Γεννημένος το 1905, αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθήνας την άνοιξη του 1933 και αμέσως δραστηριοποιήθηκε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στον αγροτικό χώρο (913). Ιδρυσε την “Κτηματική Ενωση τέως Δήμου Θουρίας” που συσπείρωσε εκατοντάδες αγρότες και δραστηριοποιήθηκε αμέσως για τα θέματα των αποζημιώσεων σταφιδοπαραγωγών και άλλα που απασχολούσαν τους αγρότες της περιοχής, όπως φαίνεται σε σχετικό δημοσίευμα-ανακοίνωση της Κτηματικής Ενωσης:
«Το σωματείον μας αποτελούμενον εξ υπερτετρακοσίων παραγωγών και ενδιαφερομένων διά την ικανοποίησιν των γενικού συμφέροντος αναγκών των παραγωγών, εφρόντισε από τας αρχάς Νοεμβρίου να τηλεγραφήση εις τον υπουργόν της Εθνικής Οικονομίας και προς τους εις τα νομοθετικά σώματα αντιπροσώπους της Μεσσηνίας, ζητών την ηθικοτάτην και δικαίαν αποζημίωσιν των περονοσποροπλήκτων της περιφερείας Καλαμών.
Δυστυχώς διά την επαρχίαν Καλαμών και Μεσσήνης ουδέν ποσοστόν διατέθηκε των 45 ολόκληρων εκατομμυρίων άτινα διατέθηκαν προς αποζημίωσιν όλων των άλλων σταφιδοπαραγωγών περιφερειών.
Η Κτηματική Ενωσις επανήλθε επί του θέματος δια τηλεγραφημάτων της τον Δεκέμβριον και διά του Προέδρου αυτής ευρισκομένου εις Αθήνας διεμαρτυρήθη προς τους αρμοδίους. Προ τοιαύτης καταστάσεως οι βουλευταί κ. κ. Κάρτσωνας και Κριμπάς έφεραν το ζήτημα εις την Βουλήν και κατά την εδώ παραμονήν του ο κ. Κάρτσωνας έστειλε επανειλλημένως τηλεγραφήματα, μάλιστα εκ Θουρίας, προς την κυβέρνησιν. Και άλλων ζητημάτων εξήτασε παρά των αρμοδίων την ικανοποίησιν εν Αθήναις ο πρόεδρός μας κ. Γεώργιος Δάλλας. Παρά του κ. Νομάρχου άμα τη επιστροφή του εξ Αθηνών, η Κτηματική Ενωσις θα ζητήση την λύσιν παντός τοπικού ζητήματος της αρμοδιότητός του» (914).
Ολα προμήνουν ότι το 1934 θα υπάρξουν εξελίξεις στο χώρο των σταφιδοπαραγωγών. Η γενικότερη κρίση, οι απανωτές φυσικές και άλλες καταστροφές, το φοροκυνηγητό και η πολύπλευρη εκμετάλλευση των αγροτών έχουν δημιουργήσει εκρηκτική κατάσταση. Η δραστηριοποίηση του ΚΚΕ και του Αγροτικού Κόμματος ανάμεσα στους σταφιδοπαραγωγούς είναι περισσότερο έντονη, την ώρα που οι παλιοί σταφιδικοί παράγοντες “σιτίζονται” στον ΑΣΟ ως εκπρόσωποι των παραγωγών.
Και ακριβώς για το λόγο αυτό συγκεντρώνουν τα πυρά της εφημερίδας “Θάρρος” η οποία ξεκινάει γενική επίθεση μέσα από δημοσιεύματα και επιστολές με στόχο τα όσα συμβαίνουν στον ΑΣΟ, αλλά και τα πρόσωπα των Ηλ. Μαράκα και Κ. Κόκκιζα, μελών του διοικητικού συμβουλίου από τη Μεσσηνία. Η επίθεση εκδηλώνεται και ενόψει της εκλογής των αντιπροσώπων στη γενική συνέλευση του Οργανισμού: «Είναι πλέον κοινόν μυστικόν ότι ο Αυτόνομος Σταφιδικός Οργανισμός από πολλού έπαυσε ν’ αποτελεί ανεξάρτητον οργάνωσιν σκοπόν αποκλειστικόν έχουσαν την προστασίαν της δοκιμαζομένης σταφιδοπαραγωγής, διά να μεταβληθή εις παράτημα του υπουργείου της Εθνικής Οικονομίας αφ’ ενός και του Πολιτικού Γραφείου του Λαϊκού Κόμματος αφ’ ετέρου. Εις το στόμα όλων των αναμιγνυομένων εις τα σταφιδικά φέρονται αι διαπραχθείσαι οικτρότητες, οι οποίαι αποτελούν υπονόμευσιν ύπουλον και συστηματικήν του Οργανισμού της σταφίδος.
Το χειρότερον εις την περίπτωσιν αυτήν είναι ότι εις την διασπάθισιν του χρήματος του ΑΣΟ διά λόγους εξυπηρετήσεως κομματικών συμφερόντων της κυβερνώσης παρατάξεως συμβάλουν ενεργώς και ένιοι των αντιπροσώπων των σταφιδοπαραγωγών εις το διοικητικόν συμβούλιον του ΑΣΟ, οι οποίοι κατεπρόδωσαν την εντολήν του σταφιδοπαραγωγικού κόσμου της Πελοποννήσου διά να εξυπηρετήσουν αφ’ ενός μεν άτομά των, αφ’ ετέρου δε το κυβερνών κόμμα εις το οποίον τυφλώς και φανατικώς δουλεύουν. Εφθασαν ακόμη και μέχρι του σημείου να ψηφίζουν οργιαστικάς κομματικάς αποφάσεις, τας οποίας διά την εξωφρενικότητά των ηρνήθησαν να ψηφίσουν και αυτοί οι παρά τω συμβουλίω αντιπρόσωποι των υπουργείων (ο κ. Τριανταφύλλης του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας επί παραδείγματι).
Ολα αυτά βεβαίως θα πρέπει να γίνουν γνωστά διά να δυνηθή ο συνεταιρισμένος και ασυνεταίριστος σταφιδοπαραγωγικός κόσμος να γνωρίσει εις ποίους είχε αναθέσει την διεύθυνσιν των τυχών των και να κανονονίσωσι αναλόγως την στάσιν των κατά τας επερχομένας εκλογάς διά την ανάδειξιν του νέου διοικητικού συμβουλίου του ΑΣΟ. Εις την αποκάλυψιν άλλωστε αυτήν των σκανδάλων του ΑΣΟ, είμεθα υποχρεωμένοι να προβώμεν όχι μόνον διότι πάντοτε έχομεν ως πρόγραμμα ημών να διαφωτίζομεν την κοινήν γνώμην του τόπου επί των συμβαινόντων, αλλ’ ακόμη και διότι τας ημέρας αυτάς ελάβομεν πλείστας όσας επιστολάς εκ των οποίων άλλαι μεν περιέχουν αποκαλύψεις (και αύται θα δημοσιευθούν), άλλαι δε συνιστούν την δημοσιογραφικήν αποκάλυψιν των γενομένων εν τω ΑΣΟ ατασθαλιών. Πρόκειται δηλαδή περί εντόνου απαιτήσεως της κοινής γνώμης των σταφιδοπαραγωγών Μεσσηνίας, την οποίαν οφείλομεν να ικανοποιήσωμεν».
Και ακολουθεί η δημοσίευση επιστολής από την Ανω Μεσσηνία, στην οποία καταγγέλλεται ότι ο Ηλ. Μαράκας και Κ. Κόκκιζας κάνουν προεκλογική περιοδεία με χρήματα του ΑΣΟ (915).
Την επόμενη ημέρα εκδηλώνεται νέα επίθεση με αφορμή την προώθηση νομοσχεδίου για τις αλλαγές στον ΑΣΟ και επιστολή κατά Κόκκιζα.
«Το εκτρωματικόν αυτό νομοσχέδιον απεμπολεί και τα στοιχειωδέστερα ακόμη δικαιώματα του ΑΣΟ και των σταφιδοπαραγωγών εν γένει, και δημιουργεί άκρως επικίνδυνον διά τα σταφιδικά συμφέροντα. Είναι τόση η εξωφρενικότης του νομοσχεδίου αυτού, ώστε εξήγειρε σύσσωμον τον συνεταιρισμένον σταφιδοπαραγωγικόν κόσμον της Πελοποννήσου, προς αντιμετώπισίν του δε συγκροτείται σήμερον εν Πάτραις ειδική σύσκεψις των εκπροσώπων των Ενώσεων Συνεταιρισμών».
Ακολουθεί επιστολή με υπογραφή “Στέφανος Τριφύλιος” στην οποία καταγγέλεται ο Κ. Κόκκιζας για αδιαφορία στη διάρκεια της τριετούς θητείας του αλλά και για ρουσφέτια σε μέλη της οικογένειάς του και του γερουσιαστή Καλαντζάκου (916).
(913) Ο Γιώργος Δάλλας αποφοίτησε από τη Νομική στις 22/5/1933 και ήταν στέλεχος του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας. Πήρε ενεργά μέρος στις αγροτικές κινητοποιήσεις, συμμετείχε σε αντιφασιστικές πρωτοβουλίες και υπερασπίστηκε μαζί με άλλους προοδευτικούς δικηγόρους τους λιμενεργάτες της Καλαμάτας το 1935. Συνελήφθη και φυλακίστηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά. Από τα ιδρυτικά στελέχη της “Νέας Φιλικής Εταιρείας”, προπομπού του ΕΑΜ, εκλέχτηκε τον Απρίλιο του 1994 εθνοσύμβουλος της επαρχίας Καλαμάτας. Μετά την απελευθέρωσης της Καλαμάτας στις 10 Σεπτεμβρίου 1944 εκλέχτηκε πρόεδρος της Προσωρινής Λαϊκής Επιτροπής Πόλης Καλαμάτας. Το 1945 διώχθηκε και φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία, ενώ εκτοπίστηκε σε Ικαρία, Αϊ-Στράτη και Μακρόνησο. Αποφυλακίστηκε το 1952 και δικηγόρησε στην Αθήνα. Στη δικτατορία του 1967 συνελήφθη και εκτοπίστηκε στη Γυάρο και στο Παρθένι της Λέρου μέχρι το Δεκέμβριο του 1969. Πέθανε στην Αθήνα στις 13/2/1984 [Δημήτριος Ν. Ζέρβας-Κωνσταντίνος Γ. Δάλλας “Η Νέα Φιλική Εταιρεία και η εθνική αντίσταση στην Καλαμάτα”]
(914) “Σημαία” 12/1/1934
(915) “Θάρρος” 6/1/1934
(916) “Θάρρος” 7/1/1934
