Ο καθένας, ο οποίος διαθέτει ένα πολύτιμο παλαίτυπο, θα μπορεί να το διαθέτει με τη νέα χρονιά στη βιβλιοθήκη για την ψηφιοποίησή του, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στη διάσωση και διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου.

Η διευθύντρια της Βιβλιοθήκης Νινέτα Σωτηράκη μιλώντας στην “Ε” περιγράφει τη νέα τους προσπάθεια για να διασωθεί ο πολιτιστικός και ιστορικός πλούτος της περιοχής, “με μια σημαντική αγορά της βιβλιοθήκης για το τέλος της χρονιάς και είναι ένα υπερσύγχρονο μηχάνημα ψηφιοποίησης που δεν υπάρχει άλλο τέτοιο στο νομό”. Με αυτό τον τρόπο, “θέλουμε να συμβάλουμε στη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς”, προσθέτει, ξεκινώντας με τα λίγα μεν αλλά ήδη υπάρχοντα στη βιβλιοθήκη σπάνια παλιά βιβλία, τα οποία θα ψηφιοποιηθούν και θα δοθούν σε ηλεκτρονική μορφή στη διάθεση του κοινού. “Με αυτό τον τρόπο εγκαινιάζουμε και έναν νέο κύκλο συνεργασιών με φορείς και ιδιώτες, που έχουν στην κατοχή τους σπάνια παλαίτυπα τεκμήρια και βιβλία, που δεν μπορεί κάποιος να διαβάσει γιατί μπορεί να τα τραυματίσει εύκολα”, εξηγεί.

ΔΩΡΕΑΝ ΜΕ ΟΡΟ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ

Η Βιβλιοθήκη θα αναλαμβάνει λοιπόν τη διαδικασία της ψηφιοποίησης δωρεάν, με μόνο όρο ένα αντίγραφο του ψηφιοποιημένου πλέον αρχείου να παραμένει στην κατοχή της για ερευνητικούς σκοπούς. Παράλληλα, “ελπίζουμε να καλύψουμε και ένα κενό στην ψηφιοποίηση του τοπικού Τύπου, ενώ κάνουμε συζητήσεις και με το Επιμελητήριο Μεσσηνίας για την ψηφιοποίηση των αρχείων τους” λέει η Νινέτα Σωτηράκη, η οποία με την ευκαιρία απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση “σε ιδιώτες που έχουν στην κατοχή τους σπάνια και παλαιά βιβλία και έχουν κατά βάση σχέση με τη Μεσσηνία είτε θεματικά, είτε ο συγγραφέας έχει μεσσηνιακή καταγωγή”. Η Βιβλιοθήκη θέλει έτσι να βοηθήσει “στο να ψηφιοποιηθούν, να διασωθούν και να αποδοθούν στο ερευνητικό κοινό. Οι άνθρωποι που το χειρίζονται θα φερθούν στα βιβλία τους με το δέοντα σεβασμό”.

Καταλήγοντας δε η διευθύντρια της Δημόσιας Βιβλιοθήκης επισημαίνει ότι με αυτό τον τρόπο κερδίζουν όλοι: “Και ο κάτοχος του τεκμηρίου γιατί το διασφαλίζει, το ψηφιοποιεί και μπορεί πλέον να το κρατά φυλαγμένο και να μην χρειάζεται να το ανοίγει για να το συμβουλεύεται, αλλά και η επιστημονική κοινότητα, που με αυτό τον τρόπο αποκτά ένα ακόμα εργαλείο για την διαφύλαξη και ανάδειξη της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς”.     

Ν.Κ.