Πέρασε ένας χρόνος από τότε που έφυγε ο καθηγητής Χειρουργικής Ογκολογίας και είναι σαν να έφυγε χθες. Λείπει τόσο από την επιστήμη, τους συνεργάτες του σε Ελλάδα και ΗΠΑ, τους ανθρώπους τους οποίους θεράπευσε, όσο και από την οικογένεια του.
Ήταν « ερωτευμένος» με την επιστήμη , που υπηρέτησε για δεκαετίες, αλλα και με τη φιλοσοφία και την ίδια τη ζωή. Αποτέλεσε παράδειγμα για τους νεότερους συναδέλφους. Και άφησε παρακαταθήκη το έργο του.
Τον ευγνωμονούμε και τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη.
Η δημοσίευση που ακολουθεί μεταφρασμένη είναι αφιερωμένη στον εκλιπόντα καθηγητή Κωνσταντίνο Καρακούση, από το Πανεπιστήμιο του Buffalo, που δίδαξε και εργάστηκε για πολλά χρόνια (με τη συμβολή του γιου του κ. Πέτρου Καρακούση τακτικού καθηγητή Λοιμωξιολογίας στο Πανεπιστήμιο John Hopkins).
“Πανεπιστήμιο του Buffalo.
Δημοσίευση στη μνήμη του καθηγητή Κωνσταντίνου Καρακούση.
Πάντα να υπερέχετε: Οι συνάδελφοι και η οικογένεια σκέφτονται για την “κληρονομιά” του Δρ. Κωνσταντίνου Καρακούση
Ο Καρακούσης έμεινε στη μνήμη ως «άνθρωπος της Αναγέννησης» και «γίγαντας στον τομέα του».
Πολλοί συνδέουν τις ελληνικές λέξεις “αἰὲν ἀριστεύειν” (μετάφραση: «Πάντα να υπερέχω») με την «Ιλιάδα» του Ομήρου. Αυτά είναι τα λόγια που ο πατέρας του Γλαύκου μετέδοσε στον Γλαύκο πριν τη μάχη του με τους Τρώες.
Στον Κωνσταντίνο Καρακούση, MD, PhD '86, αυτές οι λέξεις ήταν ένα αξίωμα για να ζήσει, και λέξεις που μεταδίδει τακτικά στους γιους του όπως και ο πατέρας του Γλαύκου.
Ο Καρακούσης αφιέρωσε τη ζωή του στο έργο του. Καθηγητής Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο και Χειρουργός Ογκολόγος στο Προαστιακό Νοσοκομείο Millard Fillmore, στο Roswell Park και στο Γενικό Ιατρικό Κέντρο του Μπάφαλο, ο Καρακούσης ήταν ώρες στο χειρουργείο.
Ωστόσο, ποτέ δεν σταμάτησε να αφιερώνει χρόνο στην οικογένειά του και ενστάλαξε τις ανθρωπιστικές του αρετές στους γιους του.
«Από νεαρή ηλικία, τον θυμάμαι να μου λέει ότι αν δεν καλλιεργούσα την αγάπη για τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία και τις τέχνες, θα μεγάλωνα και θα γινόμουν μόνο «μισός άνθρωπος», είπε ο γιος του Πέτρος Καρακούσης, MD.
Ο Καρακούσης, 81 ετών, απεβίωσε στις 31 Μαρτίου και τον θυμούνται συνάδελφοι, φοιτητές και συγγενείς για την αινιγματική δυαδικότητά του.
Τόσο ένας «αναγεννησιακός άνθρωπος» όσο και «γίγαντας στον τομέα του», ο αντίκτυπος του Καρακούση εκτείνεται πέρα από τα όρια των χειρουργικών επεμβάσεων και πέρα από τα σύνορα του Μπάφαλο της Νέας Υόρκης. Ο Καρακούσης γεννήθηκε στη Γαλάτιστα Χαλκιδικής και φοίτησε στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ολοκλήρωσε την ειδικότητά του στη Βοστώνη και τις Συρακούσες πριν κερδίσει το διδακτορικό του στο UB το 1986 και συνέχισε με την υποτροφία του στη Χειρουργική Ογκολογία στο Roswell Park. Το έργο του έφερε επανάσταση στον τομέα της Χειρουργικής Ογκολογίας. Και η αγάπη του για τις τέχνες τον οδήγησε να εκδώσει ένα βιβλίο ποίησης, "Ποιήματα του Νου".
Οι συνάδελφοι λένε ότι ο Καρακούσης «ήταν σαν άτλαντας» χειρουργικής ανατομίας. Ήταν «καινοτόμος τεχνικός» και «καινοτόμο μυαλό», ποιητής και λάτρης των τεχνών. Αφηγούνται ιστορίες για το ήρεμο και υπομονετικό στυλ διδασκαλίας του Καρακούση, καθώς και για τα συχνά ταξίδια του στην Ελλάδα όπου θα επισκεπτόταν την οικογένεια και θα έκανε χειρουργικές επεμβάσεις.
Οι γιοι του Καρακούση, Πέτρος και Γιώργος Καρακούσης, MD, θυμούνται καλά αυτά τα ταξίδια. Τα παιδικά τους χρόνια ήταν συνυφασμένα με το έργο του πατέρα τους. Μεγάλωσαν σε ένα "μικρό διαμέρισμα" απέναντι από το Πάρκο Ρόσγουελ, στο ίδιο κτίριο με το γραφείο του πατέρα τους.
Θυμούνται να παίζουν ποδόσφαιρο με τον πατέρα τους στο γήπεδο έξω από το ερευνητικό κέντρο του Ρόσγουελ. Όταν οι ασθενείς ταξίδευαν από την Ελλάδα στο Μπάφαλο αναζητώντας την εμπειρία του Καρακούση, ο Πέτρος και ο Γιώργος λένε ότι η μητέρα τους συμπαραστεκόταν στους ασθενείς και συχνά τους καλούσε σπίτι για δείπνο.
Ενώ κάποιοι θα ένιωθαν αποπνικτικά περιτριγυρισμένοι από το έργο των γονιών τους, ο Γιώργος και ο Πέτρος εμπνεύστηκαν από αυτό.
"Βασικά ήταν η δουλειά του και η οικογένειά του. Το εκτίμησα πραγματικά αυτό, φαινόταν σαν να έκανε τα πάντα για τον αδελφό μου και εμένα, και για τη μαμά μου", δήλωσε ο Γιώργος. "Αν και θα μπορούσα να πω, εκ των υστέρων όταν μεγάλωσα λίγο, ότι θα μπορούσε πιθανώς να έχει δύσκολες ημέρες στη δουλειά με περίπλοκες υποθέσεις, ποτέ δεν το έδειξε πραγματικά αυτό".
Ο Καρακούσης ήξερε πώς ήταν να μεγαλώνεις με έναν πατέρα στην ιατρική, αφού ο ίδιος του ο πατέρας ήταν διακεκριμένος παιδίατρος Καλαμάτας, οπότε «ποτέ δεν πίεσε» τους γιους του να κυνηγήσουν το πεδίο.
Ωστόσο, ο Πέτρος, καθηγητής ιατρικής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας Johns Hopkins Bloomberg, και ο Γιώργος, Αναπληρωτής Καθηγητής Χειρουργικής Ενδοκρινολογίας και Ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, ακολούθησαν και οι δύο τα βήματα του πατέρα τους.
«Και οι δύο φυσικά τείναμε προς αυτό», είπε ο Γιώργος. "Ήταν πραγματικά ως παράδειγμα. Και νομίζω ότι το μόνο πράγμα που θα έλεγε στον αδερφό μου κι εμένα ήταν, "Ό,τι κι αν επιλέξεις να κάνεις, απλά σιγουρέψου ότι σου αρέσει αυτό που κάνεις, γιατί ποτέ δεν θα είσαι καλός σε κάτι αν δεν σου αρέσει αυτό που κάνεις".
Η αφοσίωση του Καρακούση στο έργο του ήταν εμφανής και στους συναδέλφους του.
Ο Τζον Γκιμπς, MD, Χειρουργός Ογκολόγος στο Hackensack Meridian Health, λέει ότι αυτή η αφοσίωση είναι η ανάμνηση που έρχεται στο νου του. Θυμάται να ρωτάει τον Καρακούση, γιατί έμεινε στα διαμερίσματα απέναντι από το νοσοκομείο όταν μπορούσε να ζήσει οπουδήποτε αλλού.
«Ήταν θέμα να μείνει κοντά στους ασθενείς του και να είναι σε θέση να επικεντρωθεί στην έρευνά του», υπενθύμισε ο Gibbs.
Ήταν "το μοναδικό άτομο" για γνώση στον τομέα του, αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να μαθαίνει. Ο Νίκολας Πετρέλι, MD, ιατρικός διευθυντής του Κέντρου Καρκίνου Graham στο Σύστημα Υγείας ChristianaCare, δήλωσε ότι ο Καρακούσης θα επανεξέταζε συχνά τον χειρουργικό άτλαντα ανατομίας του πριν από τις διαδικασίες του, ακόμη και αυτές που "είχε κάνει εκατοντάδες φορές". Μερικές φορές έφερνε τον άτλαντα στο χειρουργείο.
"Πρόκειται για ένα άτομο που είχε τεράστια εμπειρία αλλά εξακολουθούσε να εξετάζει την ανατομία των περιπτώσεων πριν από κάθε χειρουργική επέμβαση", δήλωσε ο Πετρέλι. "Και αυτό ήταν απλά ένα μεγάλο προηγούμενο και παράδειγμα για συναδέλφους, συνεργάτες, φοιτητές ιατρικής. Και δεν είχα δει ποτέ κανέναν να το κάνει αυτό."
Ο James Hassett, MD, ομότιμος καθηγητής χειρουργικής, είπε ότι ο Καρακούσης ήταν πιο ενημερωμένος για τη χειρουργική ανατομία από οποιονδήποτε έχει γνωρίσει ποτέ.
"Εάν έλεγε ότι δεν θα έκανε κάτι με αυτόν τον τρόπο, δεν θα το έκανες", τόνισε ο Hassett.
Ωστόσο, μεγαλύτερος από τις διαδικαστικές γνώσεις του, ανέφερε ο Χάσετ, ήταν ο αντίκτυπος που είχε ο Καρακούσης στους ασθενείς του.
"Υπάρχουν ένα σωρό άνθρωποι, που πήραν περισσότερο χρόνο στη ζωή σε μεγάλο βαθμό λόγω του τρόπου που ο Δρ Kαρακούσης εργάστηκε", δήλωσε ο Hassett.
Αυτοί δεν ήταν μόνο ασθενείς του, αλλά χειρουργικοί ασθενείς σε όλο τον κόσμο και αυτοί που δεν έχουν έρθει ακόμα.
"Ήταν καινοτόμος στην ανάπτυξη για τα άκρα, Sarcomas μια διαδικασία αιμάτωσης άκρων", δήλωσε ο Πετρέλι. "Και αυτό εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα, τον σεβόντουσαν γι' αυτό. Θέλω να πω ότι ήταν πραγματικά ένας αληθινός γίγαντας στον τομέα του Μελανώματος και του Σαρκώματος κατά τη διάρκεια της εποχής του."
Κάθε οδός σκέψης που ακολούθησε ο Καρακούσης ενέπνευσε τους γύρω του.
Τα «Ποιήματα του Νου» και το ενδιαφέρον του για τον ντετερμινισμό εναντίον της ελευθερίας ενέπνευσαν τον Πέτρο να ολοκληρώσει ένα έργο μυθοπλασίας για το θέμα. Ο Γιώργος πιστώνει τον πατέρα του ως έμπνευσή του «για να γίνω αυτό που έγινα». Και παρόλο που στους γιούς του ο Καρακούσης «τους λείπει τρομερά», ο Γιώργος ξέρει ότι «θα ήταν ευχαριστημένος με αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε».
"Πάντα πίστευε ότι πρέπει να αγωνίζεσαι για την τελειότητα σε αυτό που κάνεις στη δουλειά. Αλλά το πιο σημαντικό, να αγωνιστούμε για την αριστεία ως άτομα", δήλωσε ο Γιώργος. "Ήταν πάντα εξαιρετικά ευγενικός, γενναιόδωρος με τους ανθρώπους. Θα έκανε πραγματικά τα πάντα για να φροντίσει τους ασθενείς ως ανθρώπους, όχι ως χειρουργικό δείγμα."
Ο Δρ Καρακούσης άφησε πίσω του μια εξαιρετική χειρουργική και προσωπική κληρονομιά που θα μείνει για πάντα στη μνήμη του Τμήματος της Χειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο”.
