Η ομάδα αποτελείται από επαγγελματίες ηθοποιούς, οι οποίοι δρουν καλλιτεχνικά μέσω της Κοιν.Σ.Επ. «Πράματα και Θάματα» με έδρα την Καλαμάτα. Μάλιστα πριν από λίγες μόλις μέρες ολοκλήρωσαν τις παραστάσεις τους με το παιδικό έργο του ΔΗΠΕΘΕΚ «Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου», που απέσπασε διθυραμβικά σχόλια από μικρούς και μεγάλους θεατές.

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση της Τετάρτης 6 Απριλίου στις 8 μ.μ στην Κεντρική Σκηνή ΔΗΠΕΘΕΚ. Μπείτε στην κλήρωση εδώ.

Τώρα οι 5 ηθοποιοί του «Interview» -ο Κωνσταντίνος Πασσάς που υπογράφει και τη σκηνοθεσία, ο ανερχόμενος Γιάννης Κατσιμίχας, η γνωστή και τηλεοπτικά Νάστια Βραχάτη, και οι γνώριμοι στυλοβάτες του τοπικού επαγγελματικού θεάτρου Γιώργος Τσαπόγας και Εύη Γιαννακοπούλου- μας συστήνουν την καινούργια τους παραγωγή καλώντας μας να... διεκδικήσουμε ενεργά την πρόσληψη! 

Κωνσταντίνος Πασσάς

- Στο «Interview» είστε... πρώτος μεταξύ ίσων: σκηνοθετείτε, ενώ είστε και η Φωνή του αόρατου εργοδότη. Πώς ήταν η συνολική σας εμπειρία από την προετοιμασία της παράστασης και τη διαχείριση της «εξουσίας»;

«Η Φωνή διαχειρίζεται την εξουσία με τρόπο καταχρηστικό, αυταρχικό, απόλυτο, φασιστικό, σαδιστικό, σε σημείο που φτάνει να γίνεται θύτης ή τουλάχιστον ηθικός αυτουργός σε ένα "έγκλημα". 

Εγώ από την άλλη ως σκηνοθέτης -και επειδή είμαι πρώτα από όλα ηθοποιός οπότε συναισθάνομαι τις ανάγκες των συναδέλφων μου- μέριμνά μου ήταν να δημιουργήσω ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης στις πρόβες, όπου ο διάλογος και η ανταλλαγή απόψεων είχαν σημαντική θέση. Θέλω να πιστεύω ότι υπήρξα ανθρώπινος και ενθαρρυντικός, αλλά και κάποιες φορές απόλυτος. Γιατί όταν έχεις τη συνολική εποπτεία ενός εγχειρήματος και θέλεις να υπηρετήσεις ένα όραμα, επιφορτίζεσαι επίσης με την ευθύνη να παίρνεις αποφάσεις... και να μην αναλώνεσαι σε δευτερεύοντα πράγματα κι αέναες αναλύσεις-επεξηγήσεις.

Η συγκεκριμένη λοιπόν συνεργασία ήταν για μένα ένα όμορφο δημιουργικό ταξίδι, όπου δουλέψαμε με τρόπο σοβαρό και παιγνιώδη, εξερευνητικό και εργαστηριακό, ουσιώδη και αποδομητικό. Το να σκηνοθετείς και να παίζεις ταυτόχρονα δεν είναι ό,τι πιο εύκολο. Είναι πρόκληση. Κι εμένα μου αρέσουν οι προκλήσεις». 

- Αγαπάτε περισσότερο το κλασικό ή το σύγχρονο ρεπερτόριο; Τι είδους έργα σας «μιλούν» πιο άμεσα, ως ηθοποιό αλλά και ως σκηνοθέτη;

«Αγαπώ όλα τα είδη θεατρικών έργων, είτε ανήκουν στο κλασικό είτε στο σύγχρονο ρεπερτόριο, αρκεί να αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Με την ίδια ευθύνη θα σταθώ απέναντι σε μια τραγωδία και σε μια κωμωδία, σε ένα κοινωνικό και σε ένα ψυχολογικό έργο, σε ένα stand up comedy και σε ένα χοροθεατρικό κ.ο.κ.  Επίσης, κλασικά έργα μπορούν να αποδοθούν με σύγχρονη ματιά-ανάγνωση, και σύγχρονα έργα με κλασικές-αρχετυπικές προεκτάσεις. Αυτή είναι μια οπτική που είναι μέσα στις επιλογές μου. 

Ισως ως ηθοποιός και σκηνοθέτης να έχω μια επιπλέον αδυναμία σε έργα με κωμικοτραγικές απολήξεις, γιατί εμπεριέχουν σε μεγάλο βαθμό την ανατροπή, είναι πολύπτυχα, προκαλούν ποικίλα συναισθήματα στους θεατές αλλά και στους ηθοποιούς που τα υπηρετούν, περνούν μηνύματα χωρίς διδακτισμό και αποτυπώνουν εύστοχα την ίδια την ζωή. Ενα τέτοιο έργο είναι και το "Interview"».

Νάστια Βραχάτη

- Το θέατρο και η τηλεόραση είναι δοχεία συγκοινωνούντα ή ανεξάρτητα; Η ήδη μεγάλη τηλεοπτική σας πείρα, πόσο σας βοηθά στις άλλες σας δουλειές;

«Το θέατρο, η τηλεόραση, ο κινηματογράφος είναι πλευρές του ίδιου πρίσματος. Σκοπός τους είναι η ψυχαγωγία του θεατή και όχι μόνο. Το μόνο που αλλάζει είναι ο τρόπος χρήσης των εκφραστικών μας μέσων. Ο ηθοποιός οφείλει να υπηρετήσει κάθε μορφή τέχνης όσο καλύτερα μπορεί, αντιμετωπίζοντάς την με την ίδια σοβαρότητα και χωρίς να την υποτιμά. 

Κάθε νέα δουλειά είναι ένα νέο ταξίδι, το οποίο με τη σειρά του σου προσθέτει νέες γνώσεις. Γνώσεις που φορά με τη φορά γίνονται δικές σου κι αποτελούν πλέον ένα τμήμα του ίδιου σου του εαυτού. Και σίγουρα, όταν κάποιος έχει μεγάλη εμπειρία, είναι μεγάλο εφόδιο για τις επόμενες δουλειές - αν και δε θεωρώ ότι έχω τόσο μεγάλη πείρα: Είμαι ακόμα στην αρχή κι έχω μεγάλο δρόμο μπροστά μου». 

- Πώς νιώθετε που, αφού επισκεφτήκατε όλα τα ελληνικά σπίτια μέσα από τη μικρή οθόνη, παίζετε πάλι στην πατρίδα σας - πρώτα στην παιδική παράσταση «Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου» που έριξε αυλαία προχθές, και τώρα στο «Interview»; 

«Καταρχάς είμαι πολύ χαρούμενη που συμμετέχω σε δύο τόσο αξιόλογες παραστάσεις. Και διπλά χαρούμενη που πραγματοποιούνται στην Καλαμάτα. Τα πάντα αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα όταν λαμβάνουν χώρα στον τόπο που γεννήθηκες. 

Γίνεται μια πολύ σημαντική προσπάθεια για την προώθηση του πολιτισμού στην πόλη μας, και χαίρομαι που αποτελώ μέρος της. 

Είμαι βέβαιη ότι το κοινό της Καλαμάτας, όντας εκπαιδευμένο στο θέατρο, θα εκτιμήσει και θα αγαπήσει όσο κι εμείς το “Interview”. Μια παράσταση που σε κάνει να σκέφτεσαι, να προβληματίζεσαι, σε ξυπνάει από το λήθαργο και σε κάνει να θέλεις ν’ αλλάξεις τον κόσμο». 

Γιάννης Κατσιμίχας 

- Οντας ένας νέος ηθοποιός που ζει σε μια υφεσιακή πραγματικότητα, νιώθετε ίσως μια εντονότερη επαφή με το υλικό του έργου, με το πνεύμα του «Interview»;

«Το "Interview" είναι ένα έργο που αντικατοπτρίζει την κρίση που βιώνουν όλες οι ηλικίες κι όλα τα επαγγέλματα. Αποτελεί ένα εγερτήριο συνείδησης για όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας. Οι νέοι ηθοποιοί -αλλά και η πλειοψηφία των ηθοποιών- βιώνουμε τις ίδιες ακριβώς συνέπειες της κρίσης όπως όλοι. Ισως και λίγο εντονότερα, αν αναλογιστούμε τη συνεχή απαξίωση του πολιτισμού και την έλλειψη μέριμνας από τις ηγεσίες της χώρας, που πολλές φορές μας αναγκάζει είτε να αντιμετωπίζουμε το επάγγελμα μας ως χόμπι είτε να κάνουμε μεγάλες υποχωρήσεις ως προς τις παροχές μας, προκειμένου να μπορέσουμε να εξασκήσουμε το επάγγελμα μας. Ο αποκλειστικός βιοπορισμός μας από αυτό αποτελεί φυσικά μια δυστοπική πραγματικότητα. 

Παρ' όλα αυτά πρέπει όλοι, και πρωτίστως οι νέοι, να σταθούμε απέναντι σε αυτούς που μας αναγκάζουν -στο βωμό της επιβίωσης- να κάνουμε εκπτώσεις στα πιστεύω μας».

- Οταν οι θέσεις εργασίας μειώνονται και οι απαιτήσεις που τις συνοδεύουν αυξάνονται, τα πράγματα γίνονται από κωμικοτραγικά έως εφιαλτικά… Σε τι μπορούμε να ποντάρουμε για να επιβιώσουμε;

«Πρέπει να βασιστούμε στις αξίες και στα πιστεύω μας. Αλλά αυτό πρέπει να συμβεί από όλους. Οπότε πρέπει να μπορούμε να βασιστούμε και στους άλλους, διότι αν θέλουμε κάτι να αλλάξει, θα αλλάξει μόνο αν βοηθήσουμε όλοι. Αν σταματήσουμε όλοι να υποχωρούμε στους εκβιασμούς τους και βάλουμε το "εμείς" πάνω από το "εγώ", τότε θα είναι η σειρά τους να συμβιβαστούν και να υποχωρήσουν. Δεν θα έχουν άλλη επιλογή».

Εύη Γιαννακοπούλου

- Τι είναι τελικά, κατά τη γνώμη σας, το «Interview»; Ενα καυστικό σχόλιο για την «ανθρωποφαγία» της αγοράς εργασίας ή ίσως κάτι ακόμα βαθύτερο;

«Το "Interview" είναι ένας μεγεθυντικός φακός πάνω στη σημερινή πραγματικότητα. Από μακριά όλα φαίνονται "τακτοποιημένα", καθωσπρέπει. Αν εστιάσεις, όμως, βλέπεις τις ρωγμές στην ηθική, στη δικαιοσύνη, στην αξιοκρατία, στην ελευθερία. Με αφορμή ένα interview (μία συνέντευξη για δουλειά) και το πώς αντιμετωπίζεται κι από τα δύο μέρη, αποκρυπτογραφείται η σχέση εξουσίας - εξουσιαζόμενου». 

- Το έργο είναι γραμμένο συλλογικά από την ομάδα «Εμείς». Αυτού του τύπου η συνεργατικότητα -που κι εσείς την προωθείτε μέσα απ’ την ΚΟΙΝΣΕΠ «Πράματα & Θάματα»- είναι από μόνη της μια «νέα» πρόταση στο χώρο... και στη χώρα; 

«Το έργο δημιουργήθηκε από την ομάδα συλλογικού πολιτισμού "Εμείς" με τη μέθοδο του "devised theatre": μια μέθοδο επινόησης μιας παράστασης, η οποία περικλείει εκτενείς και  στοχευμένους  αυτοσχεδιασμούς πάνω σε συγκεκριμένο θέμα, καθώς και ενεργό πειραματισμό. Πρόκειται για μια δημιουργική διαδικασία όπου οι ηθοποιοί και ο σκηνοθέτης παράγουν απ’ το μηδέν το υλικό τους, κάνοντας επιλογές, συνθέτοντας, και τελικά δημιουργώντας μια δραματική δομή. 

Το επινοημένο θέατρο δεν είναι και τόσο νέα πρόταση στο χώρο, ούτε στη χώρα. Στην Αθήνα υπάρχουν πολλές ομάδες που πειραματίζονται και εξελίσσονται, που βρίσκουν το δρόμο τους και υπάρχουν μέσα από παραστάσεις devised theatre. Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει μια δεμένη ομάδα, έναν πυρήνα. Η ΚΟΙΝΣΕΠ «Πράματα & Θάματα» επικροτεί και στηρίζει τέτοιες προσπάθειες - κι αυτός είναι ένας απ’ τους λόγους που μας έφερε σε συνεργασία με τους "Εμείς"».

Γιώργος Τσαπόγας 

- Με ποια κριτήρια επέλεξε η ομάδα σας να ανεβάσει τελικά το «Interview», και ποια στοιχεία του αποτέλεσαν για εσάς τη μεγαλύτερη πρόκληση; 

«Διαβάσαμε πολλά έργα: Μελετήσαμε καινούρια, "φρεσκάραμε" παλιά, μπλέξαμε τα είδη: από μπουλβαράκια, σατιρικές κωμωδίες, θρίλερ, ακόμα και έργα κλασικού ρεπερτορίου. Μέχρι τη στιγμή που έφτασε στα χέρια μας το "Interview" της ομάδας "Εμείς": Το "σύγχρονο" του έργου, η ωμή καθημερινή γλώσσα, το πώς "γεννήθηκε" (devised theatre), η λιτότητα και το απέριττο του θεάματος που συνιστά μια φρέσκια μορφή θεάτρου, αλλά και το θέμα αυτό καθαυτό, κέντρισαν το ενδιαφέρον μας και δεν μας άφησαν περιθώρια δισταγμού. 

Για εμένα, ισχυρό κριτήριο υπήρξε ότι αναγνώρισα τον εαυτό μου να σκιαγραφείται στους ρόλους του έργου. Ενα επιπλέον κριτήριο επιλογής ήταν η επιτυχία και αποδοχή του “Interview” στην 4χρονη πορεία του από τους "Εμείς".

Πρόκληση και δυσκολία στο ανέβασμα αυτής της παράστασης είναι, από μεριάς των ηθοποιών, ο ρεαλισμός στην ερμηνεία του κάθε ρόλου, η αντίσταση στις "ευκολίες" μας και η έλλειψη "προστασίας" πίσω από κάποια φόρμα. Πρόκληση, επίσης, ήταν να συγκεράσουμε την επιθυμία του κοινού για μια κωμωδία, με τη διάθεσή μας για αφύπνιση και ενεργοποίηση. Καταλήξαμε σε μια μαύρη κωμωδία ως το ιδανικό ερέθισμα».

- Μπορεί να πει κανείς ότι ο ανταγωνισμός είναι στη φύση του ανθρώπου κι ότι είναι ευτύχημα που στον ανεπτυγμένο κόσμο έπαψε να ‘ναι και αιματηρός στην καθημερινότητά του. Υποχώρησε; Καταπιέστηκε; Αλλαξε απλώς πεδία και μορφές; 

«Ο ανταγωνισμός είναι στη φύση της ζωής. Ο άνθρωπος χρειάζεται τον ανταγωνισμό, υπό τη μορφή της ευγενούς άμιλλας, για να ξεφύγει από το λήθαργο της στασιμότητας, για την πρόοδο και την εξέλιξή του. Μια άλλη διάσταση του ανταγωνισμού, δηλαδή της προσπάθειας για επικράτηση, είναι η επιθυμία του ανθρώπου να άρχει, να εξουσιάζει ώστε να ελέγχει το περιβάλλον του και να ικανοποιεί την επιταγή του βλέμματος του καθρέφτη του για ανωτερότητα έναντι των υπολοίπων.  Οπότε, ανταγωνισμός σήμερα, ναι. Πιο έντονος, πιο λυσσαλέος, πιο κυνικός. Αναίμακτος ίσως, ως προς την υλική του διάσταση. Ομως οι ψυχές ματώνουν αόρατα, άνθρωποι ποδοπατούνται αθόρυβα, υποστάσεις γκρεμίζονται καθημερινά. Ο ανεπτυγμένος κόσμος μας σφάζει με το βαμβάκι, βιάζει με μεταξένιο προφυλακτικό, αλλά συντηρεί το πρόσχημα της ευπρέπειας».

Η παράσταση απευθύνεται σε θεατές άνω των 15 ετών

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΔΗΠΕΘΕΚ
ΤΕΤΑΡΤΗ 8 μ.μ. - ΣΑΒΒΑΤΟ 9 μ.μ. - ΚΥΡΙΑΚΗ 8 μ.μ.
2 - 24 Απριλίου. Διάρκεια: 80’
Εισιτήριο: 10 ευρώ. Ανέργων, φοιτητικό: 7 ευρώ. Προπώληση: 7 ευρώ (Πνευματικό Κέντρο). 

Κείμενο: Ομάδα «Εμείς». Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Πασσάς. Βοηθός σκηνοθέτη: Γιάννης Κατσιμίχας. Σκηνογραφική-ενδυματολογική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Πασσάς. Μουσική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Πασσάς- Γιάννης Κατσιμίχας. Φωτισμοί: Κωνσταντίνος Πασσάς - Κώστας Μπούνας. Ηχογραφημένο μήνυμα-οδηγίες: Γιώτα Μηλίτση. Παραγωγή: Κοιν.Σ.Επ. «Πράματα & Θάματα».