Συζητείται σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για το προτεινόμενο φαραωνικό «αντιπλημμυρικό» έργο παρεμβάσεων στον ποταμό Νέδοντα. Πλήθος πολιτών και φορέων έχουν αντιδράσει έντονα στα σχεδιαζόμενα έργα που φέρονται να δίνουν «λύση» στα προβλήματα πλημμυρών που αντιμετωπίζει η πόλη της Καλαμάτας, προβλήματα που εντάθηκαν τα τελευταία χρόνια με την κατασκευή του περιφερειακού αυτοκινητόδρομου στα βόρεια της πόλης, με αποκορύφωμα τις φονικές καταστροφικές πλημμύρες του 2016.
Οφείλουμε να σταθούμε με προσοχή στο πρόβλημα, να εξετάσουμε όλες τις παραμέτρους και να προτείνουμε βιώσιμες λύσεις λαμβάνοντας υπόψη τόσο την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος όσο και την ανθρώπινες ζωές.
Στο προτεινόμενο έργο προϋπολογισμού 79 εκατ. ευρώ, φαίνεται να γίνεται προσπάθεια μετατόπισης του προβλήματος των πλημμυρικών φαινομένων στον αυτοκινητόδρομο οδηγώντας τα νερά μέσω υδραυλικής σήραγγας των απορροών των ρεμάτων Ελαφογκρέμη και Λαγκάδας αρχικά στο ρέμα του Καραμπογιά και εν συνέχεια στον Νέδοντα.
Έχοντας περάσει στην περιοχή της Αγιάννας τα παιδικά μου χρόνια και ξέροντας τον Καραμπογιά πολύ καλά, είναι εμφανές ότι δεν χρειάζεται ναι είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει ότι εάν συγκεντρωθούν τα νερά 3 ρεμάτων σε 1 τότε ο κίνδυνος πλημμύρας θα αυξηθεί. Πρόκειται για την γνωστή συγκεντρωτική λογική της διαχείρισης των περιβαλλοντικών ζητημάτων που πιστεύουν κάποιοι ότι με τεχνικές «λύσεις» χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την οικολογία και τις χωρικές ιδιαιτερότητες, μπορούν να φέρουν αποτελέσματα.
Τα τελευταία χρόνια ενώ εμφανίζεται μείωση των βροχοπτώσεων ο αριθμός των πλημμυρών συνεχώς αυξάνεται. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι οι κλιματικές αλλαγές «είναι εδώ καθώς έντονα πλημμυρικά φαινόμενα και βροχοπτώσεις που εμφανίζονταν μια φορά στα 50 χρόνια, τώρα τις βλέπουμε ανά πενταετία. Δυστυχώς δεν έχουμε συντάξει σχέδια αντιμετώπισης των έντονων πλημμυρικών φαινομένων και προσπαθούμε με μπαλώματα να καλύψουμε αυτή την υποχρέωση.
Οι παλιοί έλεγαν ότι το νερό θα βρει το δρόμο του, και ακόμα και εάν πρόσκαιρα του κλείσουμε το δρόμο αυτό με την πρώτη πλημμύρα θα εμφανιστεί και πάλι με καταστροφικές δυστυχώς επιπτώσεις. Το παράδειγμα του στενέματος και του τσιμεντώματος της κοίτης των ποταμών είναι χαρακτηριστικό. Το τσιμέντο αυξάνει την ταχύτητα του νερού και εάν δεν δημιουργηθούν φυσικά αναχώματα ανάντι των ρεμάτων και των ποταμών, τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Η σύγχρονη τάση στην Ευρώπη αλλά και σε όλο τον κόσμο δεν είναι να κλείνουμε τους ποταμούς και να τους τσιμεντώνουμε αλλά να ανοίγει η κύτη τους, να αναδεικνύονται τα φυσικά τους χαρακτηριστικά προς όφελος τόσο του φυσικού περιβάλλοντος όσο και των ανθρώπων.
Τα ρέματα είναι κομμάτι τόσο της οικολογικής όσο και της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, και πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό, οριοθετώντας τα, προστατεύοντας τα ως ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της πόλης και του περιβάλλοντος της και όχι ως τσιμεντένιοι σωλήνες και αντιπλημμυρικοί αγωγοί. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι ο Νέδοντας πήρε το όνομα του από τη νύμφη Νέδα, κόρη του Ωκεανού, που ήταν μια από τις νύμφες που ανέθρεψαν τον Δία. Και όλοι ξέρουμε, χιλιάδες χρόνια σε αυτό τον τόπο, ότι κανείς δεν θέλει να προκαλέσει την οργή των Θεών…
