Ξανά στα πάτρια εδάφη βρέθηκε ο Μεσσήνιος ηθοποιός Χρήστος Βασιλόπουλος, όπου  ξεκίνησε πρόβες για τη μεγάλου μήκους ταινία της Ακριβής Κόλλια “Τυφλή πίστη”, η οποία θα γυριστεί μέσα στο 2022 στη Μάνη και στην Καλαμάτα, σε παραγωγή της “Kalliergon”. Ο ίδιος ζει μοναδικές στιγμές όπως περιγράφει, αφού το σενάριο και η ιστορία τον κέρδισαν αμέσως και αποτελούν κάτι το εντελώς διαφορετικό από τα κινηματογραφικά έργα στα οποία έχει συμμετάσχει στην Αμερική, όπου ζει τα τελευταία χρόνια.

 - Εχουμε για πρώτη φορά μετά από χρόνια την ευκαιρία να μιλήσουμε πιο άμεσα. Βρισκόμαστε στην ίδια ήπειρο πλέον!

Αυτό είναι αλήθεια...

 - Σας έχουμε χάσει λίγο τα τελευταία χρόνια γιατί δραστηριοποιείστε στην Αμερική. Τώρα θα σας απολαύσουμε σε ένα ρόλο πολύ διαφορετικό από αυτούς που σας ξέραμε στα ελληνικά έργα - σίριαλ.

Υποδύομαι έναν ιερέα χωριού κάπου στην Ελλάδα, ο οποίος ανακαλύπτει το μυστικό του χωριού, το οποίο έχει να κάνει με το δράμα μιας 14χρονης κοπέλας. Αυτή έχει χάσει τον πατέρα της και έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου -στην κυριολεξία- μέχρι να φτάσει στο τέλος του έργου. Ουσιαστικά αυτοί οι δύο πρωταγωνιστές μάς δίνουν μια υπέροχη ιστορία, μια ιστορία γεμάτη δράμα, μυστήριο, θρησκευτικότητα, κατάνυξη, αλλά και πολλά άλλα στοιχεία.

 - Είναι μια εποχή που το ελληνικό κοινό έχει δείξει ότι έχει ανάγκη σε μεγάλο βαθμό τέτοιου είδους ταινίες, με έντονη θρησκευτικότητα. Θα είδατε φαντάζομαι και τη μεγάλη αποδοχή της ταινίας για τον Αγιο Νεκτάριο.

Νομίζω ότι το κοινό πια αρχίζει να ανοίγει τα φτερά του και το μυαλό του βλέποντας πολλά πράγματα τα οποία στο παρελθόν ίσως να μην πήγαινε να δει. Αυτό με χαροποιεί πολύ, το γεγονός ότι ο “Ανθρωπος του Θεού” άνοιξε έναν δρόμο σε ταινίες με θρησκευτικό περιεχόμενο -και πνευματικό πιστεύω- γιατί είναι άρρηκτα συνδεδεμένα και τα δύο. Η πνευματικότητα μαζί με τη θρησκεία. Και γνωρίζω πολύ καλά ότι υπήρξαν και άνθρωποι που δεν θα πήγαιναν ποτέ να δουν μια ταινία, όμως τώρα πήγαν στο σινεμά. Πιστεύω ότι το ίδιο θα γίνει και με τη δική μας ταινία, γιατί αφορά ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κοινού. Μιλάει για το τι σημαίνει να αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στην ανθρώπινη φύση και στο θρησκευτικό στοιχείο. Νομίζω ότι θα φέρουμε στο σινεμά και θεατές οι οποίοι είναι απόλυτα θρησκόληπτοι, αλλά και άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με τη θρησκεία. Αυτό είναι η μαγεία της δικής μας ταινίας. Οτι θα προσελκύσει δείχνοντας την ανθρώπινη πλευρά και την ανθρώπινη φύση σε σχέση με την προσέγγιση της θρησκείας, μέσα από τους δύο ήρωες.

 - Πώς είναι η συνεργασία με τη σκηνοθέτιδά σας; Εμπιστεύτηκατε έναν νέο άνθρωπο, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Να πω ότι η ομάδα αποτελείται από υπερταλαντούχα πλάσματα. Η Ακριβή Κόλλια, η οποία είναι η αρχηγός μας, η Βασιλική Κατέρη, η οποία είναι η παραγωγός μας με την “Καλλίεργον”… Είναι υπέροχες γυναίκες, δύο εμπνευσμένες φιγούρες που είχα την τύχη να επικοινωνήσουν μαζί μου και να μου προτείνουν το ρόλο και το έργο. Μου έστειλαν ένα καταπληκτικό σενάριο, με αγκάλιασαν, και ειλικρινά νιώθω πάρα πολύ ευλογημένος. Το λέω μέσα από την καρδιά μου. Και το υπόλοιπο καστ της ταινίας είναι ταλαντούχα πλάσματα. Νομίζω ότι θα κάνουμε εξαιρετική δουλειά. Εμείς ήδη ξεκινήσαμε την πορεία μας. Αποφάσισα να έρθω μέχρι τη Μάνη και να επισκεφθώ τους χώρους για μια αρχική πρώτη πρόβα, ώστε να έχουμε μια αίσθηση. Η Ακριβή δουλεύει εξαιρετικά, έχει κάνει 10 ταινίες μικρού μήκους και αυτή είναι η πρώτη της μεγάλου μήκους. Αλλά νομίζω ότι δεν έχει τόσο σημασία αυτό. Σημασία έχει ότι οι ενέργειές μας και ο τρόπος σκέψης μας και ο τρόπος που δουλεύουμε ταιριάζουν απόλυτα. Εχουμε ακόμα πάρα πολύ δρόμο βέβαια, γιατί κάνουμε πρόβες. Εχω κι εγώ μια δική μου προσωπική πορεία, για την προσέγγιση του ρόλου που θα με οδηγήσει στο Αγιο Ορος, στην Ερέτρια και αλλού.

 - Εχετε ξαναπάει στο Αγιο Ορος ή θα είναι η πρώτη φορά;

Θα είναι η πρώτη φορά. Ηθελα πάντα να πάω και τώρα βρέθηκε η αφορμή – και μου έχουν πει εξαιρετικά πράγματα άνθρωποι που πηγαίνουν και ξαναπηγαίνουν. Οτι είναι ένας επίγειος παράδεισος. Περιμένω, ας μου επιτραπεί η λέξη, να “κλέψω" πολλά πράγματα από τη ζωή των μοναχών, από τον τρόπο που σκέφτονται, από τον τρόπο που ψέλνουν, από τον τρόπο που κινούνται, από την καθημερινότητά τους, ώστε να μπορέσω να δημιουργήσω τον δικό μου ρόλο. Πιστεύω ότι θα έχει απίστευτο ενδιαφέρον αυτό το ταξίδι για μένα.

 - Πώς είναι η ζωή σας στην Αμερική τα τελευταία χρόνια;

Η ζωή μου στην Αμερική τα τελευταία 12 χρόνια τα οποία λείπω έχει μια άλλη πραγματικότητα. Εχω δουλέψει σε πάρα πολλές δουλειές, ταινίες, σίριαλ, videogames, ηχογραφήσεις. Οπότε έχω χτίσει ένα πολύ καλό βιογραφικό, και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχει έρθει και ο γιος μου στη ζωή μου. Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος. Ηρθε σαν κομήτης στη ζωή μου.

 - Ταυτόχρονα κάνατε και πράγματα για την εκπαίδευσή σας, μιας και αυτό συνηθίζεται πολύ εκεί;

Αυτό είναι αλήθεια. Είχα την τύχη, τα 5 πρώτα χρόνια που βρισκόμουν στο Λος Άντζελες, να μαθητεύσω σε μια σημαντική καθηγήτρια Υποκριτικής, την Ιβάνα Τσάμπακ, και στη συνέχεια μετέφρασα και το βιβλίο της “Η δύναμη του ηθοποιού” μαζί με τον Γιώργο Καραμίχο. Αυτό εκδόθηκε πρόσφατα, πριν από 4-5 μήνες, από τις Εκδόσεις “Ιων”. Το έχουν πάρει αρκετοί νέοι ηθοποιοί, αρκετοί σπουδαστές. Η ιδέα ήταν δική μου να μεταφράσουμε. Μας πήρε ενάμιση χρόνο να μεταφραστεί το βιβλίο και μετά αλλά 3 χρόνια για να εκδοθεί. Ναι, κάνω και άλλα μαθήματα για την προφορά μου. Προπονούμαι και καθημερινά για να μπορώ να είμαι σε φόρμα, γιατί το 60-70% των ρόλων που παίζω είναι δράσης.

 - Σκοπεύετε κάποια στιγμή να γυρίσετε στην Ελλάδα;

Σκέφτομαι ότι θα ήθελα κάποια στιγμή να γυρίσω και λόγω του παιδιού μου. Εξάλλου πια επειδή η τεχνολογία είναι πολύ μέσα στη δουλειά μας, δεν έχει σημασία πού είσαι, γιατί πολύ απλά όλες οι δουλειές, όλα τα κάστινγκ και οι ακροάσεις γίνονται ηλεκτρονικά πια. Θα δούμε, αυτό δεν θα γίνει άμεσα, θα γίνει σιγά σιγά, αλλά έτσι κι αλλιώς τα τελευταία πρότζεκτ από ό,τι φαίνεται είναι όλα στην Ελλάδα. Το καλοκαίρι πάλι ήρθα για να λάβω μέρος σε μια χολιγουντιανή παραγωγή με πρωταγωνιστή τον Αντόνιο Μπαντέρας στη Θεσσαλονίκη. Τώρα έχω άλλη μια ελληνοκαναδική ταινία, η οποία γυρίζεται στην Αθήνα.

 - Από ποιο ακριβώς μέρος της Μεσσηνίας είστε; Τι αναμνήσεις έχετε από εδώ;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα και η μητέρα μου κατάγεται από τη Χώρα Μεσσηνίας. Εχουμε το σπίτι μας ακόμα στη Χώρα. Ολα μου τα καλοκαίρια μέχρι 18-20 ετών τα πέρασα στο χωριό με τον παππού και τη γιαγιά, με καρπούζι, γεμιστά, κολοκυθανθούς. Είμαι Μεσσήνιος και έχω πάρει μέρος σε πολλά πράγματα πολιτιστικά, όπως στα “Νεστόρεια” κλπ. Εχω φοβερές αναμνήσεις από το χωριό, είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που κατάγομαι από τη Χώρα Μεσσηνίας, λατρεύω τον τόπο μου, λατρεύω τις θάλασσες, λατρεύω τον κόσμο, λατρεύω το φαγητό.

 - Νομίζω ότι σε αυτόν το ρόλο θα δώσετε κάτι από τη δυναμική που σας δίνει ο τόπος.

Ναι, η δυναμική είναι τελείως διαφορετική και χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτό. Σίγουρα βοηθάει και η Ακριβή και η Βασιλική. Νομίζω ότι τα μυαλά μας δουλεύουν στην ίδια συχνότητα, αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία.

 - Σας τρομάζει καθόλου το ότι αυτή τη στιγμή ο χώρος του θεάτρου έχει κάπως στιγματιστεί λόγω των περιστατικών παρενόχλησης;

Καλώς έχουν γίνει κάποια πράγματα, γιατί καθαρίστηκε το τοπίο για να μην υπάρχει αυτή η κατάχρηση εξουσίας. Να μην υπάρχει καμιά ενόχληση στους συναδέλφους και ειδικά στις γυναίκες. Επρεπε να είχε γίνει όλο αυτό και καλώς έχει γίνει. Μου έχει τύχει κι εμένα στο παρελθόν. Ειλικρινά χαίρομαι πάρα πολύ που ξεκαθαρίζει λίγο το τοπίο, γιατί κάποιοι νόμιζαν ότι ήταν στο απυρόβλητο.