Πριν το καλοκαίρι η κοινωνία αναθάρρησε που η διάσπαρτη Κεντροαριστερά πήρε μια γενναία απόφαση. Να ξεκινήσει από την αρχή, επιστρέφοντας στην κοινωνία, με την ανοικτή εκλογή ηγέτη από τη βάση και να συνεχίσει με το ιδρυτικό της συνέδριο για τη δημιουργία Νέου Πολιτικού Φορέα. Η ελπίδα άνθησε ξανά, και η πίστη πως αυτό το άνοιγμα στην κοινωνία θα ανανέωνε το πολιτικό σύστημα της χώρας, κινητοποίησε δυνάμεις.
Ενώ είναι λοιπόν η στιγμή η Κεντροαριστερά να πάρει ξανά το νήμα της ιστορίας παρουσιάζοντας θέσεις για την ανάπτυξη και την εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση, την ασφάλεια, τη προοπτική της Ευρώπης, τη παραγωγή και την αναδιανομή του πλούτου, την ανανέωση και ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, και την ολοκλήρωση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, προέκυψε το θέμα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.
Αν θέλει η Κεντροαριστερά να είναι η παράταξη της δημοκρατίας, του ορθολογισμού, του αυτονόητου, της αλήθειας, της κανονικότητας και των μεταρρυθμίσεων, πρέπει να παραδεχθεί πως πίσω από το δήθεν τεχνικό ζήτημα κρύβεται ένα βαθιά πολιτικό θέμα. Η μάχη των μηχανισμών με την κοινωνία. Πάνω σε αυτό το ζήτημα κατασκευάζονται και δημιουργούνται μια σειρά από επιχειρήματα. Αρκεί η λογική των ισοδυνάμων σε σχέση με την εκλογή στην κάλπη, με ηλεκτρονική ψηφοφορία με ταυτοποίηση και την ηλεκτρονική ψηφοφορία με προεγγραφή. Με απλά λόγια οτιδήποτε χρησιμοποιείται σαν επιχείρημα απέναντι στην ηλεκτρονική ψηφοφορία με προεγγραφή έχει ένα αντίστοιχο και ισοδύναμο στην ψήφο με κάλπη ή στην ηλεκτρονική ψηφοφορία με ταυτοπροσωπία με φυσική παρουσία.
Η ηλεκτρονική ψηφοφορία με προεγγραφή είναι πιο ασφαλής από την ψηφοφορία σε εσωκομματικές διαδικασίες με κάλπη. Εάν οποιοσδήποτε θέλει να παραχωρήσει την ταυτότητά του, την πιστωτική του κάρτα και το κινητό του για να ψηφίσει κάποιος άλλος ηλεκτρονικά αντί για αυτόν θα βρει ανάλογο και ισοδύναμο για να το κάνει και στην κάλπη. Η κοινής αποδοχής εφορευτικές επιτροπές σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, που ελέγχουν και με τεχνικά μέσα τον κατάλογο των ψηφοφόρων, είναι η μόνη εγγύηση για την αξιοπιστία των εσωκομματικών εκλογών.
Η ηλεκτρονική ψηφοφορία με ταυτοπροσωπία και φυσική παρουσία την οποία προβάλλουν ως ασφαλή μέθοδο δεν παρέχει καμία επί πλέον δικλίδα σε σχέση με την ηλεκτρονική ψηφοφορία με προεγγραφή. Το μόνο που κάνει είναι να βάλει εμπόδια στη μαζική συμμετοχή και να αποθαρρύνει την κοινωνία. Αλλωστε η επιβεβαίωση έχει γίνει νωρίτερα με τους εκλογικούς καταλόγους, τα κινητά και τις τράπεζες.
Αραγε, πώς η Κεντροαριστερά θα συγκινήσει ξανά με τον πλούτο των ιδεών της την κοινωνία, όταν πριν τις εκλογές συζητά θέματα που άπτονται πιθανής παραποίησης των εκλογικών αποτελεσμάτων; Η κοινωνία περιμένει νέο πολιτικό ήθος. Εχει γίνει αυτό κατανοητό από όλους;
Ας μου επιτραπεί λοιπόν να κάνω μια απλή πρόταση. Οσοι από τους υποψηφίους επικεφαλής του Νέου Πολιτικού Φορέα πιστεύουν στις ανοιχτές διαδικασίες και στην ενεργό συμμετοχή της κοινωνίας, να επιμείνουν μέχρι τέλους στην ηλεκτρονική ψηφοφορία με προεγγραφή. Γιατί η Κεντροαριστερά, μαζί με την πολιτική πρέπει να παράγει επίσης και καινοτομία. Η ηλεκτρονική ψηφοφορία με προεγγραφή είναι σημαντική οργανωσιακή καινοτομία με βαθύ πολιτικό περιεχόμενο. Δίνει λόγο για όσα συμβαίνουν στην Κεντροαριστερά σε όσους είναι στο εξωτερικό και όχι μόνο, στους νέους ανθρώπους, σε όλη την κοινωνία.
Ας σταματήσει λοιπόν η συζήτηση για την ηλεκτρονική ψηφοφορία και ας ξεκινήσει ο γόνιμος πολιτικός διάλογος για τη χώρα και τους ανθρώπους της. Η κοινωνία το χρειάζεται, οι καιροί το απαιτούν. Τους ενεργούς πολίτες που κινητοποιούνται για τη συγκρότηση του Νέου Πολιτικού Φορέα τους ενδιαφέρει η προγραμματική ενότητα στην ηγετική ομάδα και στη βάση, και όχι οι αψιμαχίες για τις διαδικασίες.
Είναι στο χέρι της Κεντροαριστεράς, αν η εκλογή αρχηγού θα έχει δάκρυα ή χαμόγελα. Ελπίζω και εύχομαι για το καλό της χώρας να έχει μόνο χαμόγελα.
• Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην “Καθημερινή”
