Με περισσότερους από 15.000 θεατές στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου η παράσταση ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα κερδίζοντας την αγάπη και το θερμό χειροκρότημα του κοινού. Επαινέθηκε από τους κριτικούς και καταγράφηκε στα σημαντικότερα καλλιτεχνικά γεγονότα του φετινού καλοκαιριού.

Με έναν θίασο εκλεκτών πρωταγωνιστών, ο σκηνοθέτης επέστρεψε για τρίτη φορά στην τραγωδία του Ευριπίδη και σε μια υψηλής αισθητικής παραγωγή, τοποθέτησε την ιστορία στο σήμερα υπογράφοντας μια εξαιρετική παράσταση με σύγχρονο βλέμμα που επικοινώνησε και συγκίνησε το κοινό.

  Η “Ιφιγένεια εν Αυλίδι” στο Κάστρο Καλαμάτας

Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος παίζει τον Αγαμέμνονα, ο οποίος φέτος πρωταγωνιστεί στο νέο σίριαλ του Alpha, «Ο Παράδεισος την Κυριών». Ωστόσο, ο ρόλος για τον οποίο αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το τηλεοπτικό κοινό ήταν αυτός του Καραπάνου στο Σασμό.

Η αγάπη του κόσμου σε όλο το πλαίσιο της περιοδείας ήταν μεγάλη, λέει ο αγαπημένος ηθοποιός. "Είχα καιρό να κάνω περιοδεία και να βρεθώ κοντά σε ένα κοινό που δεν έχει την δυνατότητα να δει εύκολα θέατρο, άρα γνωρίζει τους ηθοποιούς μέσα από την τηλεόραση. Η παρουσία μου στον «Σασμό» και ο ρόλος του Καραπάνου με βοήθησε να έχω μεγαλύτερη επαφή με αυτό το κοινό. Και η αγάπη που πήρα ήταν ανέλπιστη".

Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου

Ολοκληρώθηκε η καλοκαιρινή περιοδεία για το έργο του Ευριπίδη "Ιφιγένεια Εν Αυλίδι". Πρόκειται για ένα βαθιά πολιτικό και επίκαιρο έργο, όπου ο Αγαμέμνονας αποφασίζει να θυσιάσει την κόρη του προς χάριν της εκστρατείας. Μια σκηνοθετική προσέγγιση του Θέμη Μουμουλίδη που κέρδισε τις εντυπώσεις. Απολογιστικά πώς θα το περιγράφατε;

Πρώτα απ’ όλα μία καλοκαιρινή περιοδεία με τόσες πολλές παραστάσεις είναι πρωταθλητισμός και φοβερή άσκηση. Οι συνθήκες πολλές φορές δεν είναι οι καλύτερες, κι εσύ πρέπει να αποδώσεις αυτά τα κείμενα πιάνοντας το “προσωπικό σου ρεκόρ”. Δεν είναι εύκολο. Όσο για την παράσταση και την επαφή με τον κόσμο, τα πράγματα πήγαν πολύ καλά. Νομίζω ότι όλα λειτούργησαν με αμεσότητα, χτυπώντας κατευθείαν στο συναίσθημα του κόσμου, χωρίς να χαθεί το κείμενο και τα μεγάλα ερωτήματα που δημιουργεί το έργο. Δεν είναι τυχαίο ότι η παράσταση θεωρήθηκε από τις καλύτερες -αν όχι η καλύτερη- του καλοκαιριού. Γιατί η αφήγηση της ιστορίας έγινε χωρίς διάθεση για εντυπωσιασμούς, χωρίς το άγχος του μοντερνισμού και της παρεμβατικότητας, με την γνώση ότι η τραγωδία είναι λαϊκό θέαμα και απευθύνεται στους πολλούς.

Τι σημαίνει για την καριέρα σας ο ρόλος του Αγαμέμνονα;

Ο ρόλος του Αγαμέμνονα, όπως και κάθε ρόλος, δεν σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για την καριέρα μου. Είναι ένας υπέροχος ήρωας φυσικά, τεμαχισμένος στα δύο, παλινδρομώντας ανάμεσα στο καθήκον του αρχιστράτηγου και την αγάπη του πατέρα για το παιδί του, αλλά για μένα κάθε ρόλος είναι περισσότερο αφορμή για την υποκριτική και τα μυστικά της. Όσο πιο ωραίος ο ρόλος βέβαια- και όταν λέω ωραίος εννοώ ότι έχει προβληματισμούς που εμένα με ενδιαφέρουν και με απασχολούν εκείνη την δεδομένη χρονική στιγμή σε προσωπικό επίπεδο- τόσο μεγαλύτερο το ενδιαφέρον σου και η ανάγκη σου να μιλήσεις γι’ αυτά. Σημαντικός ρόλος για μένα είναι αυτός που σε προχωράει εσωτερικά σαν άνθρωπο και έχει μεγάλη σημασία ο χρόνος που σου έρχεται. Όπως και η Επίδαυρος δεν είναι σημαντική για την καριέρα σου γιατί σε καταξιώνει παίζοντας εκεί, αλλά γιατί ο ίδιος ο χώρος σου δημιουργεί μια βιωματική αίσθηση ότι το θέατρο έχει να κάνει με κάτι “ιερό”.

Πώς ήταν η αγάπη του κόσμου σε όλο το πλαίσιο της περιοδείας;

Μεγάλη. Είχα καιρό να κάνω περιοδεία γιατί τα καλοκαίρια προτιμώ να ξεκουράζομαι και έτσι είχα χρόνια να βρεθώ κοντά σε ένα κοινό που δεν έχει την δυνατότητα να δει εύκολα θέατρο, άρα γνωρίζει τους ηθοποιούς μέσα από την τηλεόραση. Η παρουσία μου στον «Σασμό» και ο ρόλος του Καραπάνου με βοήθησε να έχω μεγαλύτερη επαφή με αυτό το κοινό. Και η αγάπη που πήρα ήταν ανέλπιστη. Ο Καραπάνος, αν και ήταν ένας “αρνητικός” χαρακτήρας, μπόρεσε να χτυπήσει με την ευαισθησία του μία χορδή του κοινού που τον έκανε πολύ αγαπητό. Στην Κρήτη ιδίως τα πράγματα ήταν τόσο συγκινητικά που θα το θυμάμαι για καιρό με μεγάλη ευγνωμοσύνη.

Πέρυσι σας απολαύσαμε στο “Σασμό”. Φέτος συμμετέχετε στον «Παράδεισο των κυριών», με συνοδοιπόρο τον Αργύρη Πανταζάρα. Ποια είναι η σχέση μεταξύ σας στη νέα σειρά;

Η σχέση στον “Παράδεισο” με τον Αργύρη είναι το ίδιο έντονη και συγκρουσιακή. Ο Μπουραντάς είναι ένας τραπεζίτης από πολύ καλή και πλούσια οικογένεια, αρκετά παραδοσιακός, που δεν μπορεί να δεχτεί εύκολα την ανάμειξη των κοινωνικών τάξεων. Γι’ αυτό θα αντιταχθεί στον έρωτα της κόρης του με τον Παπακώστα- Πανταζάρα, έναν άνθρωπο που προσπαθεί να δημιουργήσει το μέλλον του κάνοντας μια μεγάλη επένδυση, ανοίγοντας ένα πολυκατάστημα. Θα προσπαθήσει να διαλύσει αυτή την σχέση αρραβωνιάζοντας την κόρη του με τον "παιδικό της έρωτα", όπως λέει ο ίδιος. Στην πορεία η σχέση αυτή θα γίνει πιο επικίνδυνη και θα φτάσει στα άκρα.

Είναι ένα σίριαλ με φοβερή κομψότητα που μας έχει καθηλώσει. Υποδύεστε το Χριστόφορο Μπουραντά. Μιλήστε μας λίγο για τον ρόλο σας.

Είναι ένας ήρωας που θα έλεγα ότι το μεγαλύτερο και πιο ενδιαφέρον κομμάτι του είναι ότι δεν μπόρεσε να ζήσει την ζωή του έτσι όπως θα ήθελε. Εγκλωβισμένος στις κοινωνικές συμβάσεις της εποχής του, με τον φόβο του “τι θα πει ο κόσμος”, αρχίζει να ζει κρυφά με μυστικά και ψέματα, Όμως η δεκαετία του ΄60 είναι μια εποχή με μεγάλες αλλαγές, ανατροπές, μια καινούργια Αθήνα αναδύεται. Το ερώτημα είναι αν θα έχει τα μάτια και τα αυτιά του ανοιχτά να δει αυτές τις αλλαγές και να συμβαδίσει με το καινούργιο που έρχεται ή θα μείνει σταθερός και περιχαρακωμένος στις συμβάσεις βλέποντας την ζωή από μακριά να τον ξεπερνάει.

Αγαπήσατε από μικρός τη μουσική και τη λογοτεχνία. Ποιος σας μύησε σε αυτόν τον όμορφο κόσμο;

Οι τέχνες γενικά ήταν κάτι που με ενδιέφεραν από μικρή ηλικία  χωρίς να προέρχομαι από ανάλογη οικογένεια. Θυμάμαι ότι αισθανόμουν πολύ οικεία βλέποντας θέατρο ή ακούγοντας κλασική μουσική. Ήταν η εποχή που οι νέοι μαζεύονταν και με μια κιθάρα άρχιζαν τα τραγούδια και έτσι διασκέδαζαν. Έτσι ξεκίνησα στο Ωδείο, αλλά δεν με ενδιέφερε να παίζω τραγουδάκια αλλά προτιμούσα να μελετάω Μπαχ. Και ήμουν τυχερός γιατί πάντα είχα στην ζωή μου ανθρώπους που μου άνοιγαν δρόμους, μια μεγαλύτερη αδελφή, ένας ξάδελφος, τυχαίες συναντήσεις με ανθρώπους που είχαν να μου πουν και να μου μάθουν κάτι.

Η κόρη σας ασχολείται με το τραγούδι... ήταν μάλιστα η νικήτρια του «Τhe Voice». Πώς αισθάνεστε για αυτό;

Αισθάνομαι πολύ χαρούμενος όχι γιατί η Ιωάννα ασχολείται με την μουσική ή κέρδισε στο «Voice» αλλά γιατί από πολύ μικρή βρήκε αυτό που την εκφράζει, αυτό που την κάνει ευτυχισμένη. Το ίδιο χαρούμενος θα ήμουν αν ήθελε να ασχοληθεί με την ιατρική ή να γίνει εκπαιδεύτρια σκύλων, όπως έλεγε μικρή. Το θέμα δεν είναι με τι θα ασχοληθείς αλλά αυτό που θα κάνεις να είναι “ανάγκη" σου. Βλέπω πολλά παιδιά που “ταξιδεύουν" από την μια Σχολή στην άλλη προσπαθώντας να βρουν κάτι που να τους κεντρίζει το ενδιαφέρον αλλά δεν είναι τόσο απλό. Έχουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν βοηθάει τα παιδιά να ανακαλύψουν το ταλέντο και την κλίση τους αλλά αντίθετα  τους εγκλωβίζει σε στερεότυπα και συμβάσεις.

Η σχέση σας με τα social media είναι φιλική. Πώς ξεκίνησε;

Είναι καινούργια αυτή η σχέση. Ξεκίνησε ουσιαστικά με την “Προδοσία” στο θέατρο Βρετάνια και τον “Σασμό” και την ανάγκη να προβληθεί η εκάστοτε δουλειά αλλά εξελίχθηκε σε έναν ενδιαφέροντα τρόπο επικοινωνίας με τον κόσμο. Μέσα από το Instagram ήρθα σε επαφή με ιστορίες ανθρώπων πολύ συγκινητικές. Ιδίως με την ιστορία του Καραπάνου κατάλαβα πόσα άλυτα θέματα έχουμε με τους γονείς μας, ιδίως με τους πατεράδες μας, που τα κουβαλάμε και μας πονούν για χρόνια.

Ο ρόλος του πατέρα είναι ο πιο σπουδαίος;

Σίγουρα είναι πολύ σπουδαίος αλλά το ίδιο σπουδαίος είναι ο ρόλος του συζύγου, του καλλιτέχνη, του ανθρώπου. Έχοντας ένα παιδί δεν σημαίνει ότι παύεις να είσαι και τόσα άλλα πράγματα. Δεν θέλω το παιδί μου να είναι η προέκταση του εαυτού μου, άρα και το τέλος της δικής μου ζωής ζώντας μέσα από αυτήν. Θέλω να είναι ευτυχισμένη, να είμαι δίπλα της σε ό,τι με χρειάζεται, αλλά δεν θέλω να αφήσω και τις δικές μου ανάγκες, την δική μου εξέλιξη, την δική μου ζωή. Όσο καλύτερα αισθάνομαι με τον εαυτό μου, τόσο καλύτερος πατέρας γίνομαι.

Η περίοδος της πανδημίας είχε τις καλές και τις στενάχωρες στιγμές, βιώσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Ποια μεγάλη αλλαγή έφερε στην δική σας ζωή;

Ο εγκλεισμός στην αρχή για εμένα ήταν ένα δώρο γιατί εκείνο τον καιρό είχα δύο παραστάσεις και η κούραση ήταν μεγάλη Από αυτή την άποψη ήταν μία από τις ωραιότερες περιόδους της ζωής μου. Στην δεύτερη καραντίνα όμως τα πράγματα αγρίεψαν. Έβλεπα μικρές καταθλίψεις γύρω μου, μεγάλο θυμό και υποβόσκουσα βία που άρχιζε να με επηρεάζει. Ένας διάχυτος φόβος παντού. Κατάλαβα στην πράξη αυτό που ήξερα, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο στην ζωή, ότι η σωματική και ψυχική σου υγεία κινδυνεύει να γκρεμιστεί από την μια στιγμή στην άλλη, όλα κρέμονται από μια κλωστή που εύκολα μπορεί να σπάσει. Δεν μπορείς να σκέφτεσαι το μέλλον αφού τίποτα δεν μπορείς να προγραμματίσεις. Το μόνο που έχει σημασία είναι το παρόν και μόνο αυτό μπορεί να σε απασχολεί.

Πόσο επιτυχημένος νιώθετε σήμερα;

Η επιτυχία για μένα δεν έχει να κάνει με την αναγνωσιμότητα ή τα χρήματα που κερδίζεις ή τους ρόλους που παίζεις. Έχει να κάνει με το αν θα καταφέρεις να κάνεις την δουλειά σου έτσι όπως μπορείς και όπως θέλεις. Και δεν εννοώ να έχεις τις τέλειες εργασιακές συνθήκες ή τις συνεργασίες που ονειρεύεσαι αλλά να μπορείς να “είσαι" στην σκηνή “ολόκληρος”, να μπορείς να “σκέφτεσαι” και να παίρνεις αποφάσεις, μικρές ή μεγάλες, για την ζωή του ήρωα. Να μπορείς να “υπάρχεις” χωρίς να οδηγείς εσύ αλλά κάτι “άλλο" που θα το ονόμαζα Έμπνευση. Αυτή η διαδικασία με ενδιαφέρει στο Θέατρο, αυτό ψάχνω. Από αυτή την άποψη η επιτυχία βρίσκεται στο βάθος, την ακουμπάω κάποιες στιγμές, αλλά δεν την ελέγχω ακόμα.

Στο ρόλο της Ιφιγένειας η Μαρία Πετεβή, μια από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της νεότερης γενιάς ηθοποιών, που έχει ήδη αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές για την ερμηνεία της, μαζί και ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος – Αγαμέμνων, η Ιωάννα Παππά - Κλυταιμνήστρα, ο Άκης Σακελλαρίου – Μενέλαος, ο Γιώργος Χρυσοστόμου – Αχιλλέας και ο Παντελής Δεντάκης στους ενοποιημένους, για τις ανάγκες της σκηνοθεσίας, ρόλους του Πρεσβύτη και των Αγγελιοφόρων.