Αυτό τόνισε ο πρέσβης Χρήστος Παναγόπουλος, στη διάλεξή του στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στην Καλαμάτα, το πρωί του Σαββάτου.
Μίλησε με θέμα "Realpolitic μία σύντομη διέλευση από το Κυπριακό έως τις βαλκανικές και τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις εκ των έσω", σε εκδήλωση που οργάνωσε το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών "Νεότερη και σύγχρονη ιστορία: νέες θεωρήσεις και προοπτικές" και ο διευθυντής του, αναπληρωτής καθηγητής Θανάσης Χρήστου.
Αρχικά, ο Μεσσήνιος στην καταγωγή πρέσβης εξέφρασε την ευχή η τοπική κοινωνία, η επιχειρηματικότητα να δεθεί με το Πανεπιστήμιο.
Στη διάλεξή του, με βάση αυτά που βίωσε ως πρέσβης της Ελλάδας στη Σερβία, την Κύπρο και τις ΗΠΑ, παρατήρησε ότι η Ελλάδα είναι μια θετική περίπτωση, στην εξωτερική πολιτική, παρά τη σημερινή μιζέρια και την αρνητική συγκυρία. Εκτίμησε πως «η άσκηση εξωτερικής πολιτικής πρέπει να έχει μερικές σταθερές παραμέτρους» και διαπίστωσε: «Οταν η Ελλάδα λειτούργησε με ομφαλοσκόπηση, απορροφημένη σε εσωτερικές έριδες, τα αποτελέσματα ήταν οδυνηρά. Οταν λειτούργησε με εξωστρέφεια και βρήκε τις κατάλληλες συμμαχίες, μεγαλούργησε. Η εξωτερική πολιτική βρίσκεται σε άμεση συνάφεια με το εσωτερικό γίγνεσθαι».
Επεσήμανε ότι η Ελλάδα τα κατάφερε πολύ καλά στις διεθνείς σχέσεις, δύο ελληνόφωνα κράτη (Ελλάδα και Κύπρος είναι στην Ευρωπαϊκή Ενωση). Και χαρακτήρισε «διπλωματική νίκη του Ελληνισμού την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.».
Για το σχέδιο Ανάν που δεν έδωσε λύση στο Κυπριακό, ανέφερε ότι έπαιξε ρόλο η εκλογή του Τάσσου Παπαδόπουλου το 2003 που έλεγε πως δεν υπογράφει, ενώ σημείωσε πως ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς ήταν κυριαρχούσα μορφή στα τουρκικά πολιτικά πράγματα. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι σε εκδήλωση στην Τουρκία οι Τούρκοι έτρεχαν να του φιλήσουν το χέρι, ενώ ο πρωθυπουργός της χώρας περνούσε απαρατήρητος.
Ο κ. Παναγόπουλος εκτίμησε ότι «το σχέδιο Ανάν στην τελική του μορφή ήταν ένα έκτρωμα».
Για τη νέα προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού έκανε την πρόβλεψη ότι «οι συνθήκες δεν είναι τέτοιες που να οδηγήσουν σε αποδοχή λύσης από την ελληνοκυπριακή πλευρά». Τάχθηκε, πάντως, υπέρ της διατήρησης του διαλόγου, προσδοκώντας μια καλύτερη συγκυρία.
Οσον αφορά τη βαλκανική πολιτική, παρατήρησε ότι «η Ελλάδα πρωταγωνιστούσε στη Σερβία μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, 40.000 Σέρβοι έβρισκαν δουλειά σε ελληνικές επιχειρήσεις». Κι εκτίμησε πως η επιτυχία οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν μοντέλο μίμησης, όχι καταπάτησης της κυριαρχίας.
Για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις επεσήμανε το σημαντικό ρόλο της ελληνικής ομογένειας και αναφέρθηκε στην παραλίγο εκλογή του ελληνικής καταγωγής Μάικλ Δουκάκη στην προεδρία των ΗΠΑ.
Γ.Σ.
