«Ο κόσμος είναι ένα βιβλίο και εκείνοι που δεν ταξιδεύουν έχουν διαβάσει μόνο μία σελίδα του». Η διάσημη αυτή φράση που αποδίδεται στον Αγιο Αυγουστίνο φαίνεται πως οδηγεί τα θαρραλέα και αποφασιστικά βήματα του δημοσιογράφου Ακη Τεμπερίδη και της χορογράφου Βούλας Νέτου από τη Θεσσαλονίκη. Πριν κάποια χρόνια έκαναν το γύρο του κόσμου ως ζευγάρι, οδικώς, και πλέον αποφάσισαν ότι ένα ανάλογο... δώρο θέλουν να κάνουν και στο κοριτσάκι τους, προκειμένου να του δώσουν τα πιο σημαντικά εφόδια για τη ζωή του: εμπειρίες, νέους ορίζοντες, εικόνες, χρώματα, γεύσεις… Η έναρξη έγινε από την Ιταλία όπου ζούσαν τα τελευταία χρόνια, και η νέα χρονιά τούς βρήκε στην Καλαμάτα. Πρώτος στόχος είναι τα ταξίδια ανά την Ελλάδα - και μετά ο δρόμος θα τους βγάλει προς την Ανατολή. Ανάμεσα στο σχεδιασμό των επόμενων βημάτων τους, ο Ακης βρήκε λίγο χρόνο για να μοιραστεί με τους αναγνώστες της “Ε” τις σκέψεις του…

- Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να αλλάξετε ριζικά τρόπο ζωής;

Αυτή τη φορά μας ώθησαν οι αναμνήσεις από το πρώτο μας μεγάλο ταξίδι, οι οποίες μας στοίχειωναν -τουλάχιστον εμένα προσωπικά- όσα χρόνια ζήσαμε στην Ιταλία μεγαλώνοντας το παιδί. Αλλά κυρίως μας ώθησε το γεγονός ότι δεν βρήκαμε καλύτερο νόημα από το να ταξιδεύουμε. Α, και λίγο η βαρεμάρα της ζωής στο σπίτι. Οσο δε για το προηγούμενο ταξίδι, είχαν προηγηθεί όνειρα χρόνων. Ηταν μία ιδέα που είχε καρφωθεί στο μυαλό μου, να κάνω το γύρο του κόσμου, και έμοιαζε εντελώς τρελή σε όλους. Ομως το κάναμε.

- Πολλοί το λένε στη θεωρία, αλλά ελάχιστοι το υλοποιούν. Τι είναι αυτό που κρατά τους περισσότερους πίσω;

Ο φόβος για το άγνωστο και η συνήθεια, τίποτε άλλο. Αλλά είναι λογικό αυτό. Τα τελευταία 10-12.000 χρόνια είμαστε οικόσιτα ζώα και αυτό έχει περάσει στο DNA μας. Ομως για εκατομμύρια χρόνια πριν ήμασταν νομάδες, κυνηγοί και συλλέκτες καρπών, ζούσαμε στην άγρια φύση. Ε, αυτό το DNA μας υπάρχει ακόμη, αλλά είναι σε λήθαργο. Εμείς αυτό θέλουμε να ξυπνήσουμε, το αληθινό μας είναι.

- Ο κόσμος εκεί έξω σας έδειξε τις όμορφες πλευρές του, σίγουρα. Τι γίνεται όμως και με τις πιο εχθρικές, τις άσχημες πλευρές; Στάθηκαν ποτέ ικανές να σας κάνουν να έχετε δεύτερες σκέψεις για την απόφασή σας;

Δεν ζήσαμε άσχημες ή εχθρικές πλευρές του κόσμου στο προηγούμενο ταξίδι μας, και εύχομαι να μη ζήσουμε και τώρα. Οι άσχημες πλευρές υπάρχουν και πάντα έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι αθώοι, όμως ως ταξιδιώτης έχεις την ανάγκη να εστιάζεις στο καλό - και το κάνεις και για λόγους επιβίωσης. Το αρνητικό το αφήνεις πίσω σου και πηγαίνεις αλλού. Αν ψάχνεις τις άσχημες πλευρές της ζωής, άσχημα θα ζεις.

- Ποιος λαός σας εντυπωσίασε περισσότερο και γιατί;

Αρχικά ερωτευτήκαμε τους Αφρικανούς για τα απλά νοήματα, τις απλές χαρές που κρατούν στη ζωή τους. Εκεί που κάθονται, δεν το έχουν για τίποτα να σηκωθούν να χορέψουν, να τραγουδήσουν ή να κάνουν έρωτα. Οι λαοί της Μέσης Ανατολής πάλι είναι εκείνοι με τους οποίους ταυτιζόμαστε περισσότερο. Είναι αδέρφια μας, καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο με τα μάτια. Και είναι οι πιο φιλόξενοι λαοί του κόσμου, με πρώτους τους Ιρανούς και μετά τους Τούρκους και τους Σύρους. Αντίστοιχο έρωτα έχουμε και με τους Λατινοαμερικανούς, είτε μιλάμε για τους Μεξικανούς, είτε για τους Αργεντίνους. Ομως είτε μας αρέσουν είτε όχι, οι Ινδοί είναι για μένα ο πιο εντυπωσιακός λαός του κόσμου. Είναι ο κόσμος ο ίδιος.

- Βλέποντας την Ελλάδα να αλλάζει, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας, τι σκέψεις σας κατακλύζουν;

Ουσιαστικά όσο ταξιδεύουμε βλέπουμε την Ελλάδα να... μην αλλάζει. Και αυτό το λέω για κακό, αλλά και για καλό. Εξακολουθούμε να μην σεβόμαστε οι περισσότεροι τον δίπλα μας, να νοιαζόμαστε μόνο για την πάρτη μας, να παρακάμπτουμε τους νόμους καπνίζοντας, οδηγώντας και ζώντας όπως να ’ναι, όπου να ’ναι. Αλλά είμαστε και μεγάλες ψυχές κι αυτό δεν το χάνουμε εύκολα. Είμαστε άνθρωποι! Απλά όταν γυρίσαμε από το πρώτο μας ταξίδι μετά από 1.200 ημέρες, πέσαμε στην Ελλάδα που έπαιρνε αντικαταθλιπτικά, και κάθε δύο λέξεις άκουγες τη λέξη «κρίση». Αυτό ήταν κάπως αποκαρδιωτικό για εμάς, ίσως και γι’ αυτό δεν αντέξαμε και ξαναφύγαμε σε 3 μήνες.

- Τι αποτελεί για εσάς μεγάλο στόχο για τη νέα χρονιά;

Το να βρούμε την αρμονία οι 3 μας, με τους ανθρώπους γύρω μας ενώ ταξιδεύουμε. Ηδη ταξιδεύουμε, αλλά επειδή ίσως ακόμη είμαστε στη χώρα μας, η αρμονία είναι δύσκολη: Είμαστε ανάμεσα σε δύο ζωές, τη συμβατική και του νομάδα. Γεωγραφικά μέσα στο 2019 θέλουμε να έχουμε φτάσει στη Μογγολία, στην οποία δεν έχουμε πάει ποτέ.

- Εχει τύχει να βρείτε έναν τόπο -εκτός Ελλάδας- και να σκεφτείτε “εδώ θα ήθελα να ζήσω”;

Βεβαίως. Το σκεφτήκαμε πριν από χρόνια για την Αφρική -στην Τανζανία συγκεκριμένα- και το κάναμε. Και ίσως ξαναζήσουμε κάποτε εκεί. Το έχω πει ακόμα στη Ν/Α Ασία, στην Ταϊλάνδη, στην Ινδονησία, όπου θα ήθελα να ζήσουμε ένα μεγάλο διάστημα. Επίσης, απωθημένο μου είναι και το Μεξικό, το Περού και η Αργεντινή. Νομίζω ότι κάπου εκεί θα καταλήξουμε μια μέρα, χωρίς να ξέρω πότε και για πόσο καιρό.

- Πώς ανταποκρίνεται το παιδάκι σας στην όλη διαδικασία του road trip;

Η αλήθεια είναι ότι την κοιτάμε κάθε μέρα βαθιά στα μάτια για να δούμε πώς αισθάνεται, και αυτό θα κάνουμε και στη συνέχεια. Οσο είναι χαρούμενο παιδί, με χιούμορ και περιέργεια για τη ζωή και ανοικτό στους ανθρώπους, θα συνεχίζουμε. Για την ώρα, από τη μια έχει τη φρεσκάδα -και λίγο την τρέλα- του ανθρώπου που ταξιδεύει και αλλάζει παραστάσεις διαρκώς, από την άλλη δυσκολεύεται να μπει σε πρόγραμμα. Και αυτό είναι δύσκολο, μιας και της κάνει μάθημα κάθε μέρα η μητέρα της. Οταν κουράζεται, τότε μόνο θυμάται το σπίτι της στην Ιταλία.

- Τι θα συμβουλεύατε τους γονείς που διστάζουν να κάνουν μεγάλα ταξίδια με τα παιδιά τους;

Πολύ απλά συμβουλεύουμε τους ανθρώπους γύρω μας να ταξιδεύουν με τα παιδιά τους. Εστω στην Ευρώπη, αλλά και έξω από το δυτικό κόσμο. Οχι απλά για διακοπές, όχι για «να περάσουν καλά» μόνο, αλλά ως εμπειρία γνώσης, ώστε να μάθουν και τα παιδιά και οι ίδιοι πώς είναι πραγματικά ο κόσμος μας. Το ταξίδι ανοίγει ένα μεγάλο παράθυρο στη ζωή μας, καταργεί μύθους, καταλύει στερεότυπα και βέβαια σκοτώνει τους φόβους που έχουμε οι περισσότεροι. Ειδάλλως, μείνε κλεισμένος σε ένα δωμάτιο και ταξίδευε μόνο μέσα από τις ιστορίες άλλων ανθρώπων.

- Ποια είναι τα “μυστικά” για ταξίδια που μένουν αξέχαστα; Ο πολύς κόσμος επιμένει απλώς να πακετάρει μεγάλες βαλίτσες ή να ψωνίζει πολύ στα μέρη που πηγαίνει.

Θα προσπαθήσω να είμαι περιεκτικός και ουσιαστικός. Τα μυστικά: Πάρε μικρές αποσκευές. Μην βάζεις υποχρεώσεις και προγράμματα. Πάρε χρόνο, ταξίδευε αργά. Μη φέρεσαι σαν τουρίστας – με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Προσπάθησε να ζήσεις όπως οι ντόπιοι, να τρως τοπικά φαγητά όπως όλοι. Και κυρίως... μην φοβάσαι τους ανθρώπους και τη φύση. Κάνε γνωριμίες, ξεκίνα συζητήσεις -για εμάς οι άνθρωποι είναι το ταξίδι-, φτιάξε καινούργιες φιλίες. Και βέβαια, βγες στην άγρια φύση, περπάτα, εξερεύνησε.

• Περισσότερα για τις δραστηριότητες του Ακη Τεμπερίδη και της Βούλας Νέτου, εικόνες από τα ταξίδια, καθώς και κείμενα από τα όσα καταγράφουν, μπορεί κανείς να δει εδώ:

www.theworldoffroad.com

@theworldoffroad στα social media

(facebook, instagram, twitter)