ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΤΗΣ “Ε”
Με αφορμή την παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου "Να φοβάσαι τον άνδρα", στην αίθουσα εκδηλώσεων της "Ελευθερίας", μιλήσαμε με το συγγραφέα καθώς και με την ηθοποιό Νταίζη Σεμπεκοπούλου, που θα διαβάσει αποσπάσματα από το βιβλίο.
Οσον αφορά την υπόθεση του έργου, ο συγγραφέας μας είπε τα εξής: «Αφορά στον οικτρό συμβιβασμό των ανθρώπων, είτε είναι ζευγάρια, είτε όχι. Δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στην ερωτική συνύπαρξη, αλλά σε κάθε μορφή σχέσης, είτε συζυγικής, επαγγελματικής, κοινωνικής, πολιτικής ή καλλιτεχνικής. Πιστεύω ότι οι απόψεις των ανθρώπων αλλάζουν και καλό είναι να αλλάζουν, ανάλογα με τη γνώση που αποκτούμε, τις αποδείξεις που μας κατατίθενται και τα γεγονότα που μας διαφοροποιούν. Δεν είναι κακό να πεισθείς ότι η γη γυρίζει, αν όντως υπάρχουν τα αποδεικτικά στοιχεία, ασχέτως αν πίστευες το αντίθετο. Ούτε είναι μεμπτό να χωρίσεις με έναν άνθρωπο που μπορεί να έζησες μαζί του μια ζωή, όταν αντιληφθείς ότι δεν είχες τίποτε κοινό μαζί του. Στις αποφάσεις των ανθρώπων τα χρονικά όρια και το αντιπαθές ως ξενικός όρος "τάιμινγκ" είναι απόφαση του καθενός. Αυτό σημαίνει ότι έχεις αναφαίρετο δικαίωμα να αλλάζεις άποψη, θέση και πολύ πιθανόν αν το επιθυμείς, και ιδέες. Σε έναν μόνο σημαντικό τομέα της ζωής σου, θεωρώ ότι επιβάλλεται να είσαι σταθερός και αμετακίνητος. Στις αρχές σου! Ανθρωπος δίχως αρχές είναι το πλέον επικίνδυνο και μολυσμένο έμψυχο ον στην κοινωνία. Οι αρχές μας, αποτελούν το συμπαγές υπόστρωμα της προσωπικότητάς μας. Υποστηρίζω το δίκαιο, είναι αρχή. Αγωνίζομαι για την αξιοπρέπειά μου, είναι αρχή. Υπερασπίζομαι την έννοια της ελευθερίας στην πράξη, είναι αρχή. Δεν προδίδω τους φίλους μου, είναι αρχή. Αντίθετα, οι αξίες ανά πάσα στιγμή μπορούν να διαφοροποιηθούν, κατά τόπο και εποχή. Οι ήρωές μου αν την “πατούν” είναι γιατί λειτουργούν χωρίς αρχές. Και γι' αυτό ευτελίζονται, διασύρονται και οδηγούνται στον ακραίο και οικτρό συμβιβασμό. Μόνο μια ηρωίδα μου, η Δώρα, διατηρεί τις αρχές της και αυτή είναι μια κομμώτρια που αποφασίζει να ζήσει σύμφωνα με αυτά που αγαπά".
Η Νταίζη Σεμπεκοπούλου με όμορφο χαμόγελο παίρνει το λόγο: "Με το Γρηγόρη έχουμε ξανασυνεργαστεί και μας συνδέει ωραία φιλία. Φέτος μάλιστα το καλοκαίρι σε μια ωραία βραδιά στον όμορφο χώρο του Νομισματικού Μουσείου Αθηνών, διάβασα αποσπάσματα από το "Να φοβάσαι τον άνδρα…". Το βιβλίο έχει πολλαπλά νοήματα, καθώς υπεισέρχεται στην τέχνη μέσω του ζωγράφου Νίκου, στην ματαιοδοξία μέσω της γυναίκας του Ελλης που ζει για την καριέρα, στην ψυχολογία μέσω του ψυχολόγου Αβραάμ που καταπατά τις αρχές του και καθιστά τη ζωή του τραγική, στην πολιτική μέσω της Σοφίας όπου βιώνει την υποκριτική τού διπλωμάτη άνδρα της… και βέβαια τα ερωτήματα της φιλοσοφίας που θέτει εντέχνως ο ίδιος ο συγγραφέας. Η κορύφωση του δράματος με την Αλίνα ως απωθημένο, που εμφανίζεται στη ζωή του Νίκου, κυλά με μια κινηματογραφική δυναμική και στο τέλος ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι εκείνο που λείπει απ' όλους, είναι μια καθαρή και στέρεα ζωή. Η δε στιγμή που η Αλεξάνδρα, γυναίκα του Αβραάμ, αποχαιρετά τη ζωή με μια τελευταία επιθυμία ερωτικού εναγκαλισμού, είναι από τα συγκλονιστικότερα κομμάτια του έργου".
Ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος συμπληρώνει με μια δόση πολιτικής απόχρωσης: "Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στις γυναίκες που απλώς επιβιώσαν, οπότε υπάρχει μια αντίφαση σε σχέση με τον τίτλο. Στην πραγματικότητα όμως το "Να φοβάσαι τον άνδρα…" είναι μισός τίτλος. Ο υπόλοιπος είναι μέσα στο βιβλίο, αλλά για λόγους ερεθίσματος του αναγνώστη, φρόντισα να αποκαλύπτεται στο τέλος. Αλλωστε καλό είναι να φαντασιώνεται ο καθένας μας αυτό που του υποδαυλίζει το μυαλό του ως ερέθισμα φόβου. Ας πούμε, να φοβάσαι τον άνδρα, που ως πολιτικός ζητά επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου πριν τις εκλογές και μετά κόβει από τη συνταξιούχο του ΟΓΑ 20 ευρώ, για να συμψηφιστούν τα δισεκατομμύρια που έφαγαν οι μιζαδόροι των πολεμικών εξοπλισμών και όχι μόνο. Αλλά και τον παπά να φοβάσαι, που ψέλνει το νεκρό και μετά απλώνει το χέρι στη μάνα που έχασε το γιο, να του δώσει πενήντα ευρώ. Κυρίως όμως, να φοβάσαι τον άνδρα που ντρέπεται να κοιτάξει τον εαυτό του στον καθρέφτη, απ' το φόβο που του προκαλεί η τσαλακωμένη του συνείδηση. Υπό αυτή την έννοια και το “να φοβάσαι τη γυναίκα” άνετα θα μπορούσε να μπει ως τίτλος με αποσιωπητικά, γιατί επί παραδείγματι, η κυρία Ρεπούση με ένα λάθος στο βιβλίο της Ιστορίας, η κυρία Πιπιλή με έναν κυνισμό απαράδεκτο και η κυρία Χριστοφιλοπούλου με μια συμπεριφορά αρχηγίσκου, αποφασίζουν για την εθνική, πολιτική και κοινωνική μας τιμή. Στο πανάθλιο τοκογλυφικό και εργολαβικό σύστημα που υπερασπίζονται διάφορες πολιτικές και δημοσιογραφικές ορντινάντσες, πόσο κοστίζει άραγε η διακοπή της σιδηροδρομικής γραμμής Καλαμάτας-Αθηνών; Είναι τελικά θέμα άνδρα ή γυναίκας να χορταριάζουν οι ράγες και να ανθούν τα διόδια; Δυστυχώς αυτή την παράμετρο δεν την έχω συμπεριλάβει στο βιβλίο μου" μας λέει με νόημα ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος και η Νταίζη Σεμπεκοπούλου τον πειράζει κλείνοντάς μας το μάτι: "Α, φίλε μου… να την συμπεριλάβεις σ' ένα θεατρικό που θα μου γράψεις".
Η Νταίζη Σεμπεκοπούλου είναι ηθοποιός και έχει παίξει σε πολλές ελληνικές τηλεοπτικές σειρές, όπως: "Η ζωή της άλλης", "Οι 7 θανάσιμες πεθερές", "Λόλα", "Αέρινες σιωπές", "Ανατομία ενός εγκλήματος", καθώς και σε κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις. Παράλληλα έχει σπουδάσει χορό και τραγούδι.
