Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου -που κοστίζει 25 ευρώ και διατίθεται στα γραφεία της Εταιρείας Μεσσηνιακών Αρχαιολογικών Σπουδών και σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία- προορίζονται για την ενίσχυση του έργου των ανασκαφών και των αναστηλώσεων στην αρχαία Μεσσήνη.
Οπως σημειώνει χαρακτηριστικά, η συγγραφέας, «ο αστικός χαρακτήρας της Καλαμάτας, ανάμεσα στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, καθορίστηκε από τις δημιουργίες της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής. Εστιάζοντας στη σημαντική αυτή φάση της ιστορίας της νεότερης αρχιτεκτονικής της πόλης, το βιβλίο παρουσιάζει τα πρωτότυπα χειροποίητα γραμμικά σχέδια των αποτυπώσεων 26 κτηρίων, που έχουν είτε αμιγή νεοκλασικά χαρακτηριστικά είτε επιρροές από άλλα νεότερα καλλιτεχνικά ρεύματα, που εδώ, συμβατικά, εντάσσονται όλα στον νεοκλασικισμό. Οι αποτυπώσεις έγιναν από ισάριθμες ομάδες σπουδαστών της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ το 1987, στη προσπάθεια να διασωθεί ένα, τουλάχιστον, μέρος από την αρχιτεκτονική κληρονομιά της Καλαμάτας που είχε βαριά τραυματιστεί από τον καταστροφικό σεισμό ένα χρόνο πριν».
Η παρουσίαση του αρχιτεκτονικού υλικού, συνεχίζει η πανεπιστημιακή καθηγήτρια, «συνοδεύεται από ορισμένα ιστορικά δεδομένα αναφορικά με την εξελικτική πορεία της Καλαμάτας και τις επιπτώσεις των μεταλλαγών τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Στη Καλαμάτα, όπως και στις άλλες ελληνικές πόλεις, ο ευδιάκριτος τοπικός χαρακτήρας που καθόριζε τη φυσιογνωμία της άρχισε να θολώνει από τις αναμοχλεύσεις που δημιουργούσαν οι αντιθέσεις του παραδοσιακού, του λαϊκού, του τοπικού, με το νέο, το αστικό, το διεθνές (δυτικοευρωπαϊκό). Ο νεοκλασικισμός σήμανε την απαρχή του τέλους της μακραίωνης μεταβυζαντινής αρχιτεκτονικής παράδοσης, αλλά ανανέωσε δημιουργικά την εικόνα των πόλεων και ταυτόχρονα έπαιξε σημαίνοντα ρόλο στη μετάβαση από τον παραδοσιακό στον σύγχρονο πολιτισμό».
Τέλος, επισημαίνεται ότι «στο εικονογραφικό υλικό του βιβλίου έχουν προστεθεί πέντε δείγματα ανάλογης αρχιτεκτονικής έκφρασης από τις πελοποννησιακές πόλεις Ναύπλιο, Αργος, Τρίπολη και Πάτρα, με τα οποία διευρύνεται το πεδίο αναφοράς, συσχετισμών και συγκρίσεων».
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Η Καίτη Δημητσάντου - Κρεμέζη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόννη-PARIS IV και διδακτορικό στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ. Δίδαξε στην ίδια σχολή για 40 χρόνια, ως μέλος του Σπουδαστηρίου Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας, το οποίο διεύθυνε από το 2003 ως το 2010. Η βασική διδασκαλία της αφορούσε την ανάλυση των αρχιτεκτονικών μορφών, του αρχιτεκτονικού χαρακτήρα παραδοσιακών οικισμών καθώς και τη σύνθεση νέου κτίσματος σε αυτούς. Το ερευνητικό έργο της αφορά μελέτες της αρχιτεκτονικής της Αττικής, της Γορτυνίας, των Κυκλάδων, της Λήμνου κ.ά. Είναι μέλος Δ.Σ της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής από το 1989 και γ.γ. από το 2003 καθώς και μέλος του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, όπως και του ΣΑΔΑΣ και άλλων φορέων.
Εχει δημοσιεύσει έξι βιβλία [«Αττική», Ελληνική Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική, Μέλισσα 1984, «Το καμαρόσπιτο της Αττικής - Προέλευση και αντιστοιχίες μιας βασικής αρχιτεκτονικής ιδιοτυπίας», 1986, «Το παραδοσιακό σπίτι στο Αιγαίο» 2001, Ιδρυμα Π. και Ε. Μιχελή, «Κυκλάδες» ΤΑ ΝΕΑ 2008, «Νεοκλασικά σπίτια της Αττικής» ΕΜΠ 2009], κείμενα σε συλλογικούς τόμους και πάνω από 50 άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Εχει μελετήσει και επιβλέψει κτιριακά έργα, αποκαταστάσεις διατηρητέων κτιρίων καθώς και αναπλάσεις υπαίθριων χώρων σε παραδοσιακούς οικισμούς.
