρευση το Grexit θα ισοδυναμούσε με οικονομική αυτοκτονία.
Τέλος, η έξοδος από την ευρωζώνη μπορεί να γίνει σε συνθήκες ομαλότητας μόνο σε στενή συνεργασία με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πιστωτές. Θα πρέπει να δεχτούν την επιπλέον χρηματοδότηση της Ελλάδας κατά τη δύσκολη μεταβατική περίοδο και στη συνέχεια τη ρύθμιση και το «κούρεμα» του χρέους του Ελληνικού Δημοσίου. Διαφορετικά η επιστροφή σε ένα υποτιμημένο εθνικό νόμισμα θα οδηγούσε στην πλήρη ισοπέδωση λόγω της μεγάλης αύξησης του χρέους σαν ποσοστού επί του ΑΕΠ και της έλλειψης του αναγκαίου συναλλάγματος για την έγκαιρη εξυπηρέτησή του.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να τολμήσει το Grexit, υπό προϋποθέσεις, τον Ιανουάριο του 2015 αλλά σήμερα, έτσι όπως κατάντησε την οικονομία η κυβέρνηση Τσίπρα, το πολυσυζητημένο σχέδιο Β δεν μπορεί να εφαρμοστεί.
