Το συλλαλητήριο έγινε με τα συνθήματα: Αναθεώρηση των αποφάσεων του ΑΣΟ! Τιμή 3400 ή θάνατος. Ο αγροτιστής βουλευτής Τσικλητήρας τάχθηκε με επιμονή ενάντια στην ενοποίηση του αγώνα των σταφιδοπαραγωγών βορείων και νοτίων περιφερειών” (1092).
Ο Τσικλητήρας απαντά με επιστολή του αναφέροντας ότι ο ανταποκριτής δεν ήταν καλά ενημερωμένος και παραθέτει τόσο τις απόψεις όσο και τις πρωτοβουλίες του: “Ο ανταποκριτής σας της Καλαμάτας ή με αδικεί ή δεν είνε καλώς πληροφορημένος. Επειδή όμως η ειλικρίνεια των κομμουνιστών αποκλείει το πρώτον, απομένει το δεύτερον. Οχι μόνον δεν είνε αληθές ότι “ετάχθηκα με επιμονή στην ενοποίηση του αγώνα των βορείων και νοτίων περιφερειών”, ως επί λέξει γράφετε εις το φύλλον της 13ης, αλλά όλως τουναντίον έτυχε να αναπτύξω πρώτος κατά την προσύσκεψιν της προηγουμένης του συνεδρίου εις τα γραφεία της Ενώσεως Συνεταιρισμών την ταξικήν αντίληψιν την διατυπωθείσαν και εις το ψήφισμα, της εκ μέρους της κεφαλαιοκρατίας διασπάσεως της αλληλεγγύης των σταφιδοπαραγωγών, την οποίαν είχα και αρθρογραφικώς υποστηρίξει εις τον “Ανεξάρτητον” και την ανάγκην της ενότητος του αγώνος και της δυνατότητος της εναρμονίσεως των συμφερόντων των βορείων και νοτίων περιφερειών. Ακόμη δε και την υποχρέωσίν μας να εκφρασθεί η συμπάθεια για τα θύματα του Αιγίου, την οποίαν εις το συνέδριον ανέλαβε να προτείνει ο αντιπρόσωπος κ. Μπουλαλάς. Δεν εχρειάσθη δε να επιμείνω πολύ διότι απαξάπαντες οι αντιπρόσωποι κατά την προσύσκεψιν ενεφορούντο από τας αυτάς αντιλήψεις πρωτοστατούντων δύο ομοϊδεατών σας. Η αγόρευσίς μου άλλως τε περιεστράφη κυρίως εις την ανάπτυξιν του όλου σταφιδικού σε μεγάλες γραμμές και την σύγκλησιν του Πανσταφιδικού Συνεδρίου. Εχω δε την τιμήν να αποτελώ μέλος της επιτροπής, η οποία θα έλθει εις επαφήν με τους βορείους. Εάν έχετε την καλοσύνην δημοσιεύσετε την παρούσαν” (1093).
Στο μεταξύ συνέρχονται στα Κρέστενα σε συνέδριο αντιπρόσωποι 28 κοινοτήτων και καταλήγουν σε ψήφισμα ανάλογο με αυτό του συνεδρίου της Κυπαρισσίας (1094) και μετά από αυτό η Κεντρική Σταφιδική Επιτροπή Ηλείας αποφασίζει συντονισμό ενεργειών των αντιπροσώπων από τους δύο νομούς (1095).
Ο ανταποκριτής της “Σημαίας” στην Κυπαρισσία αφού σπεύδει να διορθώσει ότι το ανώνυμο φιλοκυβερνητικό ψήφισμα το υπογράφουν σταφιδοπαραγωγοί και όχι σύνεδροι όπως είχε αρχικά γραφτεί, σε νέο κείμενο και στην προσπάθεια να πείσει ότι οι ψηφοφόροι του Λαϊκού Κόμματος παραμένουν πιστοί σε αυτό ή τέλος πάντων... οπουδήποτε πάνε εκτός από τους Φιλελεύθερους, φθάνει μέχρι του σημείου να καλεί παράγοντες του συνεδρίου να δηλώσουν αν οι συλληφθέντες είναι ή δεν είναι κομμουνιστές: “Κατάπληξιν προξένησαν εις τους σταφιδοπαραγωγούς της περιφερείας μας τα γραφόμενα εις τον Βενιζελικόν Τύπον περί εξάψεως των πνευμάτων εναντίον της “αστόργου κυβερνήσεως”. Οι σταφιδοπαραγωγοί, όχι μόνον της Κυπαρισσίας αλλά και των πέριξ κοινοτήτων αποδοκιμάζουν μετ’ αγανακτήσεως την καταβαλομένην προσπάθειαν εκ μέρους “γνωστών” και μη “εξαιρετέων” κύκλων όπως χρωματισθή ο αγών των και δηλούν απροκαλύπτως ότι θα συντρίψουν κάθε “τσιράκι του βενιζελισμού” που θα επιχειρήση να εκμεταλλευθή τον πόνον και την δυστυχίαν διά ν’ αποκομίση κομματικά οφέλη. Αλλά και αν υποτεθή ακόμη ότι υπάρχει μικρά τις δυσφορία εναντίον της κυβερνήσεως δεν σημαίνει ότι ο δυσφορών κόσμος εστράφη προς το κόμμα της αλογίστου σπατάλης της “λοβιτούρας” και των “υπεργιγάντων”. Δεν σημαίνει ακόμη, ότι η αγανάκτησις των σταφιδοπαραγωγών, την οποίαν πάλιν τροφοδοτούν οι άνθρωποι του ψεύδους και της απάτης, στρέφεται αποκλειστικά και μόνον εναντίον της κυβερνήσεως. Οι σταφιδοπαραγωγοί -έστω και ελάχιστοι- στρέφονται εναντίον και των δύο κομμάτων, εναντίον όλων των αστικών κυβερνήσεων, και δεν χαρίζουν “κάστανα” σε κανέναν. Απόδειξις, η χθεσινή προκήρυξις της συλλαλητηριακής επιτροπής αγώνος των Φιλιατρών εν οποία τονίζεται, ότι η πολιτική της κυβερνήσεως εις το σταφιδικόν ζήτημα είναι συνέχεια της πολιτικής του Βενιζέλου. Πού ευρίσκουν λοιπόν τα Βενιζελοπλαστηρικά μεγάφωνα την εναντίον της κυβερνήσεως δυσφορίαν των σταφιδοπαραγωγών; Μήπως εις το ψήφισμα του συνεδρίου; Αλλ’ αυτό, όπως τουλάχιστον αντιλαμβάνονται όλοι οι έχοντες κοινόν νουν, στρέφεται περισσότερον κατά του Φιλελευθέρου κόμματος. Μήπως εις τους λόγους των ρητόρων; Αλλά τόσον ο κ. Τσικλητήρας, όσον και οι κ.κ. Μπουλαλάς, Κουβελιώτης, Λαλούντας, Κούτισκας, Τζάνες, Αναγνωστόπουλος, Μανδηλάρης, Αργυράκης και άλλοι δεν έπραξαν τίποτε άλλο από του να ψέξουν την κυβερνητικήν τακτικήν επί του σταφιδικού ζητήματος, χωρίς εννοείται να παραλείψουν να τονίσουν ότι ουδεμία μέχρι τούδε κυβέρνησις εμερίμνησεν υπέρ των σταφιδοπαραγωγών. Πού εύρον λοιπόν τα Βενιζελικά μεγάφωνα το υλικόν των διά να στερεώσουν τον συλλογισμόν των ότι... “μπράβοι του Λαϊκού Κόμματος -ωσάν οι Λαϊκοί να ήσαν Φιλελεύθεροι- προσπαθούν ν’ αποδώσουν τα προχθεσινά έκτροπα εις τους κομμουνιστάς” διά να μετριάσουν την εναντίον της κυβερνήσεως εντύπωσιν;
Αλλ’ η απάντησις δεν είναι δύσκολος. Ενας σταφιδοπαραγωγός, γέννημα θρέμμα Κυπαρισσιώτης όπως λέμε εμείς οι χωρικοί, μου έλεγε χθες εις τόνον σοβαρόν: Μπορεί φίλε μου να ζητούμε από την κυβέρνησιν αυτό ή εκείνο και να της τάσσουμε μάλιστα και προθεσμία. Ημπορεί ακόμη, να καταφερώμεθα εναντίον της και να βρίζουμε τον Σαγιά και τους βουλευτάς μας. Αλλά βενιζελικοί όμως δεν θα γίνουμε ποτέ. Θα προτιμήσουμε να τραβήξουμε αριστερά, να πάμε στους Αγροτικούς, αλλά ποτέ όμως δεν θα προτιμήσουμε τους Καραπαναγιώτηδες, ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το “κάτω οι κλέφτες”, “κάτω οι λοβιτουρατζήδες”. Τι σημαίνουν αυτά; Αλλά τα βενιζελικά μεγάφωνα, φαίνεται πως στερούνται και της κοινής λογικής ακόμη διά να κρίνουν αντικειμενικά τα διάφορα κοινωνικά φαινόμενα και να βγάλουν σωστά συμπεράσματα. Κατηγορούν τους Λαϊκούς ότι απέδωσαν τας προχθεσινάς σκηνάς εις τους κομμουνιστάς, ενώ γνωρίζουν κάλλιστα ότι το γεγονός αυτό δεν αρνούνται ούτε αι αρχαί, ούτε ο κ. Δ. Τζάνες των Φιλιατρών, τον οποίον προκαλούμεν να μας απαντήση επί τω λόγω της τιμής του, αν οι συλληφθέντες είναι ή δεν είναι κομμουνισταί, εξώθησαν ή όχι τους Λαϊκούς και αν τον συλληφθέντα Κανελλόπουλον είχεν εφοδιάσει ή όχι με ειδικόν πληρεξούσιον όπως έλθη εις επαφήν μετά των σταφιδοπαραγωγών και ιδρύση επιτροπάς αγώνος. Δεν αναμένωμεν όμως καμμίαν απάντησιν, διότι όταν ο κ. Τσικλητήρας εζήτησε σχετικάς πληροφορίας περί των συλληφθέντων παρά του κ. Τζάνε απήντησεν ούτος ότι είναι πράγματι κομμουνισταί κλπ. Κλπ. Αλλά δεν πρόκειται περί αυτού. Το θέμα μας είναι να υπάρχει ή όχι δυσφορία εναντίον της κυβερνήσεως, αν το συνέδριον της Κυπαρισσίας έλαβε χαρακτήρα αντικυβερνητικόν, όπως θέλουν να διακηρύξουν τα Βενιζελοπλαστηρικά μεγάφωνα. Κατά την αντίληψιν όχι μόνον την ιδικήν μου, αλλά και ολοκλήρου του λαού της Κυπαρισσίας, ως και εκείνων οίτινες παρηκολούθησαν το συνέδριον, κάθε άλλο παρά τοιούτον χαρακτήρα έλαβε. Και τούτο διότι το σύνολον των ομιλητών ηκολούθησεν ορθόδοξον Αγροτικήν (Μπουλαλάς, Τσικλητήρας, Κουβελιώτης, Λαλούντας, Τζάνες) άπαντες δε οι ανωτέρω κατεφέρθησαν δριμύτατα εναντίον όλων των μέχρι τούδε κυβερνήσεων, άνευ ουδεμιάς απολύτως διακρίσεως. Από το συνέδριον αυτό, αν υποτεθή πως θα έχη οργανωτικά αποκρυσταλλώματα, θα ζημιωθούν φυσικά οι φιλελεύθεροι, οι οπαδοί των οποίων έχουν ως γνωστόν μίαν ψυχικήν συγγένειαν με τους Αγροτικούς, Αριστερούς (επαναληπτικαί εκλογαί Θεσσαλονίκης) και τους Σοσιαλδημοκράτας. Αυτή είνε η αλήθεια, την οποίαν τόσον ασυστόλως κακοποιούν τα Βενιζελοπλαστηρικά μεγάφωνα, οι άνθρωποι που δουλεύουν διαρκώς “εις το κόμμα” και βλέπουν παντού εξεγέρσεις εναντίον της κυβερνήσεως, η οποία μολοντούτο διατηρεί το κύρος και το γόητρόν της αμείωτον, τόσον ενταύθα, όσον και εις ολόκληρον την Τριφυλίαν, η οποία ήτο, είναι και θα παραμείνει πάντοτε ακραιφνώς αντιβενιζελική εις πείσμα των Φιλελευθέρων και των Αγροτικών της μάρκας Σοφιανόπουλου, Μυλωνά και Σία” (1096).
Από την άλλη πλευρά το “Θάρρος” επιτίθεται στους υποστηρικτές του Λαϊκού Κόμματος και την προπαγάνδα τους: “Ο αγών των σταφιδοπαραγωγών ευρίσκεται ήδη εις την κρισιμοτέραν αυτού καμπήν, εις το αποφασιστικώτερον αυτού σημείον. Εγκαταλελλειμένοι από την κυβέρνησιν και τους κοινοβουλευτικούς αντιπροσώπους της Μεσσηνίας εις την τύχην των, με το φάσμα δ’ εξάλλου της πείνης διαγραφόμενον ενώπιον των απειλητικόν και ολέθριον, είναι αναγκασμένοι να μάχονται εις κατευθύνσεις πολλάς και να λαμβάνουν μέτρα προφυλακτικά διά την τήρησιν της συνοχής και της πειθαρχίας μέσα εις τας ιδίας των τάξεις. Διότι μεταξύ αυτών οργιάζει η αποσυνθετική προπαγάνδα των φίλων της κυβερνήσεως και των κομματαρχών, των υποδίκων εις την συνείδησιν του σταφιδικού πληθυσμού, οργιάζει η μισερά συκοφαντία, η ραδιουργία, η διαβολή. Πότε χαρακτηρίζεται η κίνηση ως Βενιζελική, πότε ως κομμουνιστική, πότε ως αναρχική, τέλος πάντων. Πότε διασπείρονται μύθοι περί δήθεν χρηματοδοτών της κινήσεως και πότε άλλαι φήμαι ότι ετοιμάζεται υπό το πρόσχημα της σταφιδικής γενικωτέρα κίνησις εναντίον της κυβερνήσεως. Ολας δε αυτάς τας οκτρότητας, όλας αυτάς τας αθλίας και ποταπάς σκηνοθετημένας διαδόσεις, όλα αυτά τα άτιμα τεχνάσματα των αυλόδουλων κομματαρχών είναι υποχρεωμένοι οι σταφιδοπαραγωγοί να καταπολεμούν και να τ’ αχρηστεύουν. Ευτυχώς ότι οι μεταξύ των αφελείς είναι εξαιρετικώς ολίγοι, ότι η συμπαγής μάζα του παραγωγικού πληθυσμού εκτιμά δεόντως την αξίαν και την αφορμήν των διαδόσεων και δεν παρασύρεται εις αντίδρασιν, δυναμένην ν’ αποβή ολεθρία εις τους μαχόμενους πληθυσμούς της υπαίθρου. Από αυτή την πλευρά ειμπορεί να είμεθα ήσυχοι. Οπως ειμπορεί να είμεθα ήσυχοι διά την ασφαλή και παραδειγματικήν τιμωρίαν αυτών των ασυνείδητων διασπαστών της παρατάξεως, αυτών των ταπεινών μορμολυκείων της δημόσιας ζωής μας, των τόσων υπερμαχόντων εν Μεσσηνίας υπέρ των υποτιμητών [...]” (1097).
(1092) “Ριζοσπάστης” 13/9/1934
(1093) “Ριζοσπάστης” 15/9/1934
(1094) “Πατρίς” 12/9/1934
(1095) “Πατρίς” 12/9/1934
(1096) “Σημαία” 13/9/1934
(1097) “Θάρρος” 13/9/1944
