Ρεπορτάζ: Νικολέττα Κολυβάρη
Ο δρ. Νομικής Τάκης (για τους φίλους και τη γυναίκα του Βαγγελιώ) Στρατούλης έχει υποβληθεί σε δύο μεταμοσχεύσεις νεφρού και στο βιβλίο του, το οποίο παρουσιάστηκε στο πολυάριθμο ακροατήριο του “Θόδωρος Αγγελόπουλος” του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας το απόγευμα της Τετάρτης, μοιράζεται με τους αναγνώστες την προσωπική του εμπειρία και τη μάχη που ο ίδιος έδωσε για να κρατηθεί στη ζωή, σε μια προσπάθειά του να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο σχετικά με τη σημασία της δωρεάς οργάνων σε πολλά επίπεδα.
Στην εκδήλωση ειπώθηκε επίσης ότι ως χώρα βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο σε ό,τι αφορά την προσπάθεια αύξησης της μεταμοσχευτικής δραστηριότητας, όπου εκπονείται ένα εθνικό σχέδιο μεταμοσχεύσεων, που ευελπιστεί στην στήριξη του υπουργείου Υγείας. Σημαντικά αναμένεται να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση και το Ωνάσειο Εθνικό Μεταμοσχευτικό Κέντρο, που θεμελιώθηκε πρόσφατα παρουσία του πρωθυπουργού.
ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
Η εκδήλωση άνοιξε με την προβολή μηνύματος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος τάσσεται υπέρ της δωρεάς οργάνων, καθώς “σώζει ζωές και αποτελεί έκφραση και πράξη αλληλεγγύης”. Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος σε χαιρετισμό του επαίνεσε την προσπάθεια για ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης γύρω από το ευαίσθητο αυτό κοινωνικό θέμα, χαρακτηρίζοντας τη δωρεά οργάνων και ιστών “έκφραση ανθρωπισμού και πράξη κοινωνικής ευαισθησίας, σεβασμού, αγάπης και αποδοχής του άλλου”. Στην εκδήλωση απηύθυναν χαιρετισμό και οι Παναγιώτης Νίκας περιφερειάρχης Μεσσηνίας, Θάνος Βασιλόπουλος αντιπρόεδρος της ΓΣΕΕ και Αννα Καννά μεταμοσχευθείσα ασθενής εκ νεφρού και η ίδια, πρόεδρος των νεφροπαθών Μεσσηνίας.
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ
Ο Γιάννης Μπολέτης καθηγητής Παθολογίας – Νεφρολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής Κλινικής Νεφρολογίας και Μεταμόσχευσης Νεφρού του Λαϊκού Νοσοκομείου, πρόεδρος Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου περιέγραψε τη γνωριμία του ως θεράπων ιατρός με τον συγγραφέα του βιβλίου Τάκη Στρατούλη. Ο πρ. υπουργός αφού διαγνώστηκε με νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου “ξαναγεννήθηκε” λαμβάνοντας τον έναν νεφρό της 69χρονης τότε (το 1999) μάνας του, η οποία σήμερα είναι 90 χρόνων και υγιέστατη. Η αγωνία, είπε ο κ. Μπολέτης, του Δημ. Στρατούλη, παρά τη νηφαλιότητα του χαρακτήρα του και την ήρεμη στάση ζωής, αποτυπώνεται μέσω του τίτλου, αλλά και στο περιεχόμενο του βιβλίου όπου περιγράφει γλαφυρά πώς αντιμετωπίζει μια τέτοια περιπέτεια και την προσπάθεια να είναι ένας ενεργός πολίτης, παρά τα προσωπικά προβλήματα υγείας.
Σημειώνεται ότι ο κ. Στρατούλης έχει υποβληθεί σε δύο μεταμοσχεύσεις νεφρού, μία στις 22 Απριλίου του 1999 στο Λαϊκό Νοσοκομείο στην Αθήνα, και άλλη μία στις 3 Νοέμβρη του 2011, στο δημόσιο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Νανσύ στη Γαλλία, όταν η μάνα μιας νέας γυναίκας δώρισε για μεταμόσχευση το νεφρό κι άλλα όργανα της νεκρής κόρης της.
ΩΝΑΣΕΙΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
Ξεχωριστή αναφορά έκανε ο Γιάννης Μπολέτης στις εργασίες που ξεκίνησαν το Δεκέμβριο 2019 για την ανέγερση του Ωνάσειου Εθνικού Μεταμοσχευτικού Κέντρου, ώστε με την ολοκλήρωσή του και την πρωτοβουλία προγράμματος δράσεων του Ιδρύματος Ωνάση για την ανοικοδόμηση του τομέα των μεταμοσχεύσεων και της δωρεάς οργάνων στην Ελλάδα, να ανοιχθούν νέες προοπτικές στο χώρο και να πλησιάσει ο αριθμός των μοσχευμάτων τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Και όπως τόνισε, το βιβλίο του Δημ. Στρατούλη αποτελεί “το αγωνιώδες σάλπισμα για μια επανεκκίνηση των μεταμοσχεύσεων στη χώρα”.
ΛΙΓΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΟΤΕΣ
Ο Γιώργος Παπαθεοδωρίδης πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, καθηγητής Παθολογίας - Γαστρεντερολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής της Πανεπιστημιακής Γαστρεντερολογικής Κλινικής Λαϊκού Νοσοκομείου διαπίστωσε την ανεπάρκεια μοσχευμάτων, παρά τη θετική πρόθεση των Ελλήνων στη δωρεά οργάνων. Και έκανε λόγο για κακή στρατηγική οργάνωση στον τρόπο που το σύστημα υγείας προσεγγίζει τους υποψήφιους δότες μοσχευμάτων και το συγγενικό τους περιβάλλον, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι “το σύστημα πάσχει στην ανίχνευση δοτών στις ΜΕΘ, που νοσηλεύονται περιστατικά τα οποία έχουν πιθανότητες να καταλήξουν σε εγκεφαλικό θάνατο”. Είπε ακόμα ότι ναι μεν αναμένεται να αλλάξει το τοπίο και να δώσει νέα πνοή στις μεταμοσχεύσεις το Ωνάσειο Εθνικό Μεταμοσχευτικό Κέντρο, αλλά μόνο εάν υπάρχουν μοσχεύματα και υποστηριχθεί ένας νέος εθνικός σχεδιασμός από το υπουργείο Υγείας για την αναστροφή της σημερινής κατάστασης.
ΛΥΣΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
Η Ελένη Κάψια νεφρολόγος στην Κλινική Νεφρολογίας και Μεταμόσχευσης Νεφρού του Λαϊκού Νοσοκομείου Αθήνας τόνισε ότι μια μεταμόσχευση οργάνου δεν είναι μια υποκατάσταση του μη υγιούς, αλλά λύση επιβίωσης για τον ασθενή. Στην ομιλία της επικεντρώθηκε στους ζωντανούς δότες αναλύοντας τι είναι ο συναισθηματικός δότης. Δηλαδή, κάποιο άτομο που συνδέεται συναισθηματικά με τον ασθενή και προσφέρει στον πάσχοντα νεφρό, συκώτι ή αιμοποιητικά κύτταρα, χωρίς να συνδέονται με συγγενική σχέση. Επεσήμανε ακόμη ότι στο Λαϊκό εδώ και χρόνια πρωτοπορούν στις ασύμβατες μεταμοσχεύσεις -δηλαδή, μεταμοσχεύσεις από ζώντες δότες, χωρίς συγγενική σχέση με τον πάσχοντα- αναπτύσσοντας παράλληλα προγράμματα ανταλλαγής δοτών (χιαστί ανταλλαγές από ζευγάρια λήπτη-δότη) σε συνεργασία και με μεταμοσχευτικά κέντρα του εξωτερικού.
1.223 ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΓΙΑ ΝΕΦΡΟ
Ο Χρήστος Σβάρνας πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Μεταμοσχευθέντων εκ Νεφρού περιέγραψε την αγωνία των περίπου 11.000 ασθενών με νεφρική ανεπάρκεια, οι οποίοι παίρνουν παράταση ζωής με την αιμοκάθαρση. Στη λίστα για μεταμοσχεύσεις νεφρού βρίσκονται 1.223 νεφροπαθείς, που γι’ αυτούς το να βρεθεί ένα όργανο είναι δώρο ζωής, αλλά -δυστυχώς- είμαστε η τελευταία χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση σε διαθεσιμότητα δωρητών και αριθμό μεταμοσχεύσεων.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης αποσπάσματα του βιβλίου διάβασε η φιλόλογος Δήμητρα Δημοπούλου. Την παρουσίαση διοργάνωσαν το βιβλιοπωλείο «Βιβλιόπολις» και οι εκδόσεις «Τόπος», υπό την αιγίδα του Δήμου Καλαμάτας και συντόνισαν ο εκπαιδευτικός Φώτης Μπουγάς και ο περιφερειακός σύμβουλος και πρώην βουλευτής Μεσσηνίας Θανάσης Πετράκος.
ΔΗΜ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ: “ΤΙΜΩ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΔΑΣ ΔΟΤΡΙΑΣ”
Την εκδήλωση έκλεισε ο συγγραφέας του βιβλίου Δημήτρης Στρατούλης, ο οποίος είπε ότι το έγραψε για να τιμήσει τη μητέρα του και τη μητέρα της νεκρής δότριας, αλλά και όλους τους δότες, που με την προσφορά τους δώρισαν μια νέα υγιή ζωή και ευημερία στους πάσχοντες, οι οποίοι είχαν ανάγκη τη μεταμόσχευση οργάνου. Είπε επίσης ότι ήθελε με το βιβλίο αυτό να συμβάλει στη διάδοση της δωρεάς οργάνων, όπως και να πιέσει μέσω της πολιτικής και συνδικαλιστικής του ιδιότητας για να υπάρξουν μέτρα υπέρ της ενίσχυσης των μεταμοσχεύσεων και της αύξησης των μοσχευμάτων. Δεν παρέλειψε να πει για το πόσο σημαντική και πολύτιμη υπήρξε η στήριξη και η αγάπη των δικών του ανθρώπων, αλλά και να δώσει κουράγιο σε όσους βιώνουν μια παρόμοια περιπέτεια. Και το βιβλίο, όπως είπε στην έναρξη της παρουσίασης και ο φίλος του συγγραφέα Θανάσης Πετράκος, είναι “ύμνος στη ζωή και στον αγώνα και συνάμα προβολή της ανάγκης η δωρεά οργάνων να γίνει βίωμα, συνείδηση και αυτονόητο χρέος για όλους μας”.
